Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2015

ΑΝΘΟΛΟΓΙΕΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΠΟΙΗΣΗΣ Ι

Poihtai_ths_Gallias
ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ, ΝΙΚΟΣ: Ποιηταί της Γαλλίας, εισαγωγή-μτφ. Νίκος Στρατάκης, πρόλογος Ζαν Σαβάν, ανυπόγραφα εισαγωγικά σημειώματα, Αθήνα 1949, σελ. 286 (και 1 μονόφυλλο με εικόνα του μεταφραστή εκτός κειμένου) [Γκιγιώμ Απολλιναίρ / Τεοντόρ ντε Μπανβίλ / Ανρί Μπαρμπύς/ Ανρί Μπατάιγ / Σαρλ Μπωντλαίρ / Ζαν Κοκτώ / Αντρέ Καστανιού / Φρανσουά Κοππέ / Τριστάν Κορμπιέρ / Σαρλ Κρο / Τριστάν Ντερέμ / Σαρλ Ντερέν / Εμίλ Ντεσπά / Λεόν Ντεμπέλ / Αλφρέντ Ντρουάν / Ζώρζ Ντυαμέλ / Εντουάρ Ντυζαρντέν / Μαξ Ελσκάμπ / Φαγκύς / Αντρέ Φοντενάς / Πωλ Φορ / Ρενέ Ζιλ / Ρεμύ ντε Γκουρμόν / Φερνάν Γκρεγκ /Σαρλ Γκερέν / Ζοζέ-Μαρία ντε Ερεντιά / Φερνάν Ερόλντ / Ζεράρ ντ’ Ουβίλ / Φρανσίς Ζαμ / Γκυστάβ Καν / Τριστάν Κλινγκσόρ / Λεκόντ Ντε Λιλ / Στεφάν Μαλλαρμέ / Λουσί Ντελαρύ-Μαρντρύς / Μωρίς Μαίτερλινκ / Ζαν Μορεάς / Άννα ντε Νοάιγ / Συλλύ Πρυντόμ / Ανρί ντε Ρενιέ / Αρτύρ Ρεμπώ / Αλμπέρ Σαμαίν / Ζαν Σαβάν / Πωλ Βαλερύ / Εμίλ Βεράρεν / Πωλ Βερλαίν] [Το σχέδιο του εξωφύλλου και το σκίτσο του ποιητή φιλοτέχνησε ο ζωγράφος Μιχάλης Νικολινάκος και την βινιέτα του εσωφύλλου η Παρισινή ζωγράφος Λέλα Πασχάλη] [Τιμή πώλησης: 60,00 ευρώ. Με έκπτωση: 45,00 ευρώ] 

ΤΑΦΤΣΑΡ, ΜΑΡΙΑΝ: Ανθολογία συγχρόνων Σλοβένων ποιητών, εισαγωγή Πάνος Ν. Παναγιωτούνης, πρόλογος-βιογραφικά σημειώματα-μτφ. Μάριαν Τάφτσαρ, <Δωδέκατη Ώρα>, Αθήνα 1972, σελ. 78 [Σρέτσκο Κόσοβελ / Άλοϊς Γκράντνικ / Μίραν Γιαρτς / Άντον Βόντνικ / Έντβαρντ Κότσμπεκ / Μπόζο Βοντούσεκ / Μαρίτσκα Ζνίνταρσιτς / Μίλε Κλόπτσιτς / Γιόζε Ουντόβιτς / Ματέι Μπορ / Τσένε Βίποτνικ / Γιόζε Σμιτ / Γιάνεζ Μέναρτ / Φραντσέ Μπάλαντιτς / Κάρελ Ντεστόβνικ-Καγιούχ / Τσιρίλ Ζλόμπετς / Μπράνκο Χόφμαν / Πέτερ Λέβετς / Ίβαν Μινάττι / Λόιζε Κράκαρ / Ντάνε Ζάιτς / Γκρέγκορ Στερνίσα / Κάγιεταν Κόβιτς / Βένο Τάουφερ / Σάσα Βέγκρι / Τομάζ Σάλαμουν] [Τιμή πώλησης: 20,00 ευρώ. Με έκπτωση: 15,00 ευρώ] 
ΤΡΑΪΑΝΟΣ, ΑΛΕΞΗΣ: Ανθολογία Νέγρων ποιητών, εισαγωγή-μτφ. Αλέξης Τραϊανός, <Εγνατία>, Θεσσαλονίκη 1969, σελ. 158 (και 10 μονόφυλλα με πίνακες της γλυπτικής των Νέγρων) [Τιμή πώλησης: 27,50 ευρώ. Με έκπτωση: 20,50 ευρώ] 
Anthologia_negrwn_poihtwn
ΤΡΑΪΑΝΟΣ, ΑΛΕΞΗΣ: Ανθολογία Nέγρων ποιητών, εισαγωγή-μτφ. Αλέξης Τραϊανός, ανυπόγραφες σημειώσεις, τρίτη έκδοση, <Εγνατία>, Θεσσαλονίκη 1973, σελ. 204 (και 32 σελ. με φωτογραφίες έργων γλυπτικής αφρικανικών φυλών) [Jean-Joseph Rebearivelo / Flavien Ranaivo / Leopold Sédar Senghor / David Diop / Lenrie Peters / Kwesi Brew / Ellis Ayitey Komey / G. Awoonor-Williams / Τζων Πέππερ Κλαρκ / Gabriel Okara / Christopher Okigbo / Wole Soyinka / Tchicaya U Tam’si / Antoine-Roge Bolamba / Aguinaldo Fonseca / Aldo do Espirito Santo / Agostino Neto / Antonio Jacinto / Mazisi Kunene / Bloke Modisane / David Rubadiri / John Mbiti / Joseph Kariuki / José Craveirinha / Noemia de Sousa / Valente Malangatana] [Τιμή πώλησης: 27,50 ευρώ. Με έκπτωση: 20,50 ευρώ]

ΤΡΑΪΑΝΟΣ, ΑΛΕΞΗΣ: Μεταπολεμική αμερικάνικη ποίηση, επιλογή-εισαγωγή-μτφ.-σημειώσεις Αλέξης Τραϊανός, <ΑΣΕ Α.Ε>, Θεσσαλονίκη 1979, σελ. 358 [Κέννεθ Ρέξροθ / Θήοντορ Ραίτκι {Theodore Roethke} / Τσαρλς Όλσον / Ελίζαμπεθ Μπίσοπ / Ντέλμορ Σουώρτς {Delmor Schwartz} / Καρλ Σαπίρο {Karl Shapiro} / Γουέλντον Κηζ {Weldon Kees} / Ράνταλ Τζάρρελ {Randall Jarrell} / Τζων Μπέρρυμαν / Ουΐλλιαμ Στάφφορντ / Ρόμπερτ Λόουελ / Λώρενς Φερλινγκέττι / Τσαρλς Μπουκόβσκι / Χάουαρντ Νέμεροφ {Howard Nemerov} / Ρίτσαρντ Γουΐλμπερ {Richard Wilbur} / Ντενίζ Λέβερτοφ {Denise Levertov} / Τζων Λόγκαν / Λούις Σίμπσον / Ντόναλντ Τζάστις / Κέννεθ Κόουκ / Φρανκ Ο’ Χάρα / Ρόμπερτ Μπλάυ / Ρόμπερτ Κρήλυ / Άλλεν Γκίνσμπεργκ / Ου. Ντ. Σνόντγκρας / Νταίηβιντ Γουαίυγκονερ {David Wagoner} / Τζων Άσμπερρυ / Γκώλγουαιϋ Κίννελ / Φίλιπ Λαμάντια / Ου. Σ. Μέργουϊν {W. S. Merwin} / Τζαίημς Ράιτ / Ντόναλντ Χωλ / Φίλιπ Λεβίν {Philip Levine} / Αν Σέξτον / Κένγουωρντ Έλμσλι {Kenward Elmslie} / Άντριαν Ριτς / Γκρέγκορυ Κόρσο / Γκάρυ Σνάυντερ / Χάρολντ Νορς / Σύλβια Πλαθ / Στέφεν Μπεργκ / Μαρκ Στραντ / Ρόμπερτ Μέζυ {Robert Mezey} / Μάικλ Μπένεντικτ / Νταϊάν Γουαιϋκόσκι {Diane Wakosky}] [Τιμή πώλησης: 42,60 ευρώ. Με έκπτωση: 32,00 ευρώ] 
ΤΡΙΦΥΛΛΗΣ, ΑΝΤΩΝΗΣ: Σύγχρονη γερμανόφωνη ποίηση, εισαγωγή-μτφ.-σχόλια Αντώνης Τριφύλλης, <Πλέθρον>, Αθήνα 1983, σελ. 93 [Γκύντερ Άιχ / Ρόζε Αουσλαίντερ / Άντολφ Έντλερ / Χανς Μάγκνους Εντσενσμπέργκερ / Νέλλυ Ζαχς / Ράινερ Κούντσε / Ντήτερ Λάιζεγκανγκ / Ίνγκεμποργκ Μπάχμαν / Γκόττφρηντ Μπεν / Τόμας Μπρας / Γκέοργκ Τρακλ / Πάουλ Τσέλαν / Χέλμουτ Χαϊσσενμπύττελ] [Τιμή πώλησης: 20,00 ευρώ. Με έκπτωση: 15,00 ευρώ]
Anthologia_ths_amerikanikhs_poihsews
ΤΣΑΤΣΟΥΛΑΣ, ΣΤΕΦ[ΑΝΟΣ]: Ανθολογία της αμερικανικής ποιήσεως. Έκδοσις εικονογραφημένη, εισαγωγικά σημειώματα-μτφ.-σημειώσεις Στέφ[ανος] Τσατσούλας, Αθήναι 1958, σελ. 111 [William Cullen Bryant / Έντγκαρ Άλλαν Πόε / Ralph Waldo Emerson / John Greenleaf Whittier / Χένρυ Ου. Λονγκφέλλοου {Henry W. Longfellow} / Henry David Thoreau / Χέρμαν Μέλβιλ {Herman Melville} / Ουώλτ Ουΐτμαν {Walt Whitman} / Έμιλυ Ντίκινσον / Τζωρτζ Σανταγιάνα {George Santayana} / Trumbull Stickney / Έντουϊν Άρλινγκτον Ρόμπινσον {Edwin Arlington Robinson} / Ρόμπερτ Φροστ / Vachel Lindsay / Έζρα Πάουντ {Ezra Pound} / Έντνα Σαιντ Βίνσεντ Μιλλαίυ {Edna Saint Vincent Millay}] [Τιμή πώλησης: 22,00 ευρώ. Με έκπτωση: 16,50 ευρώ]

ΤΣΑΤΣΟΥΛΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ: Ανθολογία της αγγλικής ποιήσεως. Έκδοσις εικονογραφημένη, πρόλογος-μτφ. Στέφανος Τσατσούλας, ανυπόγραφα εισαγωγικά σημειώματα, Αθήναι 1964, σελ. 221 [Τζέφφρυ Τσώσερ / Τζων Σκέλτον / Ουώλτερ Ράλι / Έντμουντ Σπένσερ / Κρίστοφερ Μάρλοου / Ουΐλλιαμ Σαίξπηρ / Μπεν Τζόνσον / Ρόμπερτ Χέρρικ / Έντμουντ Ουώλλερ / Τζων Μίλτον / Τζαίημς Γκραίηαμ / Τζων Ντράυντεν / Αλεξάντερ Πόουπ / Τόμας Γκραίυ /Ουΐλλιαμ Μπλαίηκ / Ρόμπερτ Μπερνς / Ουΐλλιαμ Ουέρντσγουερθ / Ουώλτερ Σκοτ / Σάμιουελ Ταίυλορ Κόλριτζ / Ουώλτερ Σάβαιτζ Λάντορ / Τόμας Μουρ /Τζωρτζ Γκόρντον Νόελ Μπάυρον / Πέρσυ Μπυς Σέλλεϋ / Τζων Κητς / Τόμας Χουντ / Χάρτλεϋ Κόλριτζ / Ελίζαμπεθ Μπάρρετ-Μπράουνινγκ / Έντγκαρ Άλλαν Πόε / Άλφρεντ Τέννυσον / Μάθιου Άρνολντ / Κριστίνα Τζωρτζίνα Ροσσέττι / Τζαίημς Τόμσον / Άλτζερνον Σουΐνμπερν / Τζων Μπόυλ Ο’ Ράιλλυ / Ρόμπερτ Μπρίτζες / Όσκαρ Ουάιλντ / Άλφρεντ Έντουαρντ Χάουσμαν / Ουΐλλιαμ Μπάτλερ Γέητς / Λώρενς Μπίνυον / Άλφρεντ Ντάγκλας / Χάρολντ Έντουαρντ Μόνρο / Ρούπερτ Μπρουκ / Λούις ΜακΝης] [Τιμή πώλησης: 32,00 ευρώ. Με έκπτωση: 24,00 ευρώ] 
Aggloi_kai_Amerikanoi_poihtes
ΤΣΕΛΕΝΤΗ, ΑΛΚΗ: Άγγλοι και Αμερικανοί ποιητές, εισαγωγικά σημειώματα-επιλογή-μτφ. Αλκή Τσελέντη, πίνακας εξωφύλλου Μαρία Σταμάτη, <‘Δωδώνη’>, Αθήνα – Γιάννινα 1999, σελ. 103 [Ουώλτ Ουΐτμαν / Κριστίνα Τζωρτζίνα Ροσσέττι / Όσκαρ Ουάιλντ / Τ. Σ. Έλιοτ / Μάλκολμ Λόουρυ / Σύλβια Πλαθ / Στάνλεϋ Κιούνιτς {Stanley Kunitz} / Ρόμπερτ Λονγκ] [Τιμή πώλησης: 18,00 ευρώ. Με έκπτωση: 13,50 ευρώ]

O_saltibangos_ths_psychhs_mou_Dekapente_Italoi_poihtes_tou_eikostou_aiwna
[ΤΣΙΖΕΚ, ΚΑΡΟΛΟΣ – ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ]: Ο σαλτιμπάγκος της ψυχής μου. Δεκαπέντε Ιταλοί ποιητές του εικοστού αιώνα, μτφ. από τα ιταλικά-σημειώσεις Μαρία Καραγιάννη – Κάρολος Τσίζεκ, <Το Οκτασέλιδο του Μπιλιέτου, αρ. 69-70>, Αθήνα 2011, σελ. 16 [Φραντσέσκο Γκαέτα: «Το Μάη» / Ουμπέρτο Σάμπα: «Γκολ» / Κορράντο Γκοβόνι: «Η μικρή τρομπέτα» / Άλντο Παλατσέσκι: «Ποιος είμαι;» / Μαρίνο Μορέττι: «Τρία πράγματα» / Σέρτζιο Κορατσίνι: «Μαριονέτες σε διάλογο» / Βιντσέντσο Καρνταρέλλι: «Παρελθόν» / Άντζελο Μπαρίλε: «Θρήνος για την κόρη του ψαρά» / Καμίλλο Σμπάρμπαρο: «Μάτια καινούργια» / Τζιουζέππε Ουνγκαρέττι: «Πια δίχως βάρος» / Εουτζένιο Μοντάλε: «Η μπόρα» / Κάρλο Μπετόκκι: «Εδώ ή αλλού, για έναν ποιητή» / Σαλβατόρε Κουαζίμοντο: «Οι γυρισμοί» / Λεονάρντο Σινισγκάλλι: «Μπορεί ν’ αρκούν λίγα» / Τσέζαρε Παβέζε: «Ο θάνατος θα ’ρθεί, θα ’χει τα μάτια σου»] [Τιμή πώλησης: 5,33 ευρώ. Με έκπτωση: 4,00 ευρώ] 

Xenes_fwnes
ΤΣΙΚΡΙΤΣΗ-ΚΑΤΣΙΑΝΑΚΗ, ΧΡΥΣΟΥΛΑ: Ξένες φωνές. Μεταφρασμένα ποιήματα, μτφ.-σημειώσεις Χρυσούλα Τσικριτσή-Κατσανάκη, Αθήνα 1967, σελ. 85 [Φεδερίκο Γαρθία Λόρκα / Αντόνιο Ματσάδο / Χουάν Ραμόν Χιμένεθ / Ντάμασο Αλόνσο {Dámaso Alonso} / Ροσαλία ντε Κάστρο {Rosalia de Castro} / Μιχαήλ Άγγελος {Michelangelo Buonarroti} / Τζιάκομο Λεοπάρντι / Άντα Νέγκρι /Σαλβατόρε Κουαζίμοντο / Ουμπέρτο Σάμπα / Μπορίς Παστερνάκ / Πωλ Ελυάρ / Γκιγιώμ Απολλιναίρ / Ζακ Πρεβέρ / Ομάρ Χαγιάμ / Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ] [Τιμή πώλησης: 13,50 ευρώ. Με έκπτωση: 10,00 ευρώ]

ΤΣΙΚΡΙΤΣΗ-ΚΑΤΣΙΑΝΑΚΗ, ΧΡΥΣ[ΟΥΛΑ]: Ξένες φωνές. Μεταφράσεις (σειρά 2η), πρόλογος-μτφ. Χρυσούλα Τσικριτσή-Κατσιανάκη, <Εκδόσεις ‘Μαυρίδης’>, Αθήνα 1996, σελ. 77 [Φρανσίς Πονζ / Σαιν-Τζων Περς / Ρενέ Σαρ / Υβ Μποννφουά / Εντουάρ Γκλισσάν {Édouard Glissant (1928-2011)} / Ζαν Ταρντιέ / Εντί Μπουραουΐ {Hédi Bouraoui (1932-)} / Πετράρχης / Τσέζαρε Παβέζε / Τζιουζέππε Ουνγκαρέττι / Σάντρο Πέννα / Αντρέα Τσαντσόττο {Andrea Zanzotto (1921-2011)} / Αντόνιο Ματσάδο / Σέσαρ Βαγιέχο / Πάμπλο Νερούδα / Χόρχε Λουΐς Μπόρχες / Οκτάβιο Πας] [Τιμή πώλησης: 16,00 ευρώ. Με έκπτωση: 12,00 ευρώ] 
Treis_Nobelistes_poihtes
ΤΣΙΝΙΚΟΠΟΥΛΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ: Τρεις νομπελίστες ποιητές, πρόλογος Γιάννης Τζανής, προλογικό σημείωμα-εισαγωγικά σημειώματα-μτφ. Δημήτρης Τσινικόπουλος, <Εκδόσεις Μπίμπης>, Θεσσαλονίκη 1996(;), σελ. 81 [Γκαβριέλα Μιστράλ / Ιωσήφ Μπρόντσκι / Οκτάβιο Πας] [Τιμή πώλησης: 12,00 ευρώ. Με έκπτωση: 9,00 ευρώ]

Xena_poihmata
ΤΣΙΡΙΜΩΚΟΣ, ΜΑΡΚΟΣ: Ξένα ποιήματα. Μεταφράσεις από ποιητάς του ΙΘ´ αιώνος, <Εκδοτικός Οίκος Δημητράκου Α.Ε.>, Αθήναι 1931, σελ. 76 [Λεκόντ ντε Λιλ / Ζοζέ-Μαρία ντε Ερεντιά/ Σαρλ Μπωντλαίρ / Αρτύρ Ρεμπώ / Πωλ Φορ / Φρανσίς Ζαμ /Τζων Κητς / Πέρσυ Μπυς Σέλλεϋ / Όσκαρ Ουάιλντ / Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε / Χάινριχ Χάινε] [Τιμή πώλησης: 24,00 ευρώ. Με έκπτωση: 18,00 ευρώ]

O_khpos_ths_poihshs_4500_xronia_xenhs_poihshs
ΥΦΑΝΤΗΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ: Ο κήπος της ποίησης. (4.500 χρόνια ξένης ποίησης), εισαγωγή-μτφ.-σημειώσεις Γιάννης Υφαντής, <Εκδόσεις Πατάκη>, Αθήνα 2000, σελ. 343 [Αίγυπτος {Άγνωστος – Άγνωστος – Άγνωστος – Αγνωστοι – Αχενατόν – Άγνωστος} / Βαβυλώνα {Έπος του Γιλγαμές(αποσπάσματα)} / Παλαιά Διαθήκη (Εβραίοι) {Γένεσις(αποσπάσματα) – Δαυίδ – Εκκλησιαστής (αποσπάσματα) –Άσμα ασμάτων (αποσπάσματα)} / Αραβικές χώρες {Χίλιες και μία νύχτες(Ερωτικά ποιήματα) – Χίλιες και μία νύχτες (Οι ιστορίες των ζώων) – Άγνωστος Αλγερινός ποιητής – Άγνωστος Άραβας ποιητής – Αχμέτ Σαούκι – Νιζάρ Καμπάνι – Νάσσαρ Αμπντάλλα – Ταουφίκ Ζαγιάντ – Μαχμούτ Νταρουΐς} / Περσία {Γιουνούς Έμρε – Ομάρ Χαγιάμ – Μεβλανά Τζελαλουντίν Ρουμί} / Ινδία {Άγνωστος (Απόσπασμα από τη Μαχαμπαράτα) Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ} / Κίνα {Τ’άο Γιουάν Μιγκ – Άγνωστος – Κακουχάκου – Λι Τάι Πο – Μεγκ Τσιάο} / Ιαπωνία {Ναραχίντα – Όνο Κοματσί – Σαΐγκιο – Φουτζιγιάρα Τεϊκά – Μπασό – Άγνωστος – Νταϊκότσου – Άγνωστος – Μπουσόν – Ουετζίμα Ονιτσούρα – Αρακίντα Μοριτακέ – Λαϊκό – Άγνωστος – Άγνωστος – Κάτο Σουσούν – Άγνωστος – Ίσσα} / Αρχαία Έδδα (Ισλανδία) {Τα λόγια του Ύψιστου – Τα λόγια της Πανσοφίας – Τα όνειρα του Μπαλντούρ – Το τραγούδι της Σίβυλλας} / Γερμανία {Πάουλ Φλέμινγκ – Μάιστερ Έκχαρτ – Άγγελος Σιλέσιος – Φρήντριχ Χαίλντερλιν – Φρήντριχ Νίτσε – Μπέρτολτ Μπρεχτ – Ιβάν Γκολ} / Τσεχοσλοβακία {Μίροσλαβ Χόλουμπ} / Βουλγαρία {Στέφαν Γκέτσεφ} / Ρουμανία {Άγνωστος} / Ιταλία {Δάντης – Πιέρ Πάολο Παζολίνι} / Γαλλία {Ρεμπώ – Σαιν-Τζων Περς} / Πορτογαλία {Φερνάντο Πεσσόα} / Ισπανία {Άγιος Ιωάννης του Σταυρού – Φεδερίκο Γαρθία Λόρκα} / Αργεντινή {Χόρχε Λουΐς Μπόρχες} / Κολομβία {Φερνάντο Αρμπελάεθ} / Αρχαία Αμερική {Άγνωστοι} / Μαύρη Αφρική {Άγνωστος – Άγνωστος – Άγνωστος – Γουόρικ Κάνεϋ} / Μεγάλη Βρετανία {Άγνωστος (Ταλιέσιν) – Ουΐλλιαμ Μπλαίηκ – Τζωρτζ Γκόρντον Νόελ Μπάυρον – Τ. Σ. Έλιοτ (Αποσπάσματα από τα Τέσσερα κουαρτέτα)} / ΗΠΑ {Ουώλτ Ουΐτμαν – Ε. Ε. Κάμμινγκς – Έζρα Πάουντ}] [Τιμή πώλησης: 34,00 ευρώ. Με έκπτωση: 25,50 ευρώ] 

ΦΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΣ, ΜΙΛΤΟΣ: Άγνωστες γλώσσες. Μικρή ποιητική εκλογή, μτφ. Μίλτος Φραγκόπουλος, δίγλωσση έκδοση, <Άγρα>, Αθήνα 2009, σελ. 54 [Τζιάκομο Λεοπάρντι: ‘‘Το βράδυ της μέρας της γιορτής’’ / Μιχαήλ Λέρμοντοφ: ‘‘Ο Δαίμων και η Ταμάρα’’ / Φρήντριχ Χαίλντερλιν: ‘‘Ήφαιστος’’ /Τζων Κητς: ‘‘La Belle Dame Sans Merci’’ / Πωλ Βερλαίν: ‘‘Φθινοπωρινό τραγούδι’’ / Ράινερ Μαρία Ρίλκε: ‘‘Ένατη ελεγεία του Ντουΐνο’’ / Ουΐλλιαμ Μπάτλερ Γέητς: ‘‘Δευτέρα Παρουσία’’ / Αρχίλοχος: ‘‘Ω ψυχή’’] [Τιμή πώλησης: 8,50 ευρώ. Με έκπτωση: 6,50 ευρώ] 

Ιταλική_ποίηση
ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ, ΠΑΝ. ΧΡ.: Από την ιταλική ποίηση, επιλογή-πρόλογος-εισαγωγικά σημειώματα-μτφ. Παν. Χρ. Χατζηγάκης, <Εκδόσεις ‘Βάκων’>, Αθήνα 1976, σελ. 109 [Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης / Δάντης / Πετράρχης / Λουντοβίκο Αριόστο / Τορκουάτο Τάσσο / Βιττόριο Αλφιέρι / Ούγκο Φόσκολο / Τζιάκομο Λεοπάρντι / Τζιοζουέ Καρντούτσι / Τζιοβάννι Πάσκολι / Γκαμπριέλε ντ’ Αννούντσιο / Άντα Νέγκρι / Γκουέλφο Τσιβινίνι {Guelfo Civinini} / Τζιοβάννι Παπίνι / Ουμπέρτο Σάμπα / Ντίνο Καμπάνα / Άλντο Παλατσέσκι {Aldo Palazzeschi} / Βιτσέντσο Καρνταρέλλι / Τζιουζέππε Ουνγκαρέττι / Ούγκο Μπέττι / Τζιόρτζιο Βίγκολο {Giorgio Vigolo} / Εουτζένιο Μοντάλε / Σαλβατόρε Κουαζίμοντο / Αλφόνσο Γκάττο / Λεονάρντο Σινισγκάλλι / Φράνκο Φορτίνι / Πιέρ Πάολο Παζολίνι] [Με ιδιόχειρη αφιέρωση του μεταφραστή] [Τιμή πώλησης: 24,00 ευρώ. Με έκπτωση: 18,00 ευρώ]

