Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Χλόη Κουτσουμπέλη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Χλόη Κουτσουμπέλη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 9 Μαΐου 2014

Χλόη Κουτσουμπέλη





Απόσπασμα από το βιβλίο


ΜΑΤΑΙΩΣΗ Θα ήμουν εκείνη την ημέρα συνεπής  μα ένα κοράκι καταβρόχθισε το μονοπάτι 
και χάθηκα στο δάσος
 ύστερα κάποιος μετατόπισε τους δείκτες 
στο κουρδιστό ρολόι στο σαλόνι
 κι άργησα είκοσι χρόνια.
 Θα σε ειδοποιούσα σίγουρα 
αλλά τα ταχυδρομικά περιστέρια
 καθηλώθηκαν υπέρβαρα στα σύρματα.
 Και όταν ερχόμουν
 θα σ' αγκάλιαζα 
αν δεν υπήρχε το σιδερένιο τραπεζάκι ανάμεσα.
 Γι' αυτό σου λέω. 
Μην λυπάσαι. 
Και στείλε αυτήν την τενεκεδένια απουσία 
για ανακύκλωση.



ΤΟ ΨΑΛΙΔΙ (από την ποιητική συλλογή ΚΛΙΝΙΚΑ ΑΠΩΝ, εκδόσεις Γαβριηλίδη 2014)



Κόβω με ένα ψαλίδι την παιδική μου ηλικία,
δύο μαυρόασπρα κοριτσάκια
που επιπλέουν θολά 
θρυμματίζονται στο πάτωμα.
Είχα ποτέ δίδυμη αδελφή
ή ήμουν αυτή που δεν γεννήθηκε ποτέ;
Μία φωτογραφία σπαρταράει
ασημένια και στιλπνή μέσα στην γυάλα της.
Είναι παράξενο πως κάθε φορά 
τα λέπια που αφαιρώ
τα εντόσθια τις μνήμες τα πτερύγια
όταν βάζω στο φούρνο το κεφάλι
και μετά κόβω προσεκτικά φέτες τις φλέβες
θυμάμαι πιο βαθιά.

Κόβω με ένα ψαλίδι το μαλακό κουνουπίδι του εγκεφάλου
αυτό που γεμίζει συνέχεια θάλασσα
Μη έλεγε η μαμά
Μη βάζεις το χέρι κάτω από το λευκό φουστάνι
το κλειδί γυρνάει μία πόρτα
ένα σπίτι περιστρέφεται 
κράτα στο χέρι τα κόκκινα παπούτσια. 

Η μαμά και ο μπαμπάς χαμογελούν
ο αδελφός από πίσω μου σφίγγει το χέρι
εσύ με προδίδεις ξανά και ξανά
κι εγώ σε ένα δωμάτιο με εγκαταλείπω πάλι.

Κόβω με ένα ψαλίδι αυτό το ποίημα.
Κορμί είναι μπορεί δικό σου,
μπορεί κάποιου ξένου
από αυτούς που κοιμάσαι και χάνονται.

Photo:Asia Jedlinska



Η Χλόη Κουτσουμπέλη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1962. Σπούδασε νομική στο Α.Π.Θ. Πάθος της η ποίηση. Διαβάζει, γράφει, εκδίδει, δημοσιεύει. Έργα της: "Ψιθυριστά" (2002, Παρατηρητής), "Η λίμνη, ο κήπος και η απώλεια" (2006, Νέα Πορεία), "Η Αλεπού και ο κόκκινος χορός" (2009, Γαβριηλίδης), "Στον αρχαίο κόσμο βραδιάζει πια νωρίς" (2012, Γαβριηλίδης).