Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σονέτο LXXVI. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σονέτο LXXVI. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2014

Σαίξπηρ, Σονέτο LXXVI






Γιατί οι στίχοι μου στερούνται νέου κόσμου,
και δεν γεννούν λαμπρές τροπές ή ποικιλμούς;
Γιατί δεν στρέφω όπως στρέφει ο καιρός μου,
σ’ άλλες μεθόδους, σε παράξενους ειρμούς;
Γιατί το ίδιο γράφω πάντα, μόνο ένα,
μες στα καλύτερα γραπτά μου τετριμμένος,
κι όλες οι λέξεις μου σχεδόν δείχνουν εμένα,
λέγοντας όνομα, προέλευση και γένος;
Για σένα λέω πάντα, κι ο δικός μου μύθος
έχει για θέμα του τον έρωτα και σένα·
κι ανακαινίζω τα παλιά με νέο ήθος,
πάλι ξοδεύοντας τα ήδη ξοδεμένα.
Όπως ο ήλιος λάμπει νέος και παλιός,
ο έρωτάς μου ξαναλέγεται κι αλλιώς.


Σαίξπηρ, Σονέτο LXXVI (25 Σονέτα, εκδ. Άγρα, καταπληκτική μετάφραση Διονύση Καψάλη)