ΧΑΤΖΙΔΑΚΗ, ΣΟΦΙΑ ΕΜΜ.: Ποίηση της Λατινικής Αμερικής. Φωνές από το Μεξικό, τη Νικαράγουα, την Κολομβία, την Κούβα, το Περού, τον Ισημερινό, τη Χιλή, την Αργεντινή, την Ουρουγουάη, τη Βραζιλία, μτφ.-σημειώσεις Σοφία Εμμ. Χατζιδάκη, Αθήνα 1980, σελ. 171 [Fray Miguel de Guevara / Manuel José Othón / Salvador Díaz Mirón / Amado Nervo / Enrique González Martínez / Jaime Torres Bodet / Χαβιέρ Βιγιαουρούτια {Xavier Villaurrutia} / Οκτάβιο Πας / Χοσέ Εμίλιο Πατσέκο / Rubén Darío / Ernesto Cardenal / José Asunción Silva / Guillermo Valencia / Jaime Jaramillo / Félix Turbay Turbay / Mario Rivero / Julián del Casal / Nicolás Guillén / Eugenio Florit / Roberto Fernández Retamar / Manuel González Prada / José Santos Chocano / César Vallejo / Javier Heraud / Jorge Carrera Andrade / Γκαβριέλα Μιστράλ {Gabriela Mistral} / Vicente Huidobro / Πάμπλο Νερούδα / Efraín Barquero / Jorge Teiller / Λεοπόλντο Λουγόνες {Leopoldo Lugones} / Enrique Banchs / Εζεκιέλ Μαρτίνες Εχτράδα {Ezequiel Martínez Estrada} / Χόρχε Λουΐς Μπόρχες / Alberto Girri / Horacio Salas / Julio Herrera y Reissig / Emilio Frugoni / Washington Benavides / Circe Maia / Manuel Bandeira / Maria-Eugenia Celso / Ascenso Ferreira / Ribeiro Couto / Antonio Dias Tavares Bastos / Μάριο Κιντάνα {Mário Quintana} / Cecilia Meireles / Henriqueta Lisboa / Francisco Karam / Emilio Moura / Abgar Renault / A. Arinos de Mello Franco / Augusto Frederico Schmidt / Odorico Tavares / Antonio Rangel Bandeira] [Με ιδιόχειρη αφιέρωση της μεταφράστριας] [Τιμή πώλησης: 27,00 ευρώ. Με έκπτωση: 20,00 ευρώ][ΕΠΩΛΗΘΗ]
Eikosi_pente_Agglofwnoi_poihtes
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ Ζ.: Είκοσι πέντε Αγγλόφωνοι ποιητές, μτφ.-σημειώσεις-βιογραφικά σημειώματα-επιμέλεια Γιώργος Ζ. Χριστοδουλίδης, , Αθήνα 2014, σελ. 147 [Τ. Σ. Έλιοτ: «Τέσσερα ποιήματα» {«Το ταξίδι των μάγων» – «Γερόντιον» – «Ένα τραγούδι για τον Συμεών» – «Θριαμβευτική πορεία»} / Hugh Macdiarmid: «Στο παιδικό νοσοκομείο» / Τζέφφρεϋ Γκρίγκσον: «Τρία ποιήματα» {«Τα λουτρά της Αφροδίτης» – «Κουράγιο πάνω σ’ ένα φύλλο» – «Οι θεοί και οι συνταγματάρχες»} / Ου. Χ. Ώντεν: «Πέντε ποιήματα» {«Musée des Beaux Arts» – «Η ασπίδα του Αχιλλέα» – «Το μοντέλο» – «Τρίστροφο» – «Επιτάφιος ενός τυράννου»} / Λούις Μακνής: «Τρία ποιήματα» {«Προσευχή πριν τη γέννηση» – «Les Sylphides» – «Σαπουνάδες»} / Στήβεν Σπέντερ: «Τέσσερα ποιήματα» {«Ο θεός του πολέμου» – «Επίλογος σ’ ένα ανθρώπινο δράμα – «Σκέψεις κατά τη διάρκεια μιας αεροπορικής επιδρομής – «Στην Αττική»} / Ρ. Σ. Τόμας: «Έξι ποιήματα» {«Το χωριό» – «Εισβολή στη φάρμα» – «Ο σκλάβος» – «Ο Σύντιλαν πάνω στο τρακτέρ» – «Ερήμωση των λόφων» – «Καριέρες»} / Φίλιπ Λάρκιν: «Τέσσερα ποιήματα» {«Ηλιόλουστο Πρεστάτυν» – «Λυσσομανούσε ο άνεμος» – «Ο κύριος Μπλήνη» – «Ντόκερυ και υιός»} / Michael Hamburger: «Δύο ποιήματα» {«Αττική» – «Διαδήλωση στην Αθήνα»} / Endwin Brock: «Τέσσερα ποιήματα» {«Μετά την Εδέμ» – «Πέντε τρόποι να σκοτώσεις έναν άνθρωπο» – «Το σχέδιο» – «Πατρικές οδηγίες»} / Πήτερ Πόρτερ: «Δύο ποιήματα» {«Προσοχή παρακαλώ» – «Θρήνος για ένα ιδιοκτήτη»} / Τομ Γκαν: «Τέσσερα ποιήματα» {«Vox humana» – «Σε κίνηση» – «Οι θλιμμένοι καπετάνιοι μου» – «Ο δαμαστής και το γεράκι»} / Τεντ Χιουζ: «Τρία ποιήματα» {«Η θέα ενός χοίρου» – «Γεράκι που κουρνιάζει» – «Η Κλεοπάτρα στο φίδι»} / Τζέφφρεϋ Χιλ: «Δύο ποιήματα» {«Βουκολικόν» – «Οι Απόστολοι»} / Ρόμπερτ Φροστ: «Τέσσερα ποιήματα» {«Σπιτικός Τάφος» – «Σημύδες» – «Πέρα-πέρα» – «Το τηλέφωνο»} / Ουΐλλιαμ Κάρλος Ουΐλλιαμς: «Πέντε ποιήματα» {«Αέναη κίνηση: Η πόλη» – «Πορτραίτο μιας κυρίας» – «Ανθισμένη χαρουπιά» – «Το κόκκινο χειράμαξο» – «Φτέρνα και δάκτυλα ως το τέλος»} / Έζρα Πάουντ: «Τέσσερα ποιήματα» {«Η γυναίκα του εμποράκου του ποταμού: Ένα γράμμα» – «Θρήνος του φρουρού των συνόρων» – «Τραγούδι των τοξοτών από το Σιου» – «Κάντο ΧΙΙΙ»} / Κέννεθ Ρέξροθ: «Τρία ποιήματα» {«Ταξιδιώτες στο έρεβος» – «Κλιμάκωση» – «Τα πλεονεκτήματα της μάθησης»} / Τσαρλς Όλσον: «Οι αλκυόνες» / Πωλ Μπλάμπερν: «Δύο ποιήματα» {«Αυτή που πέρασε» – «Νυχτερινό τραγούδι για δυο μυστικιστές»} / Λώρενς Φερλινγκέττι: «Τρία ποιήματα» {«Αυτός» – «Τα εσώρουχα» – «Έλα ξάπλωσε μαζί μου και γίνε ο Έρωτάς μου»} / Ντενίζ Λέβερτοφ: «Τρία ποιήματα» {«Κάτω απ’ το δέντρο» – «Μια μοναξιά» – «Η σοφία»} / Άλλεν Γκίνσμπεργκ: «Αμερική» / Γκρέγκορυ Κόρσο: «Τέσσερα ποιήματα» {«Γραφή πάνω στα σκαλοπάτια του Πουέρτο Ρίκαν Χάρλεμ» – «Ωτοστόπ ποιητών στη λεωφόρο» – «Ο καημός του Ζήση» – «Πάνω στην Ακρόπολη»} / Σύλβια Πλαθ: «Τέσσερα ποιήματα» {«Η σύναξη των μελισσών» – «Ο υποψήφιος» – «Τέρμα» – «Η αντίπαλος»}] [Τιμή πώλησης: 11,72 ευρώ. Με έκπτωση: 10,50 ευρώ] 

Oneiro_mesa_se_oneiro
ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ, ΔΑΦΝΗ: Όνειρο μέσα σε όνειρο, πρόλογος-μτφ.-σημειώσεις Δάφνη Χρονοπούλου, εξώφυλλο Κωνσταντίνος Κακανιάς, <Βιβλία των Μουσών>, Αθήνα 1987, σελ. 44 [Φίλιπ Σίντνεϋ / Έντμουντ Σπένσερ / Άντριου Μάρβελ / Ουώλτερ ντε λα Μαιρ / Τζων Μίλτον / Ντάντε Γκάμπριελ Ροσσέττι / Έντγκαρ Άλλαν Πόε / Χείρων / Τσάου Συεσήν /Τζωρτζ Γκόρντον Νόελ Μπάυρον / Ρόμπερτ Φροστ / Κριστίνα Τζωρτζίνα Ροσσέττι / Ελίζαμπεθ Μπάρρετ-Μπράουνινγκ / Ουώλτερ Σάβατζ Λάντορ / Α. Ε. Χάουσμαν] [Τιμή πώλησης: 16,00 ευρώ. Με έκπτωση: 12,00 ευρώ] 

Panorama_agglikhs_poihshs
***: Πανόραμα αγγλικής ποίησης, πρόλογος David Cecil, μετάφραση του προλόγου-επιμέλεια Πάνος Καραγιώργος, μεταφράσεις διαφόρων, δίγλωσση έκδοση, <Τυπωθήτω – Γιώργος Δαρδανός>, Αθήνα 2005, σελ. 428 [Ανώνυμος (περίπου 725 μ.Χ.) / Τζέφφρυ Τσώσερ / Λαϊκές μπαλάντες /Έντμουντ Σπένσερ / Φίλιπ Σίντνεϋ (Sir Philip Sidney) / Ουώλτερ Ράλι (Sir Walter Raleigh) / Ουΐλλιαμ Σαίξπηρ / Τζων Νταν / Μπεν Τζόνσον / Τζων Μίλτον / Άντριου Μάρβελ / Χενρυ Βων / Αλεξάντερ Πόουπ / Τόμας Γκραίυ / Τζαίημς Μακφέρσον (Όσσιαν) / Ουΐλλιαμ Μπλαίηκ / Ρόμπερτ Μπερνς / Ουΐλλιαμ Ουέρντσγουερθ / Σάμιουελ Ταίυλορ Κόλριτζ / Τόμας Μουρ / Τζωρτζ Γκόρντον Νόελ Μπάυρον / Πέρσυ Μπυς Σέλλεϋ / Τζων Κητς / Ελίζαμπεθ Μπάρρετ-Μπράουνινγκ / Άλφρεντ Τέννυσον / Ρόμπερτ Μπράουνινγκ / Μάθιου Άρνολντ / Κριστίνα Τζωρτζίνα Ροσσέττι / Άλτζερνον Τσαρλς Σουΐνμπερν / Ρόμπερτ Μπρίτζες / Όσκαρ Ουάιλντ / Α. Ε. Χάουσμαν / Ράντγιαρντ Κίπλινγκ / Ου. Μπ. Γέητς / Ουώλτερ ντε λα Μαιρ / Τζων Μαίηζφηλντ / Σήγκφρηντ Σασσούν (Siegfried Sassoon) / Ρούπερτ Μπρουκ / Τ. Σ. Έλιοτ / Λούις ΜακΝης / Ου. Χ. Ώντεν / Ντύλαν Τόμας / Άλαν Λιούις {Alun Lewis} / Κηθ Ντάγκλας / Σίντνεϋ Κηζ {Sidney Keyes} / Λώρενς Ντάρρελ / Φίλιπ Λάρκιν / Τζων Σίλκιν / Σέιμους Χήνυ] [Τιμή πώλησης: 42,60 ευρώ. Με έκπτωση: 32,00 ευρώ] 

