ΣΤΑΘΗ ΚΟΜΝΗΝΟΥ "Ημέρες Σώματος"

Ο Βιτρούβιος Άντρας του Λεονάρντο Ντα Βίντσι

	Το ακόλουθο ποίημα προέρχεται από την ανέκδοτη συλλογή  ΗΜΕΡΕΣ ΣΩΜΑΤΟΣ Α  Η ρώγα στητή στον ήλιο Έκθετη στων στοιχειων τον πυροβολισμό  Εκπυρσοκροτήσεις ανέμων  Πλεξιδομένων με φως,  δελφινιών γαλάζια πτερύγια  και πρόκληση θηλιά  στο ικρίωμα του διασυρμού μες στου κόσμου τον ορίζοντα  Κουπί της πλάσης πάρε με κι όργωσε με δίψα αλτική μ’ αλκοολούχα περιδίνηση κείνο το ιερό σφάγιο και παίγνιο που Σώμα λεν μα ’γώ ονομάζω Είσοδο και Διέλευση Μέθη αεροφαγίας Μια γυμνή κάμψη ήλιου Κι ευθύς ζουπ ! κολυμπώ  σαν στοχασμός με τρίχες κι αφή με σύνολα γραμματικά Σώμα που πίνει αέρα Κι εκκρίνει οξυ-γόνο κι υδρο-γόνο στο αέναο Α, πεθαίνεις όταν έζησες το Σώμα με το Σώμα Κι αλήθεια, λίγο μετράς πια θάνατο αν ίδρωσες και γεύτηκες  Το Σώμα μας τραβά περ’ απ’ το θάνατο Μας αγκιστρώνει στην Αθανασία Μια και την ψυχή έχτισε και χτίζει Μ’ απλό οξυ-γόνο κι υδρο-γόνο στο αέναο © ΣΤΑΘΗΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