Γιώτα Λαγουδάκου "Campari"

 Για τον Ανταίο! 

 

Campari

 

Η Λευκή Κορδέλα σπάει τις λέξεις

Τόσα πολλά σκαλιά κατεβήκαμε πριν;

Ας μη γυρίσουμε ακόμα.

Στο ξεχασμένο μπαρ

Ο Χάνεκε κρυμμένος στην αφήγησή σου

Ασπρόμαυρες λέξεις

Παραγγέλνεις τζιν φις κατ' εξαίρεση

Στις δημόσιες εμφανίσεις σου προτιμάς το Campari

Μου μιλάς για μυστικά

Χωρίς να ρωτήσω

Συγκοινωνούντα δοχεία

Διαρρηγνύονται με ένα φιλί στο μάγουλο

 Alpha Romeo και Campari

Τα χρόνια της νιότης σου

Ντόνα Λεόν και Σετσίλια Μπαρτόλι

Εξομολόγηση φαινομενικά άνευ λόγου

Μετά

Σε προδίδουν τα πόδια

Σε κρατάω αγκαζέ και περπατάμε αργά

Σε προδίδουν τα χέρια

Το ίδιο πονηρό χαμόγελο και φωνή που δεν βγαίνει

Σε προδίδουν οι λέξεις

Α – Άλφα; Άνοιξε; Να ανοίξω;

Τ – Ταυ; Τσάντα; Την τσάντα σου;

Δ – Δέλτα; Δώρο; Το δώρο μου;

Στην τσάντα σου είναι το δώρο μου

Σετσίλια Μπαρτόλι

Δεν ξέχασες τα γενέθλιά μου ούτε και φέτος

Του χρόνου θα είσαι αλλού.

 

Μάρτιος του 2016

 

ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ "ΟΛΟΙ ΜΑΣ"

 

Ο γλύπτης Παπασάϊκας στην Άνδρο!

 

 

Εικονίζω τη νεαρή σύζυγο Ανδριώτη ναυτικού, με το μωρό στην αγκαλιά της και την πεντάχρονη κόρη της να στέκει δίπλα της τη στιγμή που έχει ανέβει σε κάποιο ψηλό  πεζούλι της χώρας της Άνδρου απ’ όπου μπορεί να βλέπει το πλοίο του άντρα της καθώς αυτό αναχωρεί  για μακρινό ταξίδι.

Σχεδίασα την γυναίκα σε νεαρή ηλικία με γενναία σωματική κατασκευή να πατά δυνατά και στα δύο της πόδια, καθώς επιθυμώ να συμβολίσω  τη δύναμη και την απόφαση. Το κοριτσάκι, τεσσεράμισι έως πέντε ετών, στο πλάι της μητέρας του έχει στο πρόσωπο την έκφραση του μικρού παιδιού που δεν κατανοεί ακριβώς τα μέτρα και τις προβολές των διατρεχόντων καθώς στέκεται εκεί που του είπε η μάνα του να σταθεί και ατενίζει αφηρημένα προς τη θάλασσα.

Δεν θέλησα μιαν εικόνα  θρηνητικής  σημειολογίας, όπου για παράδειγμα το δεξί χέρι της μητέρας θα μπορούσε ν’ αγκαλιάζει την κόρη της που στέκεται δίπλα της, ή το κορίτσι να κρατιέται από το φουστάνι της μητέρας του, επιλογές που ενδεχομένως θα ταίριαζαν σε κάποιες τραγικότερες περιγραφές, όπως ας πούμε προσφυγιά, πένθος και καθ’ εξής, διότι όπως προαναφέρω βασικός άξονας της ιδέας του έργου, υπήρξε η απεικόνιση της αποφάσεως και της δυνάμεως της γυναίκας αυτής αλλά και ενός ολόκληρου Λαού.

                                                         Β. Γ. Παπασάικας 

                                                         Καινούργιο  Τριχωνίδος   28 – 5 - 2024

 

Κώστας Καρυωτάκης "Δελφική εορτή"

 



Στους Δελφούς εμετρήθηκε το πνεύμα δύο Ελλάδων.
Ο Αισχύλος πάλι εξύπνησε την ηχώ των Φαιδριάδων.
Lorgnons, Kodaks, opérateurs, στου Προμηθέα τον πόνο
έδωσαν ιδιαίτερο, γραφικότατο τόνο.
Ένας λυγμός εκίνησε τ’ απίθανα αυτά πλήθη.
Κι όταν, χωρίς να πέσει αυλαία, η ομήγυρις διελύθη,
τίποτε δεν ετάρασσε την ιερή εκεί πέρα
σιγή. Κάποιος γυπαετός έσχισε τον αιθέρα…

Κώστας Καρυωτάκης. 1927. Ελεγεία και σάτιρες. Αθήνα: Εκδοτική εταιρεία Αθηνά. Και στον συγκεντρωτικό τόμο: Κώστας Καρυωτάκης. 1992. Τα ποιήματα 1913-1928. Φιλολογική επιμέλεια και σχόλια: Γ. Π. Σαββίδης. Αθήνα: Νεφέλη.

Δημήτρης Αγγελάτος "Η ιδιότυπη σατιρική ποίηση του Κ.Γ. Καρυωτάκη

 

ΚΩΣΤΑΣ ΟΥΡΑΝΗΣ "ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ"

 Δημοσιεύτηκε στη Μούσα (Απρίλιος 1923)

ΠΑΝΟΣ Ν. ΚΑΡΑΒΙΑΣ "ΒΡΑΔΙΝΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ

 

Δημοσιεύτηκε στη Μούσα (Ιανουάριος 1922)