Treis_poihtes
***: Τρεις ποιητές. Επτά ιταλικά ποιήματα. G. Carducci, G. Pascoli, G. D’ Annunzio, προλογικό σημείωμα-εισαγωγικά κείμενα Εσπέρια Σουρβίνου, μτφ. Βάσος [Σουρβίνος] και Εσπέρια Σουρβίνου, δίγλωσση έκδοση, Αθήνα 2005, σελ. 91 [Τζιοζουέ Καρντούτσι / Τζιοβάννι Πάσκολι / Γκαμπριέλε ντ’ Αννούντσιο] [Τιμή πώλησης: 15,98 ευρώ. Με έκπτωση: 12,00 ευρώ] 

children-of-albion_Poetry_of_the_Underground_in_Britain
***: Children of Albion. Poetry of the ‘Underground’ in Britain, επιλεγόμενα-επιμέλεια Michael Horovitz, δεύτερη έκδοση, <Penguin Books>, Harmondsworth 1970, σελ. 382 [John Arden / Peter Armstrong / Pete Brown / Jim Burns / Johnny Byrne / Charles Cameron / David Chaloner / Barry Cole / John Cotton / Andrew Crozier / Dave Cunliffe / Felix de Mendelssohn / Raymond Durgnat / Paul Evans / Ian Hamilton Finlay / Roy Fisher / Harry Guest / Lee Harwood / Michael Hastings / Spike Hawkins / Geoffrey Hazard / Piero Heliczer / Pete Hoida / Anselm Hollo / Frances Horovitz / Michael Horovitz / Libby Houston / Mark Hyatt / John James / Roger Jones / David Kerrison / Seymour King / Bernard Kops / David Kozubei / Herbert Lomas / Anna Lovell / Paul Matthews / Michael McCafferty / John McGrath / Tom McGrath / Stuart Mills / Ted Milton / Adrian Mitchell / Edwin Morgan / Tina Morris / Philip O’ Connor / Neil Oram / Tom Pickard / Paul Potts / Tom Raworth / Carlyle Reedy / Bernard Saint / Michael Shayer / David Sladen / Tom Taylor / Barry Tebb / Chris Torrance / Alexander Trocchi / Gael Turnbull / Patrick Waites / Nicholas Snowden Willey / William Wyatt / Michael X] [Τιμή πώλησης: 34,00 ευρώ. Με έκπτωση: 25,50 ευρώ] 

Ξαναδιαβάζοντας τον Καβάφη




Του Σπύρου Κακουριώτη.

«Επιτυχημένος λόγος για έναν ποιητή δεν είναι αυτός που μας παρασύρει με τις παρατηρήσεις του, αλλά εκείνος που μας στέλνει να σταθούμε με νέα ετοιμότητα απέναντι στο έργο»… Με αυτήν την δήλωση προθέσεως κλείνει το σημείωμα «Της εκδόσεως» στο καινούργιο τεύχος (193-194) του περιοδικού Το Δέντρο, που είναι αφιερωμένο σχεδόν εξ ολοκλήρου στον Κ. Π. Καβάφη.
Δεν είναι η πρώτη φορά που Το Δέντρο διαβάζει και ξαναδιαβάζει Καβάφη: άλλα δύο τεύχη του (125/6, 145/6) ήσαν αφιερωμένα στον Αλεξανδρινό. Η καβαφική ποίηση ασκεί μια «ανθεκτική γοητεία», όπως σημειώνει στο κείμενό του ο Α. Δρακόπουλος, γι’ αυτό και δεν έχει ανάγκη την συγκυρία των στρογγυλών επετείων γέννησης και θανάτου ούτε το ομώνυμο έτος: είναι διαρκώς παρούσα.
Άλλωστε, όπως σημειώνει ο Δημήτρης Δημηρούλης στη δική του συμβολή, με τίτλο «Ποιος Καβάφης;», «οι επέτειοι στη λογοτεχνία θυμίζουν την ματαιότητα των ανθρώπινων». Στο ιδιαίτερα ενδιαφέρον κείμενό του, που εστιάζει στις προσλήψεις του ποιητή, αλλά και τον ιδιάζοντα μοντερνισμό του, τονίζει ότι «ο καβαφικός οικουμενικός μικρόκοσμος έχει απ’ όλα».
Τη διαπίστωση αυτή έρχεται να επιβεβαιώσει η ποικιλία των κειμένων τα οποία συνιστούν το παρόν αφιέρωμα. Πλάι στις μελέτες για πτυχές της καβαφικής ποιητικής, όπως η λειτουργία της αναπαράστασης (Λένα Αραμπατζίδου), η μετρική (Ευριπίδης Γαραντούδης), τα καβαφικά «αμφι-ποιήματα» (Χ. Ε. Μαραβέλιας), η ειρωνεία (Μαρία Μπολέτση), η μετωνυμική λειτουργία (Παναγιώτης Ροϊλός), η μουσικότητα (Καίτη Ρωμανού), καθώς και άρθρα για ορισμένες θεματικές ή συγκεκριμένα ποιήματα, όπως η «Απιστία» (Ι. Α. Βλάχος), ο «Δεμένος ώμος» (Αλ. Καλοκαιρινός), ο Λεύκιος του «Εν τω μηνί Αθύρ» (Μ. Καραμπίνη-Ιατρού), οι βυζαντινές αυτοκράτειρες στην ποίησή του (Πίτερ Τζέφρις), τα καβαφικά αυτοσχόλια (Αλέξιος Μάινας) ή η σύγκριση με ένα ποίημα του Λασκαράτου (Γιάννης Μεταξάς), στέκονται προσεγγίσεις σε γενικότερα ζητήματα: η αντιμετώπισή του από την αριστερή κριτική (Δημήτρης Ραυτόπουλος), η επιρροή του σε ξένους ποιητές (Μαρία Στασινοπούλου), η πρόσληψη των ποιημάτων του από τον ζωγράφο David Hockney (Μάνος Στεφανίδης), οι επικαιρικές χρήσεις της ποίησής του (Λίτσα Χατζοπούλου) ή ο «πολιτικός Καβάφης» (Μιχάλης Χρυσανθόπουλος).
Ταυτόχρονα, μια σειρά μεταφραστών του καβαφικού έργου καταθέτουν τη δική τους εμπειρία και γνώση από την τριβή τους με την ποίηση του Αλεξανδρινού (Βιθέντε Φερνάντεθ Γκονθάλεθ, Μάριο Ντομίνγκεζ Πάρα, Ντέιβιντ Ρικς) ή για τη σχέση του με ξένους ομολόγους του (Γιάννης Παππάς).
Τέλος, εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν μια σειρά τεκμηρίων και μαρτυριών για τον Καβάφη, μέσα από καταγεγραμμένες αναμνήσεις, επιστολές ή άρθρα της εποχής του, όχι οπωσδήποτε πάντα κολακευτικά, όπως ο αντικαβαφικός λίβελλος που υπογράφεται με το ψευδώνυμο «Ροβέρτο Κάμπος» και δημοσιεύτηκε στο Κάιρο το 1912. Περιέχονται ακόμη περιγραφές του ποιητή από αυτόπτες, που συνέλεξε ο Δημήτρης Αγγελής, σκέψεις με αφορμή την αλληλογραφία του με τον Αλ. Σεγκόπουλο (από τη Μάρθα Βασιλειάδη), αναμνήσεις του Δημήτρη Γαρουφαλιά και μια συνέντευξη του Ε. Μ. Φόρστερ στην ελληνική εκπομπή του BBC για τη γνωριμία του με τον Καβάφη.
Πολυσέλιδο και, κυρίως, πολυπρισματικό, το αφιέρωμα του περιοδικού Το Δέντρο αποτελεί μια ευκαιρία για αναστοχασμό, μακριά από τον εύκολο εντυπωσιασμό του εποχούμενου αποσπάσματος ή της αφόρητης «τιποτολογίας» που συχνά κατακλύζει κάποιες από τις «δράσεις» με αφορμή το επώνυμο έτος…


[ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ, Διονυσίου Αιγινήτου 34, 115 28, Αθήνα, 210-38.04.630,dentromag@yahoo.gr]  

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης - Η φόνισσα

Η Φόνισσα  Η Φόνισσα (ολόκληρη η νουβέλα) [πηγη: Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού]

ΗΦΟΝΙΣΣΑ, από τα καλύτερα έργα του Αλέξ. Παπαδιαμάντη, είναι ένα εκτενές διήγημα (νουβέλα) και δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά σε συνέχειες, στο περιοδικό Παναθήναια το 1903, με υπότιτλο: «Κοινωνικόν μυθιστόρημα». Κεντρικό πρόσωπο είναι η Χαδούλα ή Φραγκογιαννού, που τη ζωή της, όπως θα δούμε, παρουσιάζει ο συγγραφέας στα πρώτα κεφάλαια. Η Φραγκογιαννού κυριαρχείται από την εγκληματική ιδέα της βρεφοκτονίας και διαπράττει μια σειρά από φόνους μικρών κοριτσιών. Κατά το νεοελληνιστή Λίνο Πολίτη «Η Φόνισσα είναι ένα δυνατό έργο ψυχογραφικό· η γυναίκα αυτή με την αβυσσαλέα ψυχολογία, που τοποθετείται έξω από την ανθρώπινη κοινωνία, είναι ένα πρόσωπο αινιγματικό και ολότελα ξένο από τους αφελείς (πονηρούς πολλές φορές, αλλά καλόκαρδους πάντα) νησιώτες που γεμίζουν τα άλλα του διηγήματα. Η ψυχολογική περιγραφή δίνεται με τελείως διαφορετική αδρότητα...». Άλλοι μελετητές βρίσκουν στη Φόνισσα απηχήσεις από το μυθιστόρημα του ΝτοστογιέφσκιΈγκλημα και Τιμωρία.
[1. Κοντα Εις την Εστιαν]
Από το κεφ. Α'
Μισοπλαγιασμένη κοντά εις την εστίαν, με σφαλιστά τα όμματα, την κεφαλήν ακουμβώσα εις το κράσπεδον της εστίας, το λεγόμενον «φουγοπόδαρο», η θεια-Χαδούλα, η κοινώς καλούμενη Γιάννου η Φράγκισσα, δεν εκοιμάτο, αλλ' εθυσίαζε τον ύπνον πλησίον εις το λίκνον της ασθενούσης μικράς εγγονής της. Όσον διά την λεχώ, την μητέρα του πάσχοντος βρέφους, αύτη προ ολίγου είχεν αποκοιμηθή επί της χθαμαλής, πενιχράς κλίνης της.
Ο μικρός λύχνος, κρεμαστός, ετρεμόσβηνε κάτω του φατνώματος* της εστίας. Έρριπτε σκιάν αντί φωτός εις τα ολίγα πενιχρά έπιπλα, τα οποία εφαίνοντο καθαρώτερα και κοσμιώτερα την νύκτα. Οι τρεις μισοκαυμένοι δαυλοί, και το μέγα ορθόν κούτσουρον της εστίας, έρριπτον πολλήν στάκτην, ολίγην ανθρακιάν και σπανίως βρέμουσαν* φλόγα, κάμνουσαν την γραίαν να ενθυμήται μέσα εις την νύσταν της την απούσαν μικροτέραν κόρην της, την Κρινιώ, ήτις αν ευρίσκετο τώρα εντός του δωματίου, θα υπεψιθύριζε με τόνον λογαοιδικόν*: «Αν είναι φίλος, να χαρή· αν είν' εχθρός, να σκάση...».
Η Χαδούλα, η λεγομένη Φράγκισσα, ή άλλως Φραγκογιαννού, ήτο γυνή σχεδόν εξηκοντούτις, καλοκαμωμένη, με αδρούς* χαρακτήρας*, με ήθος ανδρικόν, και με δύο μικράς άκρας μύστακος άνω των χειλέων της. Εις τους λογισμούς της, συγκεφαλαιούσα όλην την ζωήν της, έβλεπεν ότι ποτέ δεν είχε κάμει άλλο τίποτε ειμή να υπηρετή τους άλλους. 'Οταν ήτο παιδίσκη, υπηρέτει τους γονείς της. Όταν υπανδρεύθη, έγινε σκλάβα του συζύγου της — και όμως, ως εκ του χαρακτήρος της και της αδυναμίας εκείνου, ήτο συγχρόνως και κηδεμών αυτού· όταν απέκτησε τέκνα, έγινε δούλα των τέκνων της· όταν τα τέκνα της απέκτησαν τέκνα, έγινε πάλιν δουλεύτρια των εγγόνων της.
Το νεογνόν είχε γεννηθή προ δύο εβδομάδων. Η μητέρα του είχε κάμει βαριά λεχωσιά. Ήτο αύτη η κοιμωμένη επί της κλίνης, η πρωτότοκος κόρη της Φραγκογιαννούς, η Δελχαρώ η Τραχήλαινα. Είχαν βιασθεί να το βαπτίσουν την δεκάτην ημέραν επειδή έπασχε δεινώς· είχε κακόν βήχα, κοκκίτην, συνοδευόμενον με σπασμωδικά σχεδόν συμπτώματα. Καθώς εβαπτίσθη, το νήπιον εφάνη να καλυτερεύη ολίγον, την πρώτην βραδιάν, και ο βήχας εκόπασεν επ' ολίγον. Επί πολλάς νύκτας, η Φραγκογιαννού δεν είχε δώσει ύπνον εις τους οφθαλμούς της, ουδέ εις τα βλέφαρά της νυσταγμόν, αγρυπνούσα πλησίον του μικρού πλάσματος, το οποίον ουδ' εφαντάζετο ποίους κόπους επροξένει εις τους άλλους, ουδέ πόσα βάσανα έμελλε να υποφέρη εάν επέζη, και αυτό. Και δεν ήτο ικανόν να αισθανθή καν την απορίαν, την οποίαν μόνη η μάμμη* διετύπωνε κρυφίως μέσα της: «Θεέ μου, γιατί να έλθη στον κόσμον κι αυτό;»
Η γραία το ενανούριζε, και θα ήτον ικανή να είπη «τα πάθη της τραγούδια» αποπάνω από την κούνιαν του μικρού. Κατά τας προλαβούσας νύκτας, πράγματι, είχε «παραλογίσει» αναπολούσα όλ' αυτά τα πάθη της εις το πεζόν. Εις εικόνας, εις σκηνάς και εις οράματα, της είχεν επανέλθει εις τον νουν όλος ο βίος της, ο ανωφελής και μάταιος και βαρύς.

Ο πατέρας της ήταν «εργατικός και φρόνιμος. Η μάνα της ήτο κακή, βλάσφημος και φθονερά. Ήτο μία από τας στρίγλας της εποχής της. Ήξευρε μάγια». Οι γονείς της την πάντρεψαν με το Γιάννη το Φράγκο (από δω και η προσωνυμία της), άνθρωπο ανίκανο και άβουλο, και της έδωσαν ασήμαντη προίκα, ενώ κράτησαν για τον εαυτό τους και το γιο τους δύο νεόχτιστα σπίτια και τα καλύτερα κτήματα, καθώς και τα μετρητά τους, από τα οποία όμως η Χαδούλα κατόρθωσε να κλέψει μερικά. Μ' αυτά και με τις οικονομίες της* έχτισε ένα φτωχόσπιτο. Από το γάμο της απόχτησε εφτά παιδιά, τέσσερα αγόρια και τρία κορίτσια. Τα τρία αγόρια χάθηκαν στην ξενιτιά, ενώ το τέταρτο, ο Μήτρος ή Μώρος, μέθυσος και μαχαιροβγάλτης, βρίσκεται φυλακισμένος στη Χαλκίδα, κατηγορούμενος για φόνο. Από τις τρεις θυγατέρες της η Αμέρσα έχει μείνει γεροντοκόρη, ενώ η Δελχαρώ, που τώρα είναι λεχώνα, παντρεύτηκε τον Κωνσταντή ή Νταντή, φτωχό μαραγκό, και έχει αποχτήσει άλλα δυο κορίτσια κι ένα αγόρι.

[2. Να μη Σωσουν]
Από το κεφ. Β'
Όλ' αυτά τα ενθυμείτο, και οιονεί* τα ανέζη η Φραγκογιαννού, κατά τας μακράς εκείνας αύπνους νύκτας του Ιανουαρίου, ενώ ο βορράς ηκούετο εκ διαλειμμάτων να συρίζη έξω, πλήττων τας κεράμους, και κάμνων να ηχώσι τα παράθυρα, οπότε ηγρύπνει παρά το λίκνον της μικράς εγγονής της. Ήτο ήδη τρίτη ώρα μετά τα μεσάνυκτα, και ο πετεινός ελάλησε και πάλιν. Το θυγάτριον, το οποίον μόλις είχεν ησυχάσει προ μικρού, άρχισε να βήχη εκ νέου οδυνηρώς. Είχεν έλθει ασθενικόν εις τον κόσμον, και προσέτι, φαίνεται ότι είχε κρυώσει την τρίτην ημέραν, εις τα «κολυμπίδια», όταν το είχαν λούσει εντός της σκάφης, και κακός βήχας το είχε κολλήσει. Η Φραγκογιαννού απλήστως από ημερών παρεμόνευε να ίδη συμπτώματα σπασμών εις το μικρόν ασθενές πλάσμα —επειδή τότε ήξευρεν ότι αυτό δεν θα εσώζετο— πλην ευτυχώς τοιούτον πράγμα δεν έβλεπε. «Είναι για να βασανίζεται και να μας βασανίζη», είχεν υποψιθυρίσει, χωρίς κανείς να την ακούση, μέσα της.
Την στιγμήν ταύτην, η Φραγκογιαννού άνοιξε τα κλειστά αγρυπνούντα όμματα, κι εκούνησε το λίκνον. Συγχρόνως ηθέλησε να δώση το σύνηθες ρευστόν εις το πάσχον μωρόν.
— Ποιος βήχει; ηκούσθη μία φωνή όπισθεν του μεσοτοίχου.
Η γραία δεν απήντησεν. Ήτο Σάββατον εσπέρας, και ο γαμβρός της είχε πίει ένα ρακί παραπάνω, πριν δειπνήση· ομοίως είχε πίει, μετά το δείπνον, κι ένα μεγάλο ποτήρι από λάκυρον* κρασί, διά να ξεκουρασθή από τα μεροκάματα όλης της εβδομάδος. Λοιπόν, ο Νταντής, επειδή είχε πίει αρκετά, αναλόγως, ωμιλούσε μέσα τον ύπνον του, ή μάλλον παραμιλούσε.
Το μωρόν δεν εδέχθη την ρανίδα* του ρευστού εις το στόμα, αλλά την ελάκτισε με την γλωσσίτσαν του, εν τη ορμή του βηχός, όστις είχεν αυξήσει λίαν αλγεινώς.
— Σκασμός!... είπε πάλιν ο Κωνσταντής, ο πατήρ του βρέφους, μέσα στον ύπνο του.
— Και πλαντασμός!... προσέθηκε μετ' ειρωνείας η Φραγκογιαννού.
Η λεχώνα εξαφνίσθη μέσα στον ύπνο της, ακούσασα ίσως τον βήχα του μικρού, και άμα τον αλλόκοτον βραχύν διάλογον, όστις διημείφθη μέσω του ξυλοτοίχου μεταξύ του κοιμωμένου και της αγρυπνούσης.
— Τ' είναι, μάνα; είπεν ανασηκωθείσα η Δελχαρώ. Δεν είναι καλά το παιδί;
Η γραία εμειδίασε στρυφνώς εις το τρομώδες φως του μικρού λύχνου.
— Σα σ' ακούω, δυχατέρα!...
Αυτό το «σα σ' ακούω, δυχατέρα» ελέχθη με τόνον πολύ αλλόκοτον. Άλλως δεν ήτο η πρώτη φορά, καθ' ην η νεαρά μήτηρ ήκουε τοιούτον τι εκ μέρους της μητρός της. Ενθυμείτο ότι και άλλοτε συνέβη, η γραία, μεταξύ γυναικών και γραϊδίων της γειτονιάς, να εκφράση, μετά σείσματος εκφραστικού της κεφαλής, εις ώρας καθ' ας εγίνετο λόγος περί της μεγάλης πληθώρας των νεαρών κορασίων, περί της σπάνεως, περί του ξενιτευμού και των υπερμέτρων απαιτήσεων των γαμβρών, περί των βασάνων όσα υπέφερε μία χριστιανή διά να αποκαταστήση «τ' αδύνατα μέρη», τουτέστι τα θήλεα, να εκφράση, λέγω, παραπλήσια αισθήματα. Όταν μάλιστα η μήτηρ της ήκουε περί αρρώστιας μικρών κορασίδων είχεν ακουσθή, σείουσα την κεφαλήν, να λέγη:
— Σα σ' ακούω, γειτόνισσα!... «Δεν είναι χάρος, δεν είναι βράχος;» επειδή συνήθιζε πολύ συχνά να εκφράζεται με παροιμίας λίαν εκφραστικάς.
Και άλλοτε πάλιν την ήκουσαν να δογματίζη ότι ο άνθρωπος δεν συμφέρει να κάμνη πολλά κορίτσια, και ότι το καλύτερον είναι να μη πανδρεύεται κανείς. Η δε συνήθης ευχή της προς τα μικρά κοράσια ήτο «να μη σώσουν!... Να μην πάνε παραπάνω!»
Και άλλοτε προέβη επί τοσούτον ώστε να είπη:
— Τι να σας πω!... Έτσι του 'ρχεται τ' ανθρώπου, την ώρα που γεννιώνται, να τα καρυδοπνίγη!...
Ναι μεν το είπεν, αλλά βεβαίως δεν θα ήτον ικανή να το κάμη ποτέ... Και η ιδία δεν το επίστευε.

Η Φραγκογιαννού αναπολεί τις δυσκολίες που πέρασε για να μεγαλώσει τα παιδιά της και να προικίσει τις κόρες της και συλλογίζεται τα βάσανα που αντιμετωπίζουν όλοι οι φτωχοί γονείς που έχουν θυγατέρες. Αναρωτιέται μήπως οι άνθρωποι θα έπρεπε να βοηθούν το έργο του θανάτου, αντί να προσπαθούν να τον αποτρέψουν, και μήπως αυτό θα ήταν πράξη θεάρεστη. Με τις σκέψεις αυτές αρχίζει «να ψηλώνει ο νους της», να παραλογίζεται, και σε μια στιγμή, ενώ το νήπιο δίπλα της είχε αρχίσει πάλι να βήχει και να κλαίει, η Φραγκογιαννού το πνίγει. Διαπράττει έτσι το πρώτο έγκλημά της. Ο θάνατος θεωρήθηκε φυσικός και δεν προκάλεσε υποψίες. Αλλά οι τύψεις άρχισαν να βασανίζουν τη Χαδούλα. Την ημέρα των Βαΐων παίρνει το καλαθάκι της και πάει στην εξοχή να μαζέψει βότανα. Μπαίνει σ' ένα ερημοκλήσι, στον Αϊ-Γϊάννη τον Κρυφό, όπου πήγαιναν και προσκυνούσαν «όσοι είχον κρυφόν πόνον ή κρυφήν αμαρτίαν». Έπειτα ξαναφέρνοντας στο νου της την έμμονη ιδέα της είπε στον Άγιο: «Αν έκαμα καλά, Αϊ-Γιάννη μου, να μου δώσεις σημείο σήμερα... να κάμω μια καλή πράξη, ένα ψυχικό, για να γαληνιάσ' η ψυχή μου κι η καρδούλα μου».

Απολείπειν ο άθεος Άγγελον: Ο Κορτώ μετά την Κατερίνα




Επειδή είναι η καρδιά μου (Πατάκης)





Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες

εκείνων που πεθάναν ή εκείνων που είναι

για μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους.
Κ.Π. Καβάφης

Το τελευταίο μυθιστόρημα του Κορτώ κυκλοφόρησε εν τη απουσία του. Όχι ορφανό και με αμελή πατέρα. Απλώς βγήκε ενόσω εκείνος έλειπε στην Αμερική, προσκαλεσμένος από το Πανεπιστήμιο της Iowa, υπότροφος του εκεί προγράμματος Δημιουργικής Γραφής. Το εν λόγω πρόγραμμα είναι μαζί με εκείνο του Πανεπιστημίου του Missouri από τα πιο δραστήρια παγκοσμίως, με έρευνα στον χώρο. Εν Ελλάδι η «δημιουργική γραφή» μοιάζει όρος εκτός θέματος. Ακόμα αναρωτιόμαστε αν διδάσκεται το γράφειν. Εκεί, καθώς διαβάζουμε, με το ερώτημα ξεπερασμένο, διεθνώς αποδεκτοί συγγραφείς, όπως ο Ορχάν Παμούκ, καλούνται και διδάσκουν.
Ιδιόμορφο μυθιστόρημα, δεν παύει να μας εκπλήσσει. Ποικίλων πηγών μα και ολοκαίνουριο ταυτοχρόνως.
Δύο τρόπους ανάγνωσης του «Επειδή είναι η καρδιά μου» βρήκαμε. Πρώτα τρέχοντας. Το κοινώς λεγόμενον “page-turner”, ελληνιστί «σελιδοσεληνιασμός», αφού δεν το αφήνεις εύκολα. Δεύτερον, αργά, με ρυθμό προσεκτικότερο. Και οι δύο επιτρέπονται, είναι εξίσου απολαυστικοί.
Ο πρώτος, υπαγορεύεται από τον τίτλο. Από το ποίημα του Στίβεν Κρέιν, η προμετωπίδα στο αγαπημένο Βιβλίο της Κατερίνας: «Στην έρημο είδα ένα πλάσμα γυμνό, τερατώδες, που σκυφτό κατάχαμα, κρατούσε στα χέρια την καρδιά του, και την έτρωγε... Μ’ αρέσει επειδή είναι πικρή, κι επειδή είναι η καρδιά μου”.
Μετά από ένα τόσο δυνατό έργο όπως η Κατερίνα, αναρωτιέται κανείς πώς συνεχίζει ο συγγραφέας της; Η πορεία της συνεχίζεται αναγνωστικά και επί σκηνής. Η Κατερίνα βγαίνει από το βιβλίο της ακόμη κάθε Δευτέρα και Παρασκευή στο θέατρο ΘΗΣΕΙΟΝ και κάθε φορά γίνεται το αδιαχώρητο.
Με τον πρώτο τρόπο ανάγνωσης, συνεχίζουμε μέσω του τίτλου. Ως επάξια συνέχειά της, παρακινδυνευμένα, βρίσκονται αντιστοιχίες ανάμεσα στους ήρωες της Κατερίνας και στο «Επειδή είναι η καρδιά μου». Ο Τάσος της Κατερίνας δείχνει να ευρίσκεται και εδώ. Ο ορθολογιστής, εργατικός χαρακτήρας του Χάρη, πασχίζει να συνεφέρει την γυναίκα του Νόρα μετά τον άδικο θάνατο του αγαπημένου τους παιδιού. Η Νόρα, αντανάκλαση της Κατερίνας, δεν συνέρχεται. Ποιος θάνατος εκλογικεύεται; Πάντα αδιέξοδος, απροσδόκητος και άδικος. Δικαιολογημένα απολύτως, η Νόρα παρανοεί. Όμως ο Χάρης διαφέρει από τον Τάσο· λογικός, αλλά σύρεται στην παράνοια της Νόρας. Η οδύνη της έχει ως πηγή την ακούσια ραστώνη της. Ο Χάρης ενδίδει στον άρρωστο έρωτα για εκείνη, αλλά και στην αγάπη για τον χαμένο τους Άγγελο. Παρανοούν ομού. Το πένθος τους ανίατο· παρασύρονται σε μία σειρά γεγονότων συγκλονιστικών. Ίσως παρακινδυνευμένος ως τρόπος ανάγνωσης, αλλά τον ευχαριστιέσαι.
Ο δεύτερος τρόπος ανάγνωσης είναι πέραν του πολυσυλλεκτικού διακειμενικού θρίλερ. Διαβάζουμε λάου-λάου. Πάει και μονοκοπανιά, ζεστά ζεστά σε ένα βράδυ. Οι σελίδες κυλάνε νεράκι. Θες διαρκώς να δεις τι θα γίνει παρακάτω. Αλλά σιγά-σιγά, λίγο-λίγο σαν φαρμακάκι, απολαμβάνονται οι πηγές της αφήγησής του.
Πρώτη, η ψυχανάλυση. Στον ψυχαναλυτή ανοίγει ο πάσχων τα μέσα του, επισκέπτεται το παρελθόν του και το τρώει με όλη του την πίκρα, το διυλίζει μέχρι να συνέλθει. Το τραύμα των πασχόντων: ο θάνατος του παιδιού τους. Ο Άγγελος, ο οιονεί πρωταγωνιστής, απών. Εμφανίζεται εντός παραισθήσεων, ως βλοσυρό φάντασμα. Το τραύμα δεν ιάται. Η δυαδική τους ψύχωση κυριεύει πρώτα εκείνην, μετά εκείνον.
Ως άλλος Λάζαρος, ο Άγγελος επιστρέφει και «ανασταίνεται» στις φαντασιακές θεάσεις των γονέων του. Αγέλαστος, έχει αντικρύσει τον θάνατο. Δεύτερη πηγή, η Αγία Γραφή! Φανερή στο λεκτικό «από γενέσεως κόσμου» και στην ιστορία «ακόμα κι ο Νώε, ο μόνος που ο θεός ο απηνής της Παλαιάς Διαθήκης έκρινε άξιο να σωθεί, με το που άραξε η Κιβωτός στο Αραράτ, βρήκε την άμπελο, έγινε τούρνα, πέταξε όξω τη μαλαπέρδα, και πήρε στο κυνήγι τις νύφες και τους γιους του να τους γαμήσει». Ο Κορτώ έχει πια βρει τη φωνή, το ύφος και τον δικό του τρόπο να διηγείται ιστορίες. Ενδιαφέρουσα η αντιμετώπιση του θείου από έναν πρώην άθεο, νυν αγνωστικιστή συγγραφέα. Με σεβασμό, με κατανόηση, με ανθρωπιά για τους ήρωές του. Ευρισκόμενοι στο αδιέξοδο και ευρίσκοντες διέξοδο στην παράλογη παρουσία του θείου. Ήρωες όχι θεοσεβούμενοι αλλά ένθεοι φοβούμενοι, γίνονται έρμαιο της ψυχικής διαταραχής. Καβάλα στο συναίσθημα πάνε και ζουν μία δυαδική ψύχωση (Folie à deux). Μήπως κι η θρησκεία ή η οποιαδήποτε πίστη άνευ λογικής αποδείξεως δεν είναι τρέλα; Ωραία θα ήταν να διαβάζαμε και περισσότερα «θείας» προέλευσης κείμενα του Κορτώ. Να δούμε!
Το κοινό παραλήρημα του Χάρη και της Νόρας, ψευδαίσθηση και αυταπάτη, θυμίζει τα νεκρομαντεία των «ορθολογιστών» αρχαίων Ελλήνων. Πίναν, εισπνέαν και νεκρών επιταγές ακολουθούσαν. Το ζεύγος εδώ αγοράζει μανταρίνια. Πείθεται πως τα έφερε το απόν παιδί. Βλέπουν το ίδιο όνειρο και λαμβάνουν κοινές οδηγίες. Να τον αναζητήσουν στον πάλαι ποτέ τόπο διακοπών τους, θα τον βρουν. Η παλαβή συνθήκη αλληλοσυμπληρώνει τις αφηγήσεις τους. Ο Κορτώ ικανά πλάθει τις φωνές τους και καταδεικνύει όμορφα τους δυο δρόμους. Οι απελπισμένοι ήρωές του μπορούν ή να τρελαθούν ή να τρελαθούν αλλιώς, με υπερφυσικές δικαιολογίες και πίστη.
Θεμιτή η λογοτεχνική αξιοποίηση της πίστης, γιατί στην αληθινή ζωή παραμονεύουν θανάσιμες απογοητεύσεις.
Τρίτη πηγή του μυθιστορήματος, ο μύθος του Ορφέα και της Ευρυδίκης. Ο Θραξ μύστης αοιδός, γλυκαίνει τον πόνο του με τη λύρα. Μα λυτρωμό δεν βρίσκει. Κατεβαίνει στον Άδη, την αναζητά στα σκοτεινά δώματα. Ο Πλούτωνας, γητεμένος από τις αρμονίες της λύρας ανάμεσα στους ίσκιους, του τη δίνει. Μόνος όρος: μη στρέψεις το κεφάλι και κοιτάξεις, πριν φθάσετε στο φως. Μα εκείνος, αθεράπευτα ερωτευμένος, μόλις κοντεύουν να διαβούν το μοιραίο σύνορο, στρέφει την ματιά. Η Ευρυδίκη χάνεται. Αυτά λέει ο Βιργίλιος στα Γεωργικά του. Ο Κορτώ αξιοποιεί τον μύθο μέσω της χατζιδακικής μελοποιημένης Ευρυδίκης του Ανούιγ. «Ερωτευμένοι» είναι ο Χάρης και η Νόρα με τον Άγγελο. Οφείλουν, εντός ψύχωσης, να μην ενδώσουν στο φάσμα του. Ενδίδουν. Και εμπλέκονται... Διογένης ο Κύων, δελφικά δελφινο-λογοπαίγνια, αριστοτεχνική μίμηση γλώσσας των παιδιών (ο παραμυθάς Χατζόπουλος της Ντόροθυ Σνοτ;).
Κριτήριο του Ρομαντισμού ήταν η λεγόμενη «πρωτοτυπία» της ιστορίας. Πόσο «νέο» είναι το αφηγούμενο. Αν ακόμα αυτό έχουμε, θα αδικήσουμε το νέο μυθιστόρημα του Κορτώ. Ανατρέχοντας στην αναδιήγηση των μεγάλων οικογενειών που κάνανε οι αρχαίοι τραγωδοί, θα δούμε ότι χιλιοειπωμένους, γνωστούς μύθους πραγματεύονταν. Σημασία είχε όχι τι λέγανε, αλλά πώς. Κατόπιν αυτό έγινε κριτήριο του «ωραίου» για τον Μοντερνισμό. Διάλογος με κείμενα του παρελθόντος, ενσωμάτωση των παλαιών λογοτεχνικών τάσεων. Εκεί έγκειται η πρωτοτυπία και η απόλαυση που προκαλεί το λογοτεχνικό έργο του Κορτώ.
Το εκκλησιαστικό λεξιλόγιο ανατρέπεται. Ο λόγος άλλοτε γητευτικά μακροπερίοδος, άλλοτε αποφθεγματικά κοφτός σαν αφορισμός. Η διέξοδος στο υπερφυσικό οικεία. Ναι, άνθρωποι ακόμη πιστεύουν σε μάγια, τρέχουν σε μέντιουμ, τυλίγουν τρίχες και δένουν κουκλάκια. Μια βόλτα στην Ομόνοια, ένα φυλλάδιο από τους αφρικάνους μάγους της είναι ικανά να μας πείσουν. Η εμμονή με το παρελθόν, ίδιον της εποχής μας. Η παράκρουση, το αλύτρωτο του πένθους, πώς ο ένας δείχνουμε να σιχαινόμαστε τον άλλο, δυστυχώς καθημερινά. Ο Χάρης μοιάζει να μισεί τη Νόρα. Όπως περίπου ένας στους δύο ύπανδρους σήμερα. Γινόμαστε επιθετικοί. Η οργή μας διοχετεύεται σε hate ποσταρίσματα μίσους και σε angry birds. Στην έλευση της παράνοιας, είτε θα δείξουμε κατανόηση συμπλέοντας στην παράνοια, είτε θα χωρίσουμε. Ο Χάρης συμπλέει στην παράνοιά της. Εκείνη αναλύει, αναλύει, όλο στο μηδέν καταλήγει -το σώμα του ξέρει καλύτερα και προχωρά, νοηματοδοτεί εκ νέου με την προσδοκία νέας συνουσίας- αλλά τελικά νικά η δημιουργία της νέας πραγματικότητας από τη γυναίκα, δηλαδή η μανική τρέλα. Και το χαμένο πρόσωπο, ο Άγγελος, μια «ιδανική φωνή κι αγαπημένη» διαρκώς ομιλεί και μες στην σκέψη τον ακούνε δυο μυαλά. Μόνο που στον Καβάφη, οι Φωνές επιστρέφουν για μια στιγμή κι ύστερα «σα μουσική, τη νύχτα, μακρινή» σβήνουν. Ενώ ο Άγγελος; Μένει να διαβάσουμε το βιβλίο. Υπέροχα!
Ο Ηλίας Κολοκούρης σπούδασε κλασική φιλολογία και γλωσσολογία στην Αθήνα. Είναι καθηγητής.
Πηγή:http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.vivlia&id=38704
ένα άρθρο των πρωταγωνιστ