Αναδημοσίευση: https://www.facebook.com/kalogeroszantehistorical/posts/1593489067472479/
Στοιχεία από προσωπική εμπειρία καθώς και από πηγές του διαδικτύου και της Εφημερίδας Ημέρα, Ζάκυνθος.
Αξιόλογο αρχιτεκτονικό μνημείο της περασμένης Ζακύνθου ήταν και η περίφημη έπαυλη του Νικολού Σολωμού – Ταμπακιέρη, στο μετόχι του της περιοχής του Ακρωτηριού. Χτίστηκε σε δεσπόζουσα τοποθεσία του Ακρωτηριού, μετά το 1765, σε σχέδια του γάλλου αρχιτέκτονα Bocher.
Ο πατέρας του Εθνικού Ποιητή Διονυσίου Σολωμού, Νικόλαος, κληροδότησε την έπαυλη στον πρωτότοκο γιο του Ροβέρτο. Από το γάμο του Ροβέρτου Σολωμού και της Στέλλας Μακρή γεννήθηκε η Μπετίνα, η οποία παντρεύτηκε το Νικόλαο Κυβετό.
Έτσι, η έπαυλη περιήλθε στην ιδιοκτησία του τελευταίου, που τη νοίκιασε στο δημόσιο, ως κατοικία του Άγγλου Αρμοστή της Επτανήσου, όταν επισκεπτόταν ο τελευταίος τη Ζάκυνθο. Οι επισκέψεις αυτές ήταν τακτικές και η έπαυλη του Ακρωτηριού απέκτησε τη φήμη ενός από τα σημαντικότερα κοσμικά κέντρα της κοινωνικής ζωής των αρχόντων, επί Αγγλοκρατίας.
Εδώ φιλοξενήθηκε, από τον Άγγλο αρμοστή Lord Nugent, ο πρώτος βασιλιάς της Ελλάδας, Όθωνας, όταν επισκέφθηκε τη Ζάκυνθο, στις 10 Οκτωβρίου 1833.
Μετά την ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα, η έπαυλη αγοράστηκε από το Νικόλαο Αναστασίου Λούντζη. Ο γιος του τελευταίου, Δημήτρης, την πούλησε αργότερα στην οικογένεια Χρονόπουλου.
Τότε, το περίφημο τριώροφο αρχοντικό είχε πάθει σημαντικές καταστροφές από τους σεισμούς του 1893.
Παρ’ όλα αυτά, διατηρούσε και στα προσεισμικά χρόνια όλη του την παράδοση, με την ωραία παρουσία του ζεύγους Χρονόπουλου.
Μετά τους σεισμούς του 1953, η έπαυλη αναστηλώθηκε και στεγάζει αξιόλογα έργα τέχνης, οικογενειακά κειμήλια και αρχεία της οικογένειας Χρονόπουλου.
Στη νότια όψη της, υπήρχε ωραία στοά που κρατούσε τον εξώστη του πρώτου ορόφου.
Η κύρια (δυτική) όψη της βίλλας είχε τρεις στοές, βεράντες και την εξαίσια κάθετη «σκαλουνάδα», στον ακρόποδα της οποίας υπήρχε κήπος με οπωροφόρα και πυκνό πάρκο.
Στο υπερυψωμένο υπόγειο υπήρχε το «πιάνο νόμπιλε», δηλαδή οι χώροι υποδοχής, στους δύο ορόφους οι χώροι διαμονής της οικογένειας και ύπνου και στο υπόγειο οι βοηθητικοί χώροι.
Σημειωτέον ότι ο Διονύσιος Σολωμός δεν διέμεινε ποτέ στην έπαυλη αυτή.
Είχα την τύχη να επισκεφτώ και να γνωρίσω την έπαυλη αυτή καθ' ότι έμενα εκεί κοντά αλλά και διότι ο συγχωρεμένος ο πατέρας μου ο Ιπποκράτης είχε αναλάβει την συντήρηση της υδραυλικής εγκατάστασης και την εγκατάσταση καλοριφέρ στο κτίριο αυτό.
Πράγματι το κτίριο αυτό αποπνέει μια αριστοκρατική αύρα, και αποτελεί ένα αληθινό ιστορικό κειμήλιο πέρα από την αρχιτεκτονική της παρουσία. Οι εσωτερικοί χώροι της παραπέμπουν σε βασιλική κατοικία, χωρίς εκείνη την αποπνικτική χλίδα παρόμοιων κτισμάτων. Αυτό που ένιωθα όταν βρισκόμουν μέσα στο κτίριο ήταν μια περίεργη ηρεμία ανακατεμένη με τον συνεπαρμό που νοιώθει κανείς όταν βρίσκεται μέσα σε ένα παλαιό υψηλοτάβανο σπίτι, με υπερ-άνετους χώρους που σε ταξιδεύουν σε μεγαλεία παρελθόντος χρόνου.
