ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΕΝΕΡΗΣ "ΜΙΜΗΣΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ"

Ένα βιβλίο που διαβάζεται από όλους! 

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΖΙΟΛΑ

ΕΔΩ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ –17/18.05.2019 Ο Γιώργος Ιωάννου σήμερα – πολυσχιδής και έωλος ή πολύτροπος και επίκαιρος;

Το ΚΔΜΠΣ «Δημιουργική Γραφή» του ΕΑΠ και του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας διοργανώνουν το επόμενο Σαββατοκύριακο στους υπέροχους χώρους του Παραρτήματος του ΕΑΠ στη Θεσσαλονίκη (Αλεξανδρουπόλεως 10, στη δυτική είσοδο της πόλης) διημερίδα για τον Γιώργο Ιωάννου (1927-1985)

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ –17/18.05.2019

Ο Γιώργος Ιωάννου σήμερα – πολυσχιδής και έωλος ή πολύτροπος και επίκαιρος;

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17.05.2019

5:30 –6:45 

Βαγγέλης Ραπτόπουλος: Αναφορά στην πολυειδή γραφή του Γ. Ιωάννου 

Αντιγόνη Βλαβιανού: Το Φυλλάδιο – ένα περιοδικό πολύτροπης γραφής

Γεωργία Πατερίδου: Η μικρή φόρμα στην πεζογραφία του Γ. Ιωάννου

6:45 –7:15

Τάκης Παπαγιαννίδης: Προβολή της ταινίας μικρού μήκους Το κρεβάτι (βασισμένη στο ομώνυμο διήγημα του Γ. Ιωάννου)

Συζήτηση του Τ. Παπαγιαννίδη με τον Δημήτρη Κουτσιαμπασάκο 

7:30 –8:30 

ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ με θέμα: «Λογοτεχνία και Ιστορία»

Συμμετέχουν: Βασίλης Καρδάσης, Νίκος Καραπιδάκης, Λέων Ναρ 

Συντονίζει: Τριαντάφυλλος Η.Κωτόπουλος 

Θα παρίσταται και η αδελφή του Γ. Ιωάννου, Δήμητρα Ιωάννου-Μηλαράκη

ΣΑΒΒΑΤΟ 18.05.2019

10:15 –10:45

Γιώργος Κορδομενίδης: Αναφορά στα αφιερώματα στον Γ. Ιωάννου & ο Γ. Ιωάννου διαβάζει ποίησή του

10:45 –11:15

Δημήτρης Κόκορης: Η ποίηση του Γ. Ιωάννου

11:15 –11:45

Τάκης Παπαγιαννίδης: Προβολή του ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ Η πρωτεύουσα των προσφύγων (βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Γ. Ιωάννου) 

12:00 –12:30

Τριαντάφυλλος Η. Κωτόπουλος: Η Θεσσαλονίκη ως «λογοτεχνικός ήρωας» στο έργο του Γ. Ιωάννου

12:30 –13:00

Λέων Ναρ: Η εξόντωση των Εβραίων στο έργο του Γ. Ιωάννου

12:30 –13:00

Βασίλης Βασιλειάδης: Οι πρόσφυγες στο έργο του Γ. Ιωάννου

16:00-19:00

Εργαστήρια Δημιουργικής Γραφής βασισμένα στη μικρή φόρμα της πεζογραφίας, με εστίαση στις έννοιες του διωγμού, της μετανάστευσης & των προσφύγων

Ανάγνωση κειμένων του Γ. Ιωάννου από τη «Λέσχη ανάγνωσης» μεταπτυχιακών φοιτητριών/ητών του ΚΔΜΠΣ «Δημιουργική Γραφή»

"ΟΙ ΔΥΟ ΠΛΗΓΕΣ" της ΄ΑΝΝΑΣ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

                                                           

Δημήτρης Μυταράς (1934-2017)

                   …Κοίτα να δεις, που ενώ εγώ παλεύω                                   

 να ξεχάσω, το χέρι μου πάει και κάθεται, 

λες εξεπίτηδες,

 πάνω σ’ εκείνες τις παλιές πληγές…

Οι ακρίδες

Κάναμε έρωτα κι ακρίδες πηδούσαν ξέφρενα τριγύρω μας, συνουσιάζονταν και αυτές, πολλαπλασιαζόντουσαν αθρόα κι ανεξέλεγκτα...

Τρώγαμε κι ήτανε παντού: μες στο ντουλάπι του ψωμιού, μες στο ψυγείο, μέσα σ’ όλα. Κάποιοι μπήκαν στον πειρασμό και τις μαγείρεψαν κι εγώ ανάμεσα τους, δε ντρέπομαι να σας το πω, ή ίσως και να ντρέπομαι λιγάκι...

Τις έκανα τηγανιτές, τις σέρβιρα και στα παιδιά για σνακ στην τηλεόραση μπροστά.

Δεν ήταν κι άσχημες κι είχαν υπέροχο χρωματολόγιο. Όταν τηγανιζόντουσαν, χίλιες απόχρωσες του χρυσαφί είχες στο πιάτο σου για να διαλέξεις αυτήν που σου ταιριάζει..

Ωστόσο το φαινόμενο αυτό, είχε αρχίσει δυσανάλογες διαστάσεις,  για τη μικρή μας κλίμακα, να παίρνει!

Μέσα απ’ τα ρούχα ξεπηδούσαν και τα φαγητά, πλενόντουσαν μαζί με μας, λιάζονταν στις ξαπλώστρες και στον ήλιο μας!

Ώσπου μια μέρα κι εντελώς στα ξαφνικά, εξαφανίστηκαν!

Ναι, ναι, στα σίγουρα συνέβη τότε.

Τότε που ο ξένος ήρθε στην πόλη μας και άρχισε ψέματα κι αλήθειες  ν’ αραδιάζει.

Κι ήταν πολλοί που αναστέναξαν με ανακούφιση μα κι άλλοι που ‘παν: «και τώρα, τι θα γενούμε χωρίς τις ακρίδες;»

Τουλάