ΚΩΣΤΑΣ ΟΥΡΑΝΗΣ "ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ"

 Δημοσιεύτηκε στη Μούσα (Απρίλιος 1923)

ΠΑΝΟΣ Ν. ΚΑΡΑΒΙΑΣ "ΒΡΑΔΙΝΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ

 

Δημοσιεύτηκε στη Μούσα (Ιανουάριος 1922) 

ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΟΡΦΥΡΑΣ "ΑΠΟΨΕ..."

 

 Δημοσιεύτηκε στη Μούσα (Ιανουάριος 1922)

Διεθνής Ημερίδα προς τιμήν του Ομότιμου Καθηγητή του King’s College London David Ricks

 

“Ζητήματα νεοελληνικής ποίησης: Συγκριτολογικά, Ερμηνευτικά, Μεταφραστικά”.

 

Η Διεθνής Ημερίδα διοργανώνεται σε συνεργασία της Ειδίκευσης Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών με το Centre for Hellenic Studies του King’s College London.

Χώρος διεξαγωγής: Συνεδριακό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών, Ρίο Αχαΐας.

Πληροφορίες στον σύνδεσμο: http://ricks2024.upatras.gr/

Ημερομηνία και ώρα: 30 Μαΐου 2024 (10.00-18.00)

Δυνατότητα διαδικτυακής παρακολούθησης μέσω zoom
https://upatras-gr.zoom.us/j/94467461693?pwd=UlcxQVdsc1VCYk8rZ3djYmdPT2pzUT09

Meeting ID: 944 6746 1693
Passcode: 763018

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ "Σολωμός"

 πηγή:https://www.greek-language.gr

Τόσο σε νιώθω μέσα στην καρδιά μου,που τώρα τρέμω μήπως και σε χάσω,στων στίχων μου τη γύμνια, ποιητά μου,απ’ τα ζεστά μου στήθη αν σ’ ανεβάσω. 5Βαθιά κι εσύ μέσα στο νου κλεισμένηέκρυβες την ιδέα, λάμψη θεία,κι εκοίταζες με στίχους καμωμένηγια να της πλάσεις άξια κατοικία. Γι’ αυτό στων τραγουδιών σου το βιβλίο10σκόρπιοι, ριγμένοι σαν από την τύχη,μισόπλαστοι, ένας ένας, δύο δύο,μαζί αστράφτουν και σβήνουν τόσοι στίχοι! * Στίχοι σαν περιστέρια χωρίς ταίρι,στίχοι, ταιράκια, μα χωρίς φωλιά,15στίχοι σα ρόδου φύλλα που τ’ αγέριτα σκόρπισε από την τριανταφυλλιά. * Μα μέσα σου εξύπναε ξαφνικάη φαντασία, δύναμη γεμάτη,κι ό,τ’ έχτιζες εσύ πονετικά,20τα γκρέμιζε σα χάρτινο παλάτι. Γιατί για την ιδέα, λάμψη θεία,δεν έφταναν των στίχων σου τα κάλλη·και ήταν η δική σου φαντασία,παράξενη, ανυπόταχτη, μεγάλη. 25Στης θάλασσας επάνω τα νεράένας τεχνίτης με μυαλό και γνώσηβαρύν αγώνα είχε μια φοράπαλάτι ξακουστό να θεμελιώσει. Το ξακουστό παλάτι την ημέρα30στα κύματα χτιστό θαμποβολούσε,μα όταν η νύχτ’ απλώνοταν κει πέρα,νεράιδα πεισματάρα το χαλούσε. Ενίκησ’ ώς το τέλος ο τεχνίτηςκι ερίζωσε το θαύμα του στο κύμα…35— Εσύ πριν να νικήσεις την ορμή της,αχ! η νεράιδα σ’ έβαλε στο μνήμα! [1885] *

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

 

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ

 

[Η ημέρα της Λαμπρής]

Καθαρότατον ήλιο επρομηνούσετης αυγής το δροσάτο ύστερο αστέρι,σύγνεφο, καταχνιά, δεν απερνούσετ’ ουρανού σε κανένα από τα μέρη· και αποκεί κινημένο αργοφυσούσετόσο γλυκό στο πρόσωπο τ’ αέρι,που λες και λέει μες στης καρδιάς τα φύλλα:γλυκιά η ζωή και ο θάνατος μαυρίλα. Χριστός ανέστη! Νέοι, γέροι και κόρες, όλοι, μικροί μεγάλοι, ετοιμαστείτε·μέσα στες εκκλησίες τες δαφνοφόρεςμε το φως της χαράς συμμαζωχτείτε·ανοίξετε αγκαλιές ειρηνοφόρεςομπροστά στους Αγίους και φιληθείτε· φιληθείτε γλυκά χείλη με χείλη,πέστε Χριστός Ανέστη εχθροί και φίλοι. Δάφνες εις κάθε πλάκα έχουν οι τάφοι,και βρέφη ωραία στην αγκαλιά οι μανάδες·γλυκόφωνα, κοιτώντας τες ζωγραφι- σμένες εικόνες, ψάλλουνε οι ψαλτάδες·λάμπει το ασήμι, λάμπει το χρυσάφιαπό το φως που χύνουνε οι λαμπάδες·κάθε πρόσωπο λάμπει απ’ τ’ αγιοκέριοπού κρατούνε οι Χριστιανοί στο χέρι. ___

στ. 6

τόσο λεπτό

[22] Βγαίνει, γιατί στα σωθικά του ανάφτει,και για πρώτο απαντά τον νεκροθάφτη. [23] Κανείς δεν του μιλεί και δεν του δίνειτο φιλί το γλυκό που φέρνει ειρήνη. [24] Πάντα χτυπάει, σαν να ’λπιζε εκεί κάτων’ αγρικηθεί στης κόλασης τον πάτο.