Joula Andreou Zografou - Ginastera - Danza de la moza donosa

Alberto Ginastera, Αργεντινός πιανίστας και συνθέτης (1916-1983) απ το Μπουένος Άιρες 

Πολύ σημαντικός συνθέτης κλασσικής μουσικής του 20ου αιώνα

Έγραψε Όπερα, Κοντσέρτα, σονάτες και έργα για κιθάρα και πιάνο σόλο ..

Μελωδικός και ευαίσθητος με πολύ ενδιαφέρουσες εναρμονίσεις!

Εδώ η γράφουσα με το Orfeus Trio ερμηνεύουν το αγαπημένο και γνωστό του έργο για σόλο πιάνο , La danza de la moza donosa

https://soundcloud.com/joula-zografou/ginastera-danza-de-la-moza

Felix Mendelsohn

                                     γράφει η Γιούλα Ανδρέου Ζωγράφου

O G.M υπήρξε ένας συνθέτης της πρώιμης ρομαντικής περιόδου και πιανίστας.

Γεννήθηκε το 1809 στο Αμβούργο από επιφανή εβραϊκή οικογένεια (τραπεζίτης ο πατέρας του και φιλόσοφος ο πάππους του , Μωυσής)

Η αδελφή του Fanny ήταν κι αυτή ένα εξαιρετικό ταλέντο!

Απ΄το σαλόνι τους πέρασαν όλη η πνευματική και καλλιτεχνική αφρόκρεμα του Βερολίνου

Το 1835 ονομάστηκε μαέστρος της Gewandhaus ορχήστρας της Λειψίας.

Έγραψε πολλά πιανιστικά έργα (Lieder ohne Worte, τραγούδια χωρίς λόγια από τα πολύ γνωστά του) μουσική Δωματίου, κοντσέρτα (σε μι ελάσσονα αγαπήθηκε πολύ!)

Ο φιλόσοφος Nitsche θαύμαζε την μουσική του σε αντίθεση με την περιφρόνησή του στον Ρομαντισμό....

..ας ακούσουμε το περίφημο Κοντσέρτο του

Clara Schumann

Γυναικες μουσικοι!......Η Κλάρα Σούμαν ήταν Γερμανίδα πιανίστρια και συνθέτρια, σύζυγος του συνθέτη Ρόμπερτ Σούμαν.
Γέννηθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 1819 στην Λειψία, Γερμανία
συνεθετε και επαιζε μεχρι που εφυγε στις  20 Μαΐου 1896, Φραγκφούρτη, Γερμανία
υπηρξε συζηγος του Ρόμπερτ Σούμαν ( 1840–1856)
Ταλαντουχος σπουδασε στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας...συνεθεσε πολλα εργα για πιανο και πιανο ορχηστρα
εκανε εναν γιο τον Felix Schumann

Frederick Chopin

........ευαισθητος, θλιμενος, τρυφερος, δυναμικος και βιρτουοζος ο μοναδικος πολωνος Frederick Chopin (1810-1849)!!

...ενα λιτο αρχικο θεμα Του γινοταν συνθετο εργο γεματο τριλιες και ποικιλματα, γεματα απιστευτα κατεβασματα μεχρι να συναντησουν μια κυρια νοτα και παλι να αναπτυξουν παραπερα...

..εγραψε κυριως εργα για σολο πιανο αλλα και κοντσερτα απιστευτα....
...ποιος δεν εχει ακουσει τα νυχτερινα , τις Πολωνεζες,τις Σπουδες , τα βαλς, τις μαζουρκες,τις μπαλαντες, τα σκερτσι, τα πρελουδια Του....!!
....απο μακρυα διακρινει κανείς το μοναδικο Του υφος...

....οι περισσοτεροι πιανιστες εχουν μια ιδιαιτερη αγαπη προς το εργο Του, ειναι σαν μια προκληση!.. για να ερμηνευσουν με αυτο το ιδιαιτερο ηχοχρωμα , που προκαλει την αψογη τεχνικη και την απο καρδιας ερμηνεια !...

...κατ εξοχην ερμηνευτης Του ο σοπενιστας Rubinstein !...μα και τοσοι αλλοι μεγιστοι ερμηνευτες!....

αφησε την πνοη Του σαν σημερα 17 Οκτωβριου στο Παρισι....
...μα η επιθυμια Του ηταν να φερουν την καρδια Του στην Πολωνια την αγαπημενη πατριδα Του , στην οποια δεν μπορεσε να ξαναεπιστρεψει ...

(....οι φωτο απο την επισκεψη μου στην Βαρσοβια, στην εκκλησια του Ιησου...)

....και εδω ας ακουσουμε τον υπεροχο Rubinstein

https://www.youtube.com/watch?v=63_A9xDHAEM
https://www.facebook.com/groups/314523581915093/

ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΠΑΡΟΚ (1600 -1750)

γράφει η Γιούλα Ζωγράφου

1. Εδραιώνεται η χρήση του μείζονα και του ελάσσονα τρόπου που αντικαθιστά τους εκκλησιαστικούς τρόπους   

 2. Εμφανίζονται τα μουσικά είδη (ορατόριο, σουίτα, κοντσέρτο 

3. Εμφανίζεται το basso continuo 

 4. Γεννιέται η όπερα

 Σπουδαίος συνθέτης της μπαρόκ μουσικής ειναι και ο Georg Friedrich Haendel , γεννημένος στο Halle της Γερμανιας το 1685.

