Ο έρωτας αρέσκεται να ωραιοποιεί και να δραματοποιεί το παρελθόν. Η επιθυμία του ανεκπλήρωτου επανέρχεται πίσω από κάθε πρόσωπο με νέο προσωπείο και υποκρίνεται την πλήρωση της στέρησης.
Εμείς σαν ήρωες του Πιραντέλλο αναζητούμε τον συγγραφέα που θα ολοκληρώσει το σενάριο της υπέροχα πλεγμένης πλοκής της επιθυμίας μας.
Η επιθυμία βουλιμική και ακόρεστη μας καταπίνει μέσα από ατέρμονες φαντασιώσεις που χορεύουν κυκλικά πάνω στο βλέμμα μας.
Το βλέμμα μας είναι η οδός που οδηγεί στην ψυχή μας. Η ψυχή όμως είναι η ανάμνηση του ωραίου που κάποτε συνάντησε το μερικό ενωμένο με το Όλον.
Αυτή η ανάμνηση στοιχειώνει το παρόν μας και μας οδηγεί στο εφήμερο ταξίδι μας.
Η σωστή αποκωδικοποίηση της ανάμνησης ονομάζεται ωριμότητα. Η ωριμότητα είναι η ύψιστη τέχνη του Ωραίου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου