Η ΠΟΛΙΣ
Είπες «Θά πάγω σ’ άλλη γή, θά πάγω σ’ άλλη θάλασσα.
Μιά πόλις άλλη θά βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μιά καταδίκη είναι γραφτή
κ’ είν’ η καρδιά μου—σάν νεκρός—θαμένη.
Ο νούς μου ώς πότε μές στόν μαρασμό αυτόν θά μένει.
Όπου τό μάτι μου γυρίσω, όπου κι άν δώ
ερείπια μαύρα τής ζωής μου βλέπω εδώ,
πού τόσα χρόνια πέρασα καί ρήμαξα καί χάλασα.»
Καινούριους τόπους δέν θά βρείς, δέν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θά σέ ακολουθεί. Στούς δρόμους θά γυρνάς
τούς ίδιους. Καί στές γειτονιές τές ίδιες θά γερνάς
καί μές στά ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.
Πάντα στήν πόλι αυτή θά φθάνεις. Γιά τά αλλού—μήν ελπίζεις—
δέν έχει πλοίο γιά σέ, δέν έχει οδό.
Έτσι πού τή ζωή σου ρήμαξες εδώ
στήν κώχη τούτη τήν μικρή, σ όλην τήν γή τήν χάλασες.
THE CITY
You said: “I’ll go to another land, to another sea;
I’ll find another city better than this one.
Every effort I make is ill-fated, doomed;
and my heart —like a dead thing—lies buried.
How long will my mind continue to wither like this?
Everywhere I turn my eyes, wherever they happen to fall
I see the black ruins of my life, here
where I’ve squandered, wasted and ruined so many years.”
New lands you will not find, you will not find other seas.
The city will follow you. You will return to the same streets.
You will age in the same neighborhoods; and in these
same houses you will turn gray. You will always
arrive in the same city. Don’t even hope to escape it,
there is no ship for you, no road out of town.
As you have wasted your life here, in this small corner
you’ve wasted it in the whole world.
~Κωνσταντίνου Καβάφη-Ποιήματα/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη ~C. P. Cavafy-Poems/translated by Manolis Aligizakis
Είπες «Θά πάγω σ’ άλλη γή, θά πάγω σ’ άλλη θάλασσα.
Μιά πόλις άλλη θά βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μιά καταδίκη είναι γραφτή
κ’ είν’ η καρδιά μου—σάν νεκρός—θαμένη.
Ο νούς μου ώς πότε μές στόν μαρασμό αυτόν θά μένει.
Όπου τό μάτι μου γυρίσω, όπου κι άν δώ
ερείπια μαύρα τής ζωής μου βλέπω εδώ,
πού τόσα χρόνια πέρασα καί ρήμαξα καί χάλασα.»
Καινούριους τόπους δέν θά βρείς, δέν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θά σέ ακολουθεί. Στούς δρόμους θά γυρνάς
τούς ίδιους. Καί στές γειτονιές τές ίδιες θά γερνάς
καί μές στά ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.
Πάντα στήν πόλι αυτή θά φθάνεις. Γιά τά αλλού—μήν ελπίζεις—
δέν έχει πλοίο γιά σέ, δέν έχει οδό.
Έτσι πού τή ζωή σου ρήμαξες εδώ
στήν κώχη τούτη τήν μικρή, σ όλην τήν γή τήν χάλασες.
THE CITY
You said: “I’ll go to another land, to another sea;
I’ll find another city better than this one.
Every effort I make is ill-fated, doomed;
and my heart —like a dead thing—lies buried.
How long will my mind continue to wither like this?
Everywhere I turn my eyes, wherever they happen to fall
I see the black ruins of my life, here
where I’ve squandered, wasted and ruined so many years.”
New lands you will not find, you will not find other seas.
The city will follow you. You will return to the same streets.
You will age in the same neighborhoods; and in these
same houses you will turn gray. You will always
arrive in the same city. Don’t even hope to escape it,
there is no ship for you, no road out of town.
As you have wasted your life here, in this small corner
you’ve wasted it in the whole world.
~Κωνσταντίνου Καβάφη-Ποιήματα/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη ~C. P. Cavafy-Poems/translated by Manolis Aligizakis
Η μετάφραση ποίησης Κωνσταντίνου Καβάφη, από τον
ποιητή και μεταφραστή Μανώλη Αλυγιζάκη εξελέγη σαν ένα απ’ τα τρία καλύτερα
βιβλία που εκδόθηκαν τέλος του 2008, από την κριτικό βιβλίων Rebecca Wigod, της
μεγαλύτερης σε κυκλοφορία εφημερίδας “Vancouver Sun”
ΙΣΩΣ ΜΙΑ ΜΕΡΑ
Θέλω νά σού δείξω αυτά
τά ρόδινα σύννεφα μέσα στή νύχτα.
Μά εσύ δέ βλέπεις.
Είναι νύχτα—τί νά δείς;
Λοιπόν, μού μένει νά
κοιτάξω μέ τά μάτια σου, είπε,
γιά νά μήν είμαι μόνος,
νά μήν είσαι μόνος. Κι αλήθεια,
δέν είναι τίποτα πρός
τά εκεί όπου σού έδειχνα.
Τ’ αστέρια μόνο
στριμωγμένα μές στή νύχτα, κουρασμένα
σάν τούς εκδρομείς πού
γυρνάνε μ’ ένα φορτηγό
μετανιωμένοι,
νυσταγμένοι, δίχως νά τραγουδάνε,
μέ τ’ αγριολούλουδα
μαραμένα στίς ιδρωμένες παλάμες τους.
Μά εγώ θά επιμείνω νά
δώ καί νά σού δείξω, είπε,
γιατί άν δέ δείς κ’ εσύ
θάναι σά νά μήν είδα—
θά επιμείνω τουλάχιστο
νά μή βλέπω μέ τά μάτια σου—
κ’ ίσως μιά μέρα, απ’
άλλο δρόμο, νά συναντηθούμε.
PERHAPS SOMEDAY
I want to show you these rosy clouds in the
night.
But you can’t see. It is night – what can
you see?
Then, I can see through your eyes, he said,
that I won’t be alone, that you won’t be
alone And truly,
there is nothing to the direction I pointed.
Only stars crowded together in the night,
tired
like people on a picnic who come back on a
truck
regretful, sleepy, nobody singing,
with wilted wildflowers in their sweaty
palms.
But I shall insist in seeing and showing
you, he said,
because if you don’t see it is as if I
didn’t see –
I shall insist at least not seeing with your
eyes –
and perhaps someday, from different
directions, we shall meet.
~Γιάννη
Ρίτσου-Εκλεγμένα Ποιήματα/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη
~Yannis Ritsos-Selected Poems/Translated by
Manolis Aligizakis
Η μετάφραση ποίησης Γιάννη Ρίτσου, από τον ποιητή και
μεταφραστή Μανώλη Αλυγιζάκη εξελέγη σαν ένα απ’ τα πέντε καλύτερα βιβλία
ποίησης που εκδόθηκαν το 2009, από την κριτικό βιβλίων Amy Henry, της Καλιφορνίας, Η.Π.
ΙΔ
Τώρα,
με το λιωμένο μολύβι του κλήδονα
το λαμπύρισμα του καλοκαιρινού πελάγου,
η γύμνια ολόκλρης της ζωής
και το πέρασμα και το σταμάτημα και το πλάγιασμα
και το τίναγμα
τα χείλια το χαϊδεμένο δέρας,
όλα γυρευουν να καούν.
Όπως το πεύκο καταμεσήμερα
κυριεμένο απ’ το ρετσίνι
βιάζεται να γεννήσει φλόγα
και δε βαστά πια την παιδωμή —
φώναξε τα παιδιά να μαζέψουν τη στάχτη
και να τη σπείρουν.
Ό,τι πέρασε πέρασε σωστά.
Κι εκείνα ακόμη που δεν πέρασαν
πρέπει να καούν
τούτο το μεσημέρι που καρφώθηκε ο ήλιος
στην καρδιά του εκατόφυλλου ρόδου.
14
Now,
with the melted led of St John’s festivity
with the brilliance of summer pelagos,
all the nakedness of life,
and the going beyond and the staying put
the leaning down
and the upsurge
the lips, the caressed skin
they all long to be burned.
Like the pine at high noon
overcome by resin
in haste to produce flame
and can’t endure the struggle anymore —
call the children to gather the ash
and spread it.
What has passed has passed as it was fit.
And even what hasn’t passed yet
must burn
this high noon when the sun is nailed
in the heart of the one hundred-petalled rose.
~ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΕΦΕΡΗ “ΘΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙ”/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη
~GEORGE SEFERIS “SUMMER SOLSTICE”/Translated by Manolis Aligizakis
Τώρα,
με το λιωμένο μολύβι του κλήδονα
το λαμπύρισμα του καλοκαιρινού πελάγου,
η γύμνια ολόκλρης της ζωής
και το πέρασμα και το σταμάτημα και το πλάγιασμα
και το τίναγμα
τα χείλια το χαϊδεμένο δέρας,
όλα γυρευουν να καούν.
Όπως το πεύκο καταμεσήμερα
κυριεμένο απ’ το ρετσίνι
βιάζεται να γεννήσει φλόγα
και δε βαστά πια την παιδωμή —
φώναξε τα παιδιά να μαζέψουν τη στάχτη
και να τη σπείρουν.
Ό,τι πέρασε πέρασε σωστά.
Κι εκείνα ακόμη που δεν πέρασαν
πρέπει να καούν
τούτο το μεσημέρι που καρφώθηκε ο ήλιος
στην καρδιά του εκατόφυλλου ρόδου.
14
Now,
with the melted led of St John’s festivity
with the brilliance of summer pelagos,
all the nakedness of life,
and the going beyond and the staying put
the leaning down
and the upsurge
the lips, the caressed skin
they all long to be burned.
Like the pine at high noon
overcome by resin
in haste to produce flame
and can’t endure the struggle anymore —
call the children to gather the ash
and spread it.
What has passed has passed as it was fit.
And even what hasn’t passed yet
must burn
this high noon when the sun is nailed
in the heart of the one hundred-petalled rose.
~ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΕΦΕΡΗ “ΘΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙ”/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη
~GEORGE SEFERIS “SUMMER SOLSTICE”/Translated by Manolis Aligizakis
Η
μετάφραση απάντων Γιώργου Σεφέρη, από τον ποιητή και μεταφραστή Μανώλη Αλυγιζάκη κατέληξε
στη βραχεία λίστα των κρατικών βραβείων λογοτεχνίας, στην κατηγορία μετάφρασης,
του Υπουργείου Πολιτισμού, για εκδόσεις του 2012.
Στον κινηματογράφο
(Χλόης Κουτσουμπέλη)
Θα φορώ το καινούργιο κόκκινο
παλτό.
Θα φοράς γαλάζιο πουκάμισο και
τζην.
Θα παίζει μία από τις
αγαπημένες μας ταινίες
τον εραστή ή την Καζαμπλάνκα
ή το Χιροσίμα αγάπη μου.
Εγώ θα κλαίω όπως πάντα.
Εσύ θα μου φιλάς το μέσα
ηφαίστειο της παλάμης.
Θα μου χαιδεύεις τα μαλλιά
πολύ απαλά για να μην σπάσουν
επειδή μία μνήμη θροίζει στο
μυαλό σου
πως το έχουμε ζήσει όλο αυτό
και πριν, παλιά,
στην Βιέννη αρχές του αιώνα
στην Κων/πολη σε έναν τεκέ
ή ακόμα πιο πίσω σε έναν κήπο.
Το χέρι σου δεν θα αγγίζει το
κορμί μου
θα είναι απλώς κομμάτι του
όπως ο ομφαλός
ή μία μοίρα.
Κι έτσι καθισμένοι
ο ένας δίπλα στον άλλο
μέσα στο απόλυτο σκοτάδι
μέσα στο απόλυτο πλήθος
μέσα στο απόλυτο τώρα
θα κολυμπήσουμε μαζί
ο ένας μες στον άλλο.
Και όταν η μαύρη φάλαινα
τελικά μας καταπιεί
κοίτα θα πούμε
εκείνη την ημέρα πήγαμε
κινηματογράφο.
At the Movie Theater (Cloe Koutsoubelis)
I’ll wear the new red overcoat.
You will wear your blue shirt and jeans.
One of our favored films will be shown
the ‘Lover’ or “Casablanka’
or “Hiroshima my Love”.
I shall cry as always.
You’ll kiss the volcano of my palm.
You’ll caress my hair
softly that it won’t break because
a memory fluttering in your mind
that we’ve lived these events
in the past, back then
in Vienna, beginning of the century
in a teke in Konstantinoupoli
or even behind a garden.
Your hand won’t touch my body
it’ll simply be part of it
like the phallus
or one of the Fates
and that way sitting
next to each other
in complete darkness
among all these people
precisely in the now
we’ll swim together
inside each other.
And finally when the black whale swallows us,
look, we shall say,
that day we went to the movie.
ΤΟ ΓΥΜΝΟ ΖΕΥΓΑΡΙ (Αλεξάνδρας Μπακονίκα)
Χάθηκε στην πυκνή βλάστηση
να βρει δρομάκι για τη θάλασσα.
Εμείς σταθήκαμε ψηλά και περιμέναμε.
Ανέβηκε λαχανιασμένος:
«Πάμε παρακάτω, η πλαγιά
είναι απότομη
αλλά ήταν φίνοι, ήταν ωραίοι,
ακάλυπτοι ανάμεσα στα δένδρα
ένα σώμα οι δυο τους,
ενωμένοι.
Σαν πολύτιμο τρόπαιο
της πιο αθώας εξερεύνησης,
μας έδειξε αργότερα το ζευγάρι,
όταν κατέβηκε κι αυτό στην αμμουδιά.
να βρει δρομάκι για τη θάλασσα.
Εμείς σταθήκαμε ψηλά και περιμέναμε.
Ανέβηκε λαχανιασμένος:
«Πάμε παρακάτω, η πλαγιά
είναι απότομη
αλλά ήταν φίνοι, ήταν ωραίοι,
ακάλυπτοι ανάμεσα στα δένδρα
ένα σώμα οι δυο τους,
ενωμένοι.
Σαν πολύτιμο τρόπαιο
της πιο αθώας εξερεύνησης,
μας έδειξε αργότερα το ζευγάρι,
όταν κατέβηκε κι αυτό στην αμμουδιά.
THE NAKED COUPLE (Alexandra Bakonika)
He got lost in the lush verdure
trying to find a path to the sea.
We stood somewhere higher and waited.
He climbed back up huffing:
‘Let’ s go further, the slope here
is steep.’
but they were fine, beautiful,
uncovered among the trees
one body the two of them,
joined together.
trying to find a path to the sea.
We stood somewhere higher and waited.
He climbed back up huffing:
‘Let’ s go further, the slope here
is steep.’
but they were fine, beautiful,
uncovered among the trees
one body the two of them,
joined together.
Like a valued trophy
of the most innocent exploration
he pointed to us the couple later on
when they as well descended to the beach.
of the most innocent exploration
he pointed to us the couple later on
when they as well descended to the beach.
~Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη/Translation
Manolis Aligizakis
ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ
Ήταν τη νύχτα που δώσαμε το μεγάλο δείπνο, οι
καλεσμένοι
κάθισαν στο τραπέζι σιωπηλοί, όλοι κάτι περίμεναν, κανείς δεν
ήξερε τί, “ίσως μας λυπηθεί ο Θεός” είπε ο οικοδεσπότης βαριά,
κι ήταν αλήθεια, απίστευτο που πέρασε η νύχτα χωρίς να συμβεί
τίποτα.
Όταν όμως καθώς ξημέρωνε σήκωσαν το τελευταίο ποτήρι,
τα χέρια τους είχαν τις βαριές κινήσεις εκείνων που χωρίς να
το ξέρουν διασταυρώθηκαν στο δρόμο τους με το φριχτό.
κάθισαν στο τραπέζι σιωπηλοί, όλοι κάτι περίμεναν, κανείς δεν
ήξερε τί, “ίσως μας λυπηθεί ο Θεός” είπε ο οικοδεσπότης βαριά,
κι ήταν αλήθεια, απίστευτο που πέρασε η νύχτα χωρίς να συμβεί
τίποτα.
Όταν όμως καθώς ξημέρωνε σήκωσαν το τελευταίο ποτήρι,
τα χέρια τους είχαν τις βαριές κινήσεις εκείνων που χωρίς να
το ξέρουν διασταυρώθηκαν στο δρόμο τους με το φριχτό.
ENCOUNTERS
It was the night we offered the big dinner the guests sat around
the table silently, they all expected something, nobody knew what,
“perhaps God will have mercy on us” the host said heavily and truly
it was unbelievable that the night passed and nothing happened.
However at dawn when they all raised their last glass their hands
had the tired movement of those who unknowingly on their way had
encountered the abominable.
the table silently, they all expected something, nobody knew what,
“perhaps God will have mercy on us” the host said heavily and truly
it was unbelievable that the night passed and nothing happened.
However at dawn when they all raised their last glass their hands
had the tired movement of those who unknowingly on their way had
encountered the abominable.
~Τάσου Λειβαδίτη-Εκλεγμένα Ποιήματα/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη
~Tasos Livaditis-Selected Poems/Translated by Manolis Aligizakis
~Tasos Livaditis-Selected Poems/Translated by Manolis Aligizakis
O Μανώλης Αλυγιζάκης, είναι ένας Ελληνο-Καναδός ποιητής και συγγραφέας. Τελευταία έγινε επίτιμος καθηγητής και συνεργάτης της International ArtsAcademy και του απενεμήθη ο τιμητικός τίτλος Master of the Arts in Literature. Ξεχωρίζει για τη δυνατότητά του να κομίζει εικόνες και ιδέες με πλούσιο και συνειρμικό τρόπο που αγγίζουν βαθειά τον αναγνώστη.
Γεννήθηκε στο χωριό Κολυμπάρι δυτικά από τα Χανιά της Κρήτης το 1947. Όταν ήταν σε παιδική ηλικία η οικογένεια του μετακόμισε πρώτα στη Θεσσαλονίκη και μετά στην Αθήνα όπου εσπούδασε παίρνοντας πτυχίο Πολιτικών Επιστημών από το Πάντειο Πανεπιστήμιο. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία για δυο χρόνια κι ύστερα μετανάστευσε στο Βανκούβερ του Καναδά όπου ζει ώς τώρα.
Παρακολούθησε αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Σαϊμον Φρεϊζερ για ένα χρόνο. Έχει γράψει τρία μυθιστορήματα, ένα μεγάλο αριθμό βιβλίων ποίησης που άρχισαν να εκδίδονται τα τελευταία χρόνια, αρκετά άρθρα, διηγήματα και μελέτες στα αγγλικά και στα ελληνικά που έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά, ανθολογίες και εφημερίδες στον Καναδά, στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, Μεγάλη Βρεττανία, στην Αυστραλία, Ρουμανία, Αυστρία, Ουγγαρία, Σλοβακία, Σουηδία και στην Ελλάδα.
Η ποίησή του έχει μεταφραστεί στη Ρουμανική γλώσσα, στη Σουηδική, στην Ουγγρική, στα Ισπανικά, στα Γαλλικά, στα Γερμανικά, στη Ρώσικη γλώσσα. Μετά από χρόνια δουλειάς ως βοηθός σιδηρουργού, εργάτης στα τραίνα, ταξιτζής, και χρηματιστής πήρε σύνταξη και τώρα ζει σ’ ένα προάστιο του Βανκούβερ όπου και ασχολείται με το γράψιμο, τον κήπο του και με ταξίδια. Γύρω στο τέλος του 2006 ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο Libros Libertad με σκοπό την έκδοση λογοτεχνικών βιβλίων.
Διακρίσεις και Βραβεία
~Βραβείο Dr. Asha Bhargava Memorial Award, Writers International Network Canada, 2014
~Γιώργου Σεφέρη-Άπαντα, Βραχεία Λίστα στα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας, 2014, στην κατηγορία Μετάφραση.
