ΣΩΣΙΒΙΟ ΓΙΑ ΜΙΑΝ ...ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟ

του Τάκη Σπετσιώτη*

Ο Κώστας Ουράνης με τη σύζυγό του Ελένη Νεγρεπόντη (την κριτικό, γνωστή με το ψευδώνυμο Αλκης Θρύλος) σε μια από τις αγαπημένες τους αποβάθρες.

΄Ετσι όπως έπεσε στο πάτωμα από τ' άλλα βιβλία στο ράφι όπου ήταν στρυμωγμένο εκείνο το μικρό στρουμπουλό βιβλιαράκι με γέμισε διπλή χαρά. Πρώτον, δεν έπαθε τίποτα, παρότι εύθραυστον λόγω παλαιότητος ''Αθήναι 1927, εκδοτικός οίκος Μ.Σ. Σαριβαξεβάνη Φειδίου 3 '', και δεύτερον, με έκπληξη είδα ότι το ’χα- μάλλον αγορασμένο δεύτερη φορά απ' τους παλιατζήδες, χωρίς να το θυμάμαι, γιατί το πρώτο αντίτυπο του ''Η δέκατη-τρίτη ώρα'' -Τραγούδια- Διηγήματα της ΄Αλκη Θρύλου, της πρώτης μας; -αν δεν κάνω λάθος-, γυναίκας ακαδημαϊκού μού θύμισε μια ιστορία. Είχα πάει ένα πρωί στο πρώην αρχοντικό της, στην οδό ΄Οθωνος όπου τώρα στεγάζεται το ΄Ιδρυμα Ουράνη, κι εκεί που μιλούσα με κάποιον υπεύθυνο ήρθε η συζήτηση σ' αυτό το βιβλίο. ΄Οταν του είπα λοιπόν ότι το ‘χω, τόσα χρόνια μετά, μόνο που δεν μού έκανε μετάνοιες απ' τη χαρά του, δεν το’ χαν, ήταν σπάνιο, συγκέντρωναν το αρχείο της, δεν υπήρχαν, βλέπετε, κληρονόμοι, μια κόρη στην Αμερική δεν είχε σπουδαία πράγματα ούτε πολυενδιαφερόταν - μήπως μπορούσα να τούς το δανείσω για να βγάλουν φωτοτυπίες, κι ό,τι ήθελα να’παιρνα απ' τα βιβλία των εκδόσεών τους γύρω μου, '' Μα να σάς το χαρίσω, είναι τόσο παλιό που θα τριφτεί απ' τις φωτοτυπίες..'' του απάντησα, ενώ εκείνος μού γέμιζε ήδη μια μεγάλη τσάντα με βιβλία τους, Χρηστομάνο, Ροΐδη, Παπαρρηγόπουλο, όλο τον 19ο αιώνα και εις μάτην προσπαθούσα να τον σταματήσω..'' Με σώζετε, κύριε;'', μού είπε, και πράγματι, την άλλη μέρα του πήγα το βιβλίο, ικανοποιημένος που συνέβαλα στη διάσωση του Αρχείου μιας ακαδημαϊκού, αλλά και μ' ένα μόνιμο ερώτημα στο μυαλό μου για τη λεγόμενη Ακαδημία των Αθανάτων :  ''Τι μένει, πράγματι, κι από τους ακαδημαϊκούς; Και πόσο, αλήθεια, Αθάνατοι είναι;''

TAKHΣ ΣΠΕΤΣΙΩΤΗΣ

 Ο Δημήτρης (Τάκης) Σπετσιώτης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1954. Σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου και γύρισε τις ταινίες "Στην αναπαυτική μεριά" (1981), "Μετέωρο και Σκιά" (1985 - Α΄ Κρατικό Βραβείο Καλύτερης Ταινίας, κυκλοφορεί και σε DVD από την MKS VIDEO στις ΗΠΑ), "Εις το φως της ημέρας" (1986) και "Κοράκια" (1991). Σκηνοθέτησε επίσης για το θέατρο το έργο "Ψυχολογία Συριανού συζύγου" του Εμμ. Ροΐδη, Θέατρο "Χυτήριο", 1999-2001.

Παράλληλα με τη σκηνοθεσία ασχολείται με τη μελέτη της νεοελληνικής λογοτεχνίας και τη δοκιμιογραφία, γράφοντας διάφορες κριτικές μελέτες, μερικές από οποίες συγκέντρωσε και κυκλοφόρησε σε δυο τόμους, "Στον Κώστα Ταχτσή, αντί στεφάνου" ("Λογοτεχνικό χρονικό", 1996) και "Χαίρε Ναπολέων" (δοκίμιο για την τέχνη του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, εκδόσεις Άγρα, με έργα του Άγγελου Παπαδημητρίου, 1999).