Αναψηλαφώντας την ιστορία των αρχαίων χρόνων της ελληνικής γης, ανακαλύπτει κανείς χρήσιμες πληροφορίες. Σήμερα, δεν μιλάμε για άλλους λαούς που έψαχναν την ταυτότητά τους. Σήμερα, δεν ξέρουμε καν αν υπήρχαν, που και σε τι συνθήκες, άλλοι λαοί. Όταν λέμε σήμερα, εννοούμε τρεις χιλιάδες χρόνια π.Χ. Ας πάμε μια βόλτα στα μέρη της Κωπαΐδας στην αρχαία αυτή περίοδο...
Οι Αρχαίοι Έλληνες δεν ήταν μόνο τα γνωστά φύλα των Αχαιών, Ιώνων και Αιολέων.Στα αχανή ριζώματα του δένδρου των Ελλήνων
υπήρξαν και άλλα φύλα λιγότερα γνωστά μέχρι σήμερα όπως οι ΜΙΝΥΕΣ που αναφέρονται σε ένα από τα αρχαιότερα διασωθέντα και γνωστά αρχαία κείμενα,
τα Αργοναυτικά.Τα τεχνικά επιτεύγματα των ΜΙΝΥΩΝ μελετώνται αναλυτικά τα τελευταία χρόνια και για τους γνώστες θεωρούνται σχεδόν απίστευτα για την εποχή τους.
Μια προσεκτικότερη προσέγγιση των μέχρι τώρα γνωστών στοιχείων για το ελληνικό αυτό φύλο που έφθασε και στην αρχαία Κολχίδα, δείχνει ότι οι Μινύες διέθεταν εξαιρετικά προηγμένες για την εποχή τους γνώσεις μηχανικής και τεχνολογίας. Αυτό αποδεικνύεται από τα λαμπρά τους έργα που άφησαν πίσω τους, που αποτελούν τεκμήρια της επιστημονικής τους γνώσης.
Σε αυτούς λοιπόν οφείλονται τα αρδευτικά έργα στην Κωπαΐδα που έγιναν την 3η χιλιετία π.χ., όπου κατασκεύασαν ένα τεράστιο αρδευτικό κανάλι πλάτους 40 μέτρων και βάθους 5 μέτρων που χρησιμοποιήθηκε και ως πλωτός ποταμός και ονομάστηκε «Διώρυγα των Μινύων».
Στη διώρυγα αυτήν που το μήκος ξεπερνούσε τα 43 χιλιόμετρα, με ένα σύστημα από φυσικές καταβόθρες μήκους 2500 μέτρων συγκεντρώθηκαν όλα τα νερά τα οποία χύνονταν στο κόλπο της Λάρυμνας. Τα ίχνη που σώθηκαν μέχρι σήμερα δεν δείχνουν πότε ακριβώς έπαψε να λειτουργεί το έργο και πως η έγινε η καταστροφή του, μαρτυρούν όμως ότι το αποχετευτικό δίκτυο της περιοχής, ευφυές στη σύλληψη και εντυπωσιακό στην εκτέλεση είχε πετύχει αποτελέσματα τα οποία παρ'; όλες τις προσπάθειες που είχαν καταβληθεί κατά καιρούς, πραγματοποιήθηκαν ξανά ύστερα από 32 αιώνες (το 1889) !
Εκτός από τη διώρυγα (στην ουσία ήταν τρεις γιγάντιες διώρυγες που έπαιρναν τα νερά από τα στόμια των ποταμών και τα διοχέτευαν στα υπόγεια χάσματα τις ακρολιμνιάς, τις φυσικές καταβόθρες), η συνέχεια που σκέφτηκαν και υλοποίησαν οι Μινύες, ήταν εκπληκτική!
Συμπληρωματικό έργο μεγάλης αξίας ήταν η τεχνητή καταβόθρα που έσκαψαν οι Μινύες για να ενισχύσουν την απορρόφηση των υδάτων, επειδή οι φυσικές καταβόθρες δεν επαρκούσαν
Η τεχνητή καταβόθρα, μία υπόγεια επικλινής σήραγγα, σκαμμένη στο βράχο, είχε μήκος 2230 μ. ύψος 1,80 μ. και πλάτος 1,50 μ. Διέθετε 16 κάθετα ανοίγματα (φρεάτια), που ανοίχτηκαν πρώτα και μέσω των οποίων σκάφτηκε η σήραγγα μέσα στον βράχο και στην συνέχεια δι' αυτών εσυντηρείτο.Πρόκειται για ένα αξιόλογο τεχνητό έργο που δεν έχει εξερευνηθεί ούτε έχει μελετηθεί σε βάθος. Τα έργα αυτά οι Μινύες τα συντηρούσαν για εκατοντάδες χρόνια έως ότου καταστράφηκαν από σεισμούς στα 1100 π.Χ.
Ακόμα ,αποδίδεται στη φυλή των Μινύων η κατασκευή των πυραμίδων στη Θήβα, καθώς και σειρά αρδευτικών έργων στον Ορχομενό και στην Αρκαδία. Ο Όμηρος αλλά και ο Παυσανίας μας δίνουν ορισμένες πληροφορίες γύρω από τους Μινύες. Στην Ιλιάδα αναφέρεται ότι η φυλή αυτή κατείχε τμήμα της δυτικής Βοιωτίας του Ορχομενού, αλλά και μεγάλη έκταση στην σημερινή Θεσσαλία.
Ο Παυσανίας αναφέρεται στην Θεϊκή καταγωγή του αρχηγού της φυλής, του βασιλιά Μινύα, ο οποίος καταγόταν από τον Ποσειδώνα. Την πιο ενδιαφέρουσα ίσως ιστορία την περιγράφει ο Απολλώνιος ο Ρόδιος. Σύμφωνα με αυτήν, ο γενάρχης της φυλής, ο Μινύας, καταγόταν από την Ιωλκό της Θεσσαλίας. Απόγονοι των Μινύων ήταν οι Αργοναύτες και δισέγγονος του βασιλιά Μινύα ήταν ο Ιάσονας.
Μπορεί με βάση αυτήν την άποψη να αιτιολογηθούν και τα επιτεύγματα των Αργοναυτών στον τεχνολογικό τομέα, αλλά κυρίως μπορεί να δικαιολογηθεί και το μεγαλύτερο επίτευγμα της τότε εποχής, η Αργώ, η οποία, σύμφωνα με την άποψη ορισμένων, ήταν ένα πλοίο που διέθετε ηλεκτρονικό υπολογιστή !
Σύμφωνα με πολλούς αρχαιολόγους, η διώρυγα των Μινύων είναι το μεγαλύτερο τεχνικό έργο της αρχαιότητας. Κατ΄αυτούς ούτε ο Παρθενώνας το φτάνει γιατί, εκτός των άλλων είναι κατασκευασμένο την εποχή του χαλκού (2500- 1100 π.Χ.), δηλαδή εποχή ασύγκριτα αρχαιότερη από τη λεγόμενη κλασσική αρχαιότητα.
σχετικές δ/νσεις
http://www.minyes.com
http://viotikagrammata
http://zeus.cs.uoi.gr
http://blogs.sch.gr/vasniavi
ΠΗΓΗ : termitis.pblogs.gr