Ο πατέρας του ηταν κουρέας , χειρουργός και αυλάρχης του Δούκα Saxe-Weissenfeld.

Τον γέννησε δέ οταν ηταν 63 χρονών.

Η αγάπη του μικρού Φρειδερίκου ηταν προφανής απο τα πολύ μικρά του χρόνια, που όμως του απαγορεόταν απ τόν πατέρα του να παίζει όποιο όργανο και τον προόριζε για νομικό.

Ομως στην αυλή του Δούκα ήταν υπηρέτης ο ετεροθαλής αδελφός του (36 χρόνια μεγαλύτερος) ο οποίος κρυφά τον άφησε να παίξει στο αρμόνιο της εκκλησίας της Αυλής.

Ο κάντορας Krieger ενθουσιάστηκε και του δίνει τα πρώτα μαθήματα μουσικής.

Στην αρχή εγραψε κάποιες καντάτες (δεν σώθηκαν) και προχωρώντας συνθέτει τις δύο όπερες του Almira k Nero.

Συνέθεσε αναριθμητες άριες και καντάτες, σονάτες, κοντσερτα, ορατορια.

Έζησε στην Ιταλία αλλα κυρίως στο Λονδίνο

Το ωραιότερο Ορατόριο του, το Messiah

https://www.youtube.com/watch?v=ZuGSOkYWfDQ

Το μαδριγάλι

γράφει η Γιούλα Ζωγράφου

Το μαδριγάλι είναι είδος κοσμικής, πολυφωνικής, φωνητικής μουσικής που άνθισε την εποχή της Αναγέννησης. Πρωτοεμφανίζεται στην Ιταλία του 14ου αιώνα και λαμβάνει δύο κύριες μορφές: το μαδριγάλι του τρετσέντο (ιτ. trecento = τριακόσια· αναφέρεται στην εποχή του 1300 μ.Χ.) και το κυρίως ειπείν μαδριγάλι του 16ου και 17ου αιώνων, που εμφανίζεται και εκτός Ιταλίας. Αργότερα αναπτύσσονται και άλλοι τύποι, όπως το αγγλικό μαδριγάλι και το μαδριγάλι κοντσερτάντο, ενώ αποτέλεσαν τη βάση για την ανάπτυξη άλλων ειδών φωνητικής μουσικής, όπως η σανσόν, η καντάτα και τέλος η άρια. Το ζενίθ του φτάνει στα μέσα του 16ου αιώνα, αποτελώντας το κυρίαρχο είδος κοσμικής φωνητικής μουσικής. Στις αρχές του 17ου αιώνα το μαδριγάλι εκτοπίζεται σταδιακά από την άνοδο της μονωδίας, το νέο ύφος που οδηγεί στην εδραίωση της όπερας.

Μουσικολογικά, προέρχεται από τη στροφική φρόττολα, ωστόσο το μαδριγάλι συνήθως δεν έχει επαναλήψεις και αποτελεί αυτό που στα αγγλικά ονομάζεται through-composed (ελεύθερη απόδοση: "διαπερατή σύνθεση"). Σ' αυτόν τον τύπο σύνθεσης, οι συνθέτες επιχειρούν να αποδώσουν με μουσικό τρόπο το νόημα του κειμένου όχι συνολικά, αλλά της κάθε φράσης ξεχωριστά, ή ακόμα και τονίζοντας συγκεκριμένες λέξεις-κλειδιά.

Ετυμολογικά, η λέξη μαδριγάλι έχεις τρεις ενδεχόμενες προελεύσεις:

1. materialis (υλικό), υπό την έννοια του κοσμικού, καθώς το μαδριγάλι είναι είδος κοσμικής μουσικής.
2. matricalis (μητρικό), υπό την έννοια της μητρικής γλώσσας, καθώς στο μαδριγάλι χρησιμοποιούνται τα ιταλικά, και όχι τα -καθιερωμένα στη μουσική- λατινικά.
3. mandrialis (ποιμενικό), καθώς τα περισσότερα πρώιμα μαδριγάλια είχαν βουκολική θεματολογία.

Το μαδριγάλι του τρετσέντο

Το μαδριγάλι του τρετσέντο είναι συνήθως για δύο ή τρεις φωνές, όπου την κύρια φωνή μιμείται με πιο απλοϊκό τρόπο η δεύτερη (ή τρίτη) φωνή. Τα κείμενα -με κεντρικό θέμα την αγάπη και τον έρωτα- είναι μάλλον λιτά και η δομή τους απλή (2-3 τρίστιχα με επωδό, ή ομοιοκατάληκτο δίστιχο)· κύριοι ποιητές του είδους υπήρξαν οι Βοκκάκιος, Πετράρχης, Σακέττι και Σολντανιέρι.

Υπότυπος του είδους υπήρξε και το μαδριγάλι-κανόνας, στο οποίο οι δύο φωνές είναι γραμμένες σε κανόνα, ενώ η τρίτη (συνήθως ο τενόρος) αποτελεί ελεύθερη γραμμή. Το είδος αυτό αναπτύχθηκε το β΄ μισό του 14ου αιώνα και αντλεί την προέλευσή του από την αντιστικτική κάτσια.

Κύριοι εκφραστές του είδους είναι ο Τζάκοπο ντα Μπολόνια, ο Τζιοβάννι ντα Φιρέντσε και ο Φραντσέσκο Λαντίνι................................