Η μεγάλη κτιστή σκάλα της βορινής πλευράς, από την οποία γίνεται η προσέγγιση στο κτίριο, σε συνδιασμό με τον βασιλικού τύπου κήπο της στην νότια πλευρά, που βλέπει στην βορειοανατολική ακτή, παραπέμπουν σε βασιλική εξοχική κατοικία.
Απλετοι χώροι και δεσπόζουσα θέση γεωγραφικά, δημιουργούν ένα οίκημα στολίδι για το νησί, που αξίζει να συντηρηθεί και να προστατευθεί με κάθε κόστος.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αναδημοσίευση:https://www.imerazante.gr/2013/07/09/67831
H έπαυλη του Νικολάου Σολωμού
Αξιόλογο αρχιτεκτονικό μνημείο της περασμένης Ζακύνθου ήταν και η περίφημη έπαυλη του Νικολού Σολωμού – Ταμπακιέρη, στο μετόχι του της περιοχής του Ακρωτηριού. Χτίστηκε σε δεσπόζουσα τοποθεσία του Ακρωτηριού, μετά το 1765, σε σχέδια του γάλλου αρχιτέκτονα Bocher.
Ο πατέρας του Εθνικού Ποιητή Διονυσίου Σολωμού, Νικόλαος, κληροδότησε την έπαυλη στον πρωτότοκο γιο του Ροβέρτο. Από το γάμο του Ροβέρτου Σολωμού και της Στέλλας Μακρή γεννήθηκε η Μπετίνα, η οποία παντρεύτηκε το Νικόλαο Κυβετό.
Έτσι, η έπαυλη περιήλθε στην ιδιοκτησία του τελευταίου, που τη νοίκιασε στο δημόσιο, ως κατοικία του Άγγλου Αρμοστή της Επτανήσου, όταν επισκεπτόταν ο τελευταίος τη Ζάκυνθο. Οι επισκέψεις αυτές ήταν τακτικές και η έπαυλη του Ακρωτηριού απέκτησε τη φήμη ενός από τα σημαντικότερα κοσμικά κέντρα της κοινωνικής ζωής των αρχόντων, επί Αγγλοκρατίας.
Εδώ φιλοξενήθηκε, από τον Άγγλο αρμοστή Lord Nugent, ο πρώτος βασιλιάς της Ελλάδας, Όθωνας, όταν επισκέφθηκε τη Ζάκυνθο, στις 10 Οκτωβρίου 1833.
Μετά την ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα, η έπαυλη αγοράστηκε από το Νικόλαο Αναστασίου Λούντζη. Ο γιος του τελευταίου, Δημήτρης, την πούλησε αργότερα στην οικογένεια Χρονόπουλου.
Τότε, το περίφημο τριώροφο αρχοντικό είχε πάθει σημαντικές καταστροφές από τους σεισμούς του 1893.
Παρ’ όλα αυτά, διατηρούσε και στα προσεισμικά χρόνια όλη του την παράδοση, με την ωραία παρουσία του ζεύγους Χρονόπουλου.
Μετά τους σεισμούς του 1953, η έπαυλη αναστηλώθηκε και στεγάζει αξιόλογα έργα τέχνης, οικογενειακά κειμήλια και αρχεία της οικογένειας Χρονόπουλου.
Η έπαυλη χτίστηκε σε δεσπόζουσα του Ακρωτηριού, μετά το 1765, σε σχέδια του γάλλου αρχιτέκτονα Ιωακείμ Bocher.
Στη νότια όψη της, υπήρχε ωραία στοά που κρατούσε τον εξώστη του πρώτου ορόφου.
Η κύρια (δυτική) όψη της βίλλας είχε τρεις στοές, βεράντες και την εξαίσια κάθετη «σκαλουνάδα», στον ακρόποδα της οποίας υπήρχε κήπος με οπωροφόρα και πυκνό πάρκο.
Στο υπερυψωμένο υπόγειο υπήρχε το «πιάνο νόμπιλε», δηλαδή οι χώροι υποδοχής, στους δύο ορόφους οι χώροι διαμονής της οικογένειας και ύπνου και στο υπόγειο οι βοηθητικοί χώροι.
Σημειωτέον ότι ο Διονύσιος Σολωμός δεν διέμεινε ποτέ στην έπαυλη αυτή, αλλά στο σπίτι του πατέρα του, το οποίο βρισκόταν πλησίον της πλατείας Αγίου Μάρκου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου