Πρώτα πρώτα να ζητήσουμε συγγνώμη εμείς οι απλοί πολίτες στους συμπολίτες μας που κάηκαν μια και η λέξη αυτή δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο πολλών από όσους είχαν την ευθύνη.
Να συλληπηθούμε τις οικογένειές τους και να εκφράσω την προσωπική μου οδύνη για τον θάνατο τόσων ανθρώπων αλλά και για την καταστροφή του περιβάλλοντος.
Η φωτιά στο Μάτι που αφαίρεσαι τη ζωή 91 συνανθρώπων μας , έως και τη στιγμή που γράφω αυτό το κείμενο, είναι μια τραγωδία που τη ζήσαμε όλοι και όλες. Κάποιοι/ες τη βιώσαμε ως προσωπική τραγωδία και μέσω της ενσυναίσθησης νιώσαμε ότι καιγόμασταν κι εμείς μαζί με τους συμπολίτες μας.
Μια θλιβερή παρένθεση
Η συζήτηση -καβγάς ήταν-, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης άναψε για τα καλά. Εγώ πήρα θέση ξεκάθαρη. Οι ευθύνες για την τραγωδία βαρύνουν, πρώτα από όλους τις εκλεγμένες αρχές. Κυβερνάει η συγκυβέρνηση Συριζανέλ και οι υπεύθυνοι έχουν ονόματα. Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, υπουργός εσωτερικών Πάνος Σκουρλέτης, υπουργός προστασίας του πολίτη Νίκος Τόσκας, υπουργός εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος, υπουργός περιβάλλοντος Γιώργος Σταθάκης, υπουργοί επικρατείας Φλαμπουράρης, Τζανακάκης, Γιαννακόπουλος. Επίσης, η περιφερειάρχης Αττικής, αρμόδια για την προστασία του περιβάλλοντος, Ρένα Δούρου και οι δήμαρχοι Μαραθώνα Ηλίας Ψινάκης και Ραφήνας Βαγγέλης Μπουρνούς. Οι τελευταίοι είναι και αυτοί που όφειλαν να εκκενώσουν την περιοχή. Δεν θα παραθέσω νομοθεσίες γιατί δεν είναι η αρμοδιότητά μου αυτή θέλω όμως να μιλήσω ως πολίτης.
Με αυτό, λοιπόν, το δικαίωμα έγραψα δημόσια ότι έχουν ευθύνη οι παραπάνω. Δεν είχα σκοπό να αντιπολιτευτώ τον Σύριζα πολύ περισσότερο καθώς δεν ανήκω, ούτε ανήκα ποτέ, σε κανένα κόμμα.
Κατηγορήθηκα από φίλη συγγραφέα ότι δείχνω μένος εναντίον του Σύριζα. Αυτό δεν ισχύει αν και δήλωσα ευθαρσώς ότι δε ψήφισα αυτό το κόμμα ούτε και θα το ψηφίσω για λόγους αρχής που δεν χρειάζεται να αναφέρω εδώ.
Η ίδια έγραψε στο προσωπικό της ιστολόγιο ότι παρανόησα όσα μου έγραψε. Έχω όμως το μήνυμα που ανταλλάξαμε και δεν παρανόησα καθόλου. -Δεν πρόκειται να το δημοσιεύσω καθώς σέβομαι τα προσωπικά δεδομένα και την εμπιστοσύνη της. Σέβομαι κυρίως τη συγγραφέα αυτή, η οποία με στήριξε σε προσωπικό μου θέμα, αλλά αιφνιδιάστηκα όταν έγραψε με θυμό πως αισθάνεται να βάλλεται ο Σύριζα. Λυπήθηκα όταν διάβασα μηνύματα ατόμων φιλοκυβερνητικών που με στοχοποιούσαν διότι έκανα κριτική στην απόλυτη αδιαφορία της κυβέρνησης. -Σε μια δημοκρατική χώρα επιτρέπεται, νομίζω, η κριτική.
Θα ήθελα η κυβέρνηση να είχε επιτύχει να σώσει τις ζωές των συνανθρώπων μας και να χαιρόμουν που θα διέψευδε τη δυσπιστία μου, όμως δεν έγινε.
Κάποιοι ζητούσαν να σωπάσουμε γιατί έτσι λέει θα δείχναμε σεβασμό στους νεκρούς. Μα οι νεκροί ζητούν δικαίωση. Από την αρχαιότητα η ψυχή του νεκρού τριγυρνούσε ώσπου να ταφεί με τιμές και να δικαιωθεί με το να βρεθούν οι άνθρωποι που τις έστειλαν στον τάφο.
Όσοι ζητούσαν τη σιωπή μας ίσως ήθελαν να ξεχαστεί η οργή και η θυσία των ανθρώπων. Κάποιοι, ελάχιστοι, ζητούσαν τη σιωπή από σεβασμό. Οι περισσότεροι δεν σεβάστηκαν τη σιωπή διότι έρχονταν και σχολίαζαν εμάς που δεν θελήσαμε να σιωπήσουμε. Παράδειγμα, φίλος ποιητής που με εξύβρισε και μετά ζητούσε να παραμείνουμε φίλοι.
Τα παραπάνω τα έγραψα όχι γιατί ήθελα να σχολιάσω το προσωπικό θέμα, ασήμαντο μπροστά στον θρήνο για τους νεκρούς, αλλά γιατί πιστεύω ότι πρέπει να καταγραφεί το κλίμα μέσα στο οποίο γράψαμε με αγωνία το ερώτημα "Ποιος ευθύνεται για τον θάνατο τόσων ανθρώπων;"
Μικρή τοποθέτηση
Η περιφερειάρχης Ρένα Δούρου την επόμενη της ανακάλυψης των σορών δήλωσε πως θα γκρεμιστούν τα αυθαίρετα. Αυτή η δήλωση έπρεπε να είχε γίνε δυο μήνες πριν, όταν συμμετείχε στην ημερίδα για το περιβάλλον και όχι μια μέρα μετά την τραγωδία. Η τοποθέτησή μου αυτή θεωρήθηκε ότι προσβάλλει την κυρία περιφερειάρχη. -Θέλω να σημειώσω ότι έχω επανειλημμένα σχολιάσει, στα ΜΚΔ, την άναρχη δόμηση της περιοχής και τα αυθαίρετα.
Ο δήμαρχος Μαραθώνα απουσίαζε τις μέρες της τραγωδίας και εμφανίστηκε δυο μέρες μετά δηλώνοντας στην κάμερα τηλεοπτικού καναλιού πως κάηκε και το σπίτι του ευτυχώς... Ήταν υπεύθυνος για την εκκένωση ή έστω για την έγκαιρη ειδοποίηση των κατοίκων στο Μάτι. Δεν το έπραξε.
Ως πολίτης που σέβεται τον εαυτό του και τους νόμους οφείλω να πάρω θέση για την καταστροφή. Οφείλω να θεωρώ ότι με αφορά η τραγωδία αυτή. Οφείλω να βοηθήσω, όπως έπραξαν χιλιάδες άνθρωποι, όσους επλήγησαν από τη φωτιά.
Περιμένω οι αρμόδιες αρχές να ερευνήσουν τα αίτια της τραγωδίας αλλά και να μεριμνήσουν ώστε να μην θρηνήσουμε άλλα θύματα. Θα στηρίξουμε την κυβέρνηση αν νομοθετήσει για το καλό όλων των πολιτών, χωρίς έπαρση και αντεκδίκηση. Είμαστε υπεύθυνοι πολίτες και αυτή η χώρα είναι και η δική μας πατρίδα.
Η 23η Ιουλίου θα καταγραφεί ως μία μέρα που θυσιάστηκαν άνθρωποι στην αδιαφορία της πολιτείας. Οι ακραίες καιρικές συνθήκες είναι προβλέψιμες με επιστημονικά μέσα και μεθόδους. Οι άνθρωποι δεν αναλαμβάνουν ευθύνες και μέτρα προστασίας. Οι δρόμοι προς τη σωτηρία ήταν κλειστοί και αυτό δεν είναι μόνο ευθύνη της πολιτείας.
Δεν θα σας γράψω λόγια συγκινητικά όπως ποιήματα ή σκέψεις που θα άγγιζαν την καρδιά σας γιατί δεν θέλω να συγκινηθείτε με τα λόγια αλλά με το γεγονός. Το ίδιο το γεγονός είναι ικανό να απλωθεί μέσα μας και να κάψει τον κακό μας εαυτό.
Σε οδυνηρά γεγονότα η λογοτεχνία και η ποίηση γίνεται η ψυχή που απλώνει το "χέρι" της για να ζητήσει βοήθεια. Γίνεται η προσπάθεια να πούμε συγγνώμη και να συνομιλήσουμε με τους νεκρούς, γίνεται το μέσο να συνεχίσουμε όλοι και όλες που μείναμε ζωντανοί. Γίνεται θρήνος και ύμνος για τη ζωή μαζί.
Εμείς που δεν σιωπήσαμε, δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τη μνήμη σας.
Νότα Χρυσίνα