~1ο διεθνές βραβείο ποίησης για τη μετάφρασή του “Γιώργος Σεφέρης-Άπαντα”, 2013
~Master of the Arts in Literature, International Arts Academy
~1ο βραβείο ποίησης, 7ος ετήσιος διαγωνισμός Βόλου, 2012
~Βachelor of Arts in Literature, International Arts Academy, 2012
~Honorary Instructor and fellow, International Arts Academy, 2012
~2ο βραβείο ποίησης, Inetrartia Festival, 2011
~3o βραβείο διηγήματος, Inetrartia Festival, 2011
Βιβλία στα Αγγλικά
Autumn Leaves, poetry, Ekstasis Editions, 2014
Ubermensch/Υπεράνθρωπος, poetry, Ekstasis Editions, 2013
Mythography, paintings and poetry, Libros Libertad, 2012
Nostos and Algos, poetry, Ekstasis Editions, 2012
Vortex, poetry, Libros Libertad, 2011
The Circle, novel, Libros Libertad, 2011
Vernal Equinox, poetry, Ekstasis Editions, 2011
Opera Bufa, poetry, Libros Libertad, 2010
Vespers, poetry by Manolis paintings by Ken Kirkby, Libros Libertad, 2010
Triptych, poetry, Ekstasis Editions, 2010
Nuances, poetry, Ekstasis Editions, 2009
Rendition, poetry, Libros Libertad, 2009
Impulses, poetry, Libros Libertad, 2009
Troglodytes, poetry, Libros Libertad, 2008
Petros Spathis, novel, Libros Libertad, 2008
El Greco, poetry, Libros Libertad, 2007
Path of Thorns, poetry, Libros Libertad, 2006
Footprints in Sandstone, poetry,
Authorhouse,Bloomington , Indiana
Authorhouse,
The Orphans - an Anthology, poetry,
Authorhouse,Bloomington , Indiana
Authorhouse,
Μεταφράσεις στην Αγγλική Γλώσσα
Idolaters,by Ioanna Frangia, a novel, Libros Libertad, 2014
Tasos Livaditis-Selected Poems, poetry, Libros Libertad, 2014
Yannis Ritsos-Selected Poems,poetry, Ekstasis Editions, 2013
Cloe and Alexandra,poetry, Libros Libertad, 2013
George Seferis-Collected Poems,poetry, Libros Libertad, 2013
Cavafy-Selected Poems, Ekstasis Editions, 2011
Yannis Ritsos-Poems, edited by Apryl Leaf, Libros Libertad, 2010
Constantine P. Cafavy - Poems, edited by George Amabile, Libros Libertad, 2008
Βιβλία σε άλλες γλώσσες
Eszmelet, (Hungarian), poetry by Manolis Aligizakis, translated into Hungarian by Karoly Csiby, AB-ART, Bratislava, Slovakia, 2014
Ιερόδουλες, ποίηση, Σαιξπηρικόν, Θεσσαλονίκη, 2014
Υπεράνθρωπος, ποίηση, Εκδόσεις Ένεκεν, Θεσσαλονίκη, 2014
Ubermensch, (translated into German by Enikoe Thiele Csekei), poetry, WINDROSE, Austria, 2014
Nostos si Algos, (translated into Romanian by Lucia Gorea), poetry, DELLART, Cluj-Napoca, Romania, 2013
Τολμηρές Ανατάσεις, ποίηση, Γαβριηλίδης, Αθήνα 2013
Φυλλορροές, ποίηση, Εκδόσεις Ένεκεν, Θεσσαλονίκη, 2013
Εαρινή Ισημερία, ποίηση, Εκδόσεις Ένεκεν, Θεσσαλονίκη, 2011
Στρατής Ρούκουνας, μυθιστόρημα, Εκδόσεις Αριστείδη Μαυρίδη, Αθήνα, 1981
Έχουν γραφτεί για τον Μανώλη Αλιγιζάκη:
https://www.academia.edu/5292196/Υπεράνθρωπος_-_Μανώλης_Αλυγιζάκης_EKSTASIS_EDITIONS_
