Αγαπητοί φίλοι/ες επιτρέψτε μου να αναφερθώ στον επαγγελματικό κλάδο των μεταφραστών/στριών του οποίου είμαι μέλος.
Μέλος είναι μια ιδιότητα που αποκτάς με πολλούς τρόπους. Μία από αυτές είναι η εργασία σου! Ωστόσο, σήμερα η εργασία σου δεν θεωρείται αυτονόητη επομένως αμφισβητείται και η ιδιότητά σου ως μέλος.
Η συμμετοχή σου σε συλλογικά όργανα που αναγνωρίζονται από διεθνείς συμβάσεις σου δίνει επίσης την ιδιότητα του μέλους αλλά στην χώρα μας που όλα είναι θέμα "παρέας" αυτό δεν μετράει.
Έτσι, οργανώνονται συνέδρια όπου τα μέλη διεθνών οργανώσεων μεταφραστών δεν συμμετέχουν αλλά συμμετέχουν οι γνωστές "παρέες" και μαζί και οι εκλεκτοί τους.
Στο παρελθόν παρακολουθήσαμε τα παρεiστικα συνέδρια και δεν βγάλαμε νόημα για τον λόγο ύπαρξής τους.
Ένα συνέδριο έχει στόχο την ανταλλαγή απόψεων και την ενημέρωση νέων μεθόδων μεταξύ άλλων.
Εμείς ανακυκλώνουμε την ξεπερασμένη μεταφραστική μας κουλτούρα και δεν δημοσιεύουμε ούτε πρακτικά.
Η μετάφραση χρειάζεται νέο αίμα με γνώσεις και πρακτικό πνεύμα. Χρειάζεται νέες μεθόδους και τεχνολογία προσιτή στους πολλούς. Χρειάζεται ανταλλαγή ιδεών και κουλτούρας. Η μετάφραση χρειάζεται συνέδρια με πρακτική χρησιμότητα και κύρος ώστε να συμβάλλει στην οικονομική ανόρθωση ως ένας κλάδος παραγωγικός και όχι ως μικρομάγαζο.
Παρά ταύτα, σας εύχομαι "Καλή και δημιουργική χρονιά" και δηλώνω πίστη στις "ωραίες άπιστες" που θα προκύψουν από την αγάπη για την λέξη και όχι από την αγάπη για το "γράμμα".
Κλείνω αυτό το σύντομο γράμμα προς τους/τις συναδέλφους μεταφραστές/στριες με τα λόγια του Οβίδιου:
Ovid's Tristia 1.2.97: si tamen acta deos numquam mortalia fallunt, / a culpa facinus scitis abesse mea. "Yet if mortal actions never deceive the gods, / you know that crime was absent from my fault."
Νότα Χρυσίνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου