1. Ειρήνη Α. Δενδρινού, Τα διηγήματα, Φιλολογική επιμέλεια Θεοδόσης Πυλαρινός, (εκδ. Νεοελληνική Βιβλιοθήκη του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη).
Ένα ακόμη πολύτιμο απόκτημα από την ωραία προσπάθεια του Ιδρύματος Ουράνη να δώσει στην ανάγνωση συγκεντρωμένο το έργο Ελλήνων δημιουργών που βρίσκεται διάσπαρτο σε εφημερίδες και περιοδικά του 19ου και του 20ού αι. Διηγήματα μιας τεχνήτρας, που πλούτισε την «κερκυραϊκή σχολή» κι αγωνίστηκε με ζήλο για τη χειραφέτηση της γυναίκας. Η γραφή της Δενδρινού, πέρα από την γοητεία και τη δυναμική της θεματολογίας και της ανάπτυξής της, μας δίνει την ευκαιρία να αποτιμηθεί η κερκυραϊκή πεζογραφική παράδοση, παράλληλα αλλά και μετά τον Κ. Θεοτόκη, να διαφανούν οι ανταγωνιστικές σχέσεις ανάμεσα στην Κέρκυρα και την Αθήνα και να παρακολουθηθεί η εξέλιξη του γλωσσικού ζητήματος. Η εκτενής εισαγωγή του Θ. Πυλαρινού προσδίδει ξεχωριστή αξία στην έκδοση.
2. Δήμητρα Χ. Χριστοδούλου, Το ελάχιστο ψωμί της συνείδησης (εκδ. Μελάνι).
Ώριμη γραφή ουσίας μιας ποιήτριας που από το 1974 ιερουργεί αδιάλειπτα στην Ωραία Πύλη του καθολικού της ελληνικής μας γλώσσας. Ποίηση λιτή, καίρια, ευθύβολη, λόγος ευαίσθητος, πολλές φορές αμφίσημος, σαρκαστικός κι αυτοσαρκαστικός, με λεπτή, πικρή, ειρωνεία, κυριολεκτικός ακόμα και μέσα από τις εξαιρετικές μεταφορές. Ποίηση με κοινωνικό χαρακτήρα, με την ποιήτρια να σκύβει πότε πάνω στον συλλογικό πόνο, φωτίζοντας τα ατομικά χαρακτηριστικά του, πότε να καταβυθίζεται μέσα της και να ανασκάπτει τα χώματα της δικής της θλίψης κι άλλοτε, με βλέμμα ορθό, να επιχειρεί ενατενίσεις ανάτασης, αντίστασης, ελπίδας. Ποίηση συνείδησης.
3. Σταύρος Σταμπόγλης, Εν ονόματι της Άνοιξης, (εκδ. Γαβριηλίδης).
Κατάθεση μνήμης του ποιητή Σταύρου Σταμπόγλη από την παραμονή του στο Παρίσι αμέσως μετά τη Μεταπολίτευση και μαζί καταγραφή της συλλογικής μνήμης των Ελλήνων του Παρισιού την εποχή της απριλιανής δικτατορίας και του εξεγερτικού Μάη ’68. Πρόζες δυνατές, γραφή στακάτη, ειρωνεία λεπτή, αναπόληση ευεργετική. Μια αφήγηση που έρχεται να πλουτίσει την κοινωνιολογική ανθρωπογεωγραφία μια μεγάλης ομάδας Ελλήνων που εκπατρίστηκαν για ν’ αναπνεύσουν ελεύθερα κι άφησαν το δημιουργικό τους αποτύπωμα στα κινηματικά και στα πνευματικά οδοφράγματα, αλλά και για κάποιους που δεν κατάφεραν στην πόλη του φωτός να διαφοροποιήσουν τον βαλκανικό σκοταδισμό τους.
4. Pedro Mateo, Δι’ ελιγμών, (εκδ. Γαβριηλίδης).
Ποίηση ελληνικής ουσίας από έναν Ισπανό που διάλεξε να ζήσει στην Ελλάδα, εδώ και περισσότερα από 30 χρόνια. Έκδοση δίγλωσση όπου τα πρωτότυπα στα ισπανικά παρατίθενται σε μεταφράσεις που έχουν επιμεληθεί, μεταξύ άλλων, οι Τάσος και Γιάννα Δενέγρη, Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ, Νίκος Πρατσίνης και Αντώνης Κουτσουραδής. Η έκδοση πραγματοποιήθηκε με τη φροντίδα της Ματίνας Μόσχοβη και του Σωτήρη Γεραλή. Ο ποιητής αποκαλύπτει το θαύμα εστιάζοντας στον μικρόκοσμο της καθημερινότητας και στις λεπτομέρειες του βίου και εν ταυτώ προβάλει τη μεταφυσική εξακτίνωση της έμβιας ταπεινότητας. Δυστυχώς, ο Πέδρο Ματέο έφυγε από τη ζωή το καλοκαίρι που πέρασε.
5. Μάρω Δούκα, Έλα να πούμε ψέματα, (εκδ. Πατάκη).
Το τελευταίο μέρος της άτυπης τριλογίας «Στις γραμμές του μύθου και της ιστορίας» που ξεκίνησε το 2004 με το μυθιστόρημα Αθώοι και φταίχτες, συνεχίστηκε το 2010 με το Το δίκιο είναι ζόρικο πολύ και ολοκληρώθηκε εμφατικά με το Έλα να πούμε ψέματα. Ένα μυθιστόρημα που δεν είναι επικό αλλά βιβλίο ύμνος στη συνύπαρξη και ξόρκι στον εμφύλιο σπαραγμό. Οι ήρωες σκιαγραφούνται κυρίως στην ανθρώπινη καθημερινότητά τους με τα χαρίσματα του χαρακτήρα τους αλλά και με τις αδυναμίες και τις μικρότητες που συγκροτούν την ανθρώπινη συμπεριφορά. Είναι ακόμη μια κριτική απεικόνιση της σύγχρονης Ιστορίας και μια απόπειρα ν’ αποδοθούν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και να έρθουν στο προσκήνιο αποσιωπήσεις και χειραγωγήσεις της ιστορικής αλήθειας. Είναι, τέλος, ένα κείμενο για το ζοφερό παρόν της μνημονιακής ένδειας και πτώσης μέσα στο οποίο επιχειρεί η συγγραφέας να εντοπίσει τα αίτια και τις διαδρομές της κρίσης και να διερευνήσει πιθανές διεξόδους.
Ένα ακόμη σημαντικότατο βιβλίο της Μάρως Δούκα το οποίο μαζί με τα άλλα δύο της άτυπης τριλογίας αποτελούν ένα σοβαρό ανάγνωσμα εθνικής αυτογνωσίας.
[Φωτογραφία του Ηλία Μπουργιώτη.]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου