WALLACE STEVENS

Αναδημοσίευση από: https://www.poeticanet.gr/wallace-stevens-poiimata-a-260.html?category_id=349

 ΘΛΙΜΜΕΝΟΙ ΗΧΟΙ ΕΝΟΣ ΕΥΘΥΜΟΥ ΒΑΛΣ     

Η αλήθεια είναι πως έρχεται η ώρα
Που δεν πενθούμε άλλο πια τη μουσική
Τόσο ακίνητος ήχος που είναι.

Έρχεται η ώρα που το βαλς
Δεν είναι τρόπος πια επιθυμίας,  τρόπος
αποκαλυπτικός επιθυμίας, κι είναι άδειο από σκιές.

Τόσα πολλά τα βαλς που έχουν τελειώσει.  Κι έπειτα
Υπάρχει αυτός ο Χουν με τη βουνίσια σκέψη,
Το βαλς δεν ήτανε γι αυτόν  ποτέ επιθυμία,

Αυτός που  βρήκε  κάθε φόρμα κάθε  τάξη μες στη μοναξιά,
Που τις μορφές δεν ταύτισε ποτέ με σχήμα ανθρώπων.
Τώρα,  έχουν  και  γι αυτόν χαθεί,  οι φόρμες οι δικές του.

Ούτε στη θάλασσα ούτε στον ήλιο υπάρχει τάξη.
Οι μορφές έχασαν τη λάμψη τους.
Είναι αυτή η  αιφνίδια συρροή  ανθρώπων,

Αυτά τα αιφνίδια σύννεφα προσώπων και χεριών,
Μια πίεση τεράστια, απελευθερωμένη,
Αυτές οι φωνές  που κραυγάζουν μη ξέροντας γιατί,

Μόνο να είναι ευτυχείς, χωρίς να ξέρουν  πώς,
Επιβάλλοντας φόρμες που δεν μπορούν να περιγράψουν,
Απαιτώντας την τάξη έξω απ' τα λόγια τους.

Τόσα πολλά τα βαλς που έχουν τελειώσει. Αλλά οι μορφές
για τις οποίες οι φωνές κραυγάζουν, κι  αυτές,  μπορεί να είναι
Τρόποι επιθυμίας, τρόποι που αποκαλύπτουν την επιθυμία.

Τόσα πολλά τα βαλς-  Ο λόγος της αμφιβολίας
Εκκωφαντικός πιο συχνά και σύντομα ,  θα είναι σύντομα συνεχής.
Κάποιος μουσικός στοχαστής σύντομα σε μια μουσική στοχασμών

Θα ενώσει τις ανθρώπινες φιγούρες και οι μορφές τους
Θα λάμψουν πάλι με κίνηση, η μουσική
Θα είναι κίνηση  και γεμάτη σκιές.

( ΙΔΕΕΣ ΤΑΞΗΣ )

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΗ MΠΛΕ ΚΙΘΑΡΑ
                         XIV

Πρώτα μια λάμψη, μετά μια άλλη, μετά
Ως χίλιες  ακτινοβολούν στον ουρανό.

Η κάθε μια άστρο μαζί και σφαίρα- κι η μέρα
Ο πλούτος είναι της ατμόσφαιρας τους.

Η θάλασσα προσθέτει σκόρπια τα χρώματα της.
Οι ακτές είναι όχθες πυκνής ομίχλης.

Ένας   Γερμανικός πολυέλαιος, λέει κάποιος-
Ένα κερί είναι αρκετό για να φωτίσει τον κόσμο.

Τον φανερώνει.  Ακόμα και το μεσημέρι
Λάμπει σε ουσιώδες σκοτάδι.

Τη νύχτα, φωτίζει το φρούτο και το κρασί,
Το βιβλίο και το ψωμί, τα πράγματα όπως είναι,

Σ' ένα σκιόφως όπου
Κάποιος κάθεται και παίζει τη μπλε κιθάρα.

(Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΗ MΠΛΕ ΚΙΘΑΡΑ)

Μετάφραση: Μάρω Παπαδημητρίου