Πηγή
Αυτοπροσωπογραφία
στο παρεκκλήσι του Αγίου Brizio , Ορβιέτο
|
Ιταλός ζωγράφος, γνωστός και ως Λούκα ντα Κορτόνα (Luca da Cortona). Επηρεάστηκε από τον Πιέρο ντέλα Φραντσέσκα, με τον οποίο φαίνεται ότι εργάστηκε γύρω στο 1470, και από τον Αντόνιο Ντελ Πολαϊόλο, τον πιο συγγενικό με αυτόν καλλιτέχνη στο φλωρεντινό περιβάλλον, όπου αναπτύχθηκε.
Ένα ήδη αρκετά προσωπικό έργο, αν και μέσα στον χώρο των επιδράσεων αυτών, είναι ο Ευαγγελισμός, που βρίσκεται σήμερα στον ναό του Αγίου Φραγκίσκου του Αρέτσο. Στη Μαστίγωση (περ. 1480, Πινακοθήκη Μπρέρα, Μιλάνο) συνδυάζει τον σίγουρο όγκο που καθορίζεται και επιβάλλεται μέσα στον χώρο με τη βοήθεια του φωτός κατά τα διδάγματα του Πιέρο ντέλα Φραντσέσκα· με το τονισμένο δυναμικό περίγραμμα, το έργο μαρτυρεί την επίδραση του Αντόνιο ντελ Πολαϊόλο και τη μέθοδο της ισορρόπησης της σύνθεσης με αντιστηρίξεις.
Μαστίγωμα , Πινακοθήκη di Brera , Μιλάνο |
Σχολή Piero della Francesca (Luca Signorelli),
Madonna Cini , Fondazione Giorgio Cini , Βενετία
|
Τα χαρακτηριστικά αυτά αποκαλύπτονται ήδη και στη Μεταστροφή του Σαούλ (περ. 1479), έναν από τους πίνακες της εκκλησίας της Κούρα του Λορέτο, στον θόλο της οποίας δημιούργησε τοιχογραφίες με αγγέλους, ευαγγελιστές και Πατέρες της Εκκλησίας και στους τοίχους τον Χριστό με τους Απόστολους. Το 1482 συνεργάστηκε στη διακόσμηση της Καπέλα Σιξτίνα και ζωγράφισε τη Διαθήκη και τον Θάνατο του Μωυσή, όπου όμως υπερισχύει το χέρι του βοηθού του, Μπαρτολομέο ντέλα Γκάτα.
Διαθήκη και ο θάνατος του Μωυσή (λεπτομέρεια),
Καπέλα Σιξτίνα
|
Δύο αποκλειστικά δικοί του κύκλοι τοιχογραφιών έχουν μεγάλη σημασία: στο μοναστήρι του Μοντεολιβέτο Ματζόρε, όπου εργάστηκε από το 1497, ζωγράφισε την Ιστορία του Αγίου Βενέδικτου, που διακρίνεται τόσο για τον ρυθμό της αφήγησης όσο και για τη δύναμη του χρώματος και των αντιθέσεων μεταξύ φωτός και σκιάς.
Ο Άγιος Βενέδικτος μαλώνει δύο μοναχούςπου έχουν παραβιάσει τον κανόνα ,ιστορίες του Αγίου Βενέδικτου |
του Monte Oliveto Maggiore (1497-1498)
|
Στις τοιχογραφίες του παρεκκλησίου του Σαν Μπρίτσιο, στη μητρόπολη του Ορβιέτο, που εκτέλεσε μεταξύ 1499 και 1503, συνεχίζοντας την εργασία που είχε αφήσει ατέλειωτη ο Φρα Αντζέλικο το 1447, ολοκλήρωσε τη διακόσμηση του θόλου και ζωγράφισε στους τοίχους τις Ιστορίες του Αντίχριστου και το Τέλος του Κόσμου καθώς και το έργο Κόλαση και Παράδεισος.
Το κήρυγμα και τα γεγονότα του Αντιχρίστου (1499-1502),
το παρεκκλήσι του Αγίου Brizio , Duomo di Orvieto
|
Η Ανάσταση των σωμάτων,
|
Ανάμεσα στα έργα του περιλαμβάνονται και τα εξής: Η Αγία Συνομιλία (1484, Μουσείο της Μητρόπολης, Περούτζια), Η Περιτομή (1490-91, Εθνική Πινακοθήκη, Λονδίνο), Αλληγορία για τη γονιμότητα και την αφθονία (περ. 1500, Πινακοθήκη Ουφίτσι), Σταύρωση με τη Μαρία Μαγδαληνή (περ. 1500, Πινακοθήκη Ουφίτσι) και Η Αγία τριάδα, η Παρθένος και άγιοι (μεταξύ 1500 και 1510, Πινακοθήκη Ουφίτσι).
Θρήνος πάνω από τον Νεκρό Χριστό με Αγγέλους και Αγίους (1516),
Κορτόνα , Εκκλησία του Αγίου Νικολάου
|
Madonna και παιδί με Αγίους (1519-1523), Αρέτσο
|
Θρήνος πάνω από το Νεκρό Χριστό (1502)
|
Signorelli, Annunciazione, particolare, 1491
|
Αν και κανένας από τους πολλούς μαθητές του δεν είχε την ικανότητα να συνεχίσει με επιτυχία το έργο του, ο Σινιορέλι μπορεί να θεωρηθεί ότι προηγήθηκε του Μιχαήλ Άγγελου στην έξαρση μιας ανθρωπότητας, που την αντιλαμβάνεται να διεξάγει ηρωικό αγώνα για να απελευθερωθεί από την ύλη και το κακό.
Πηγές:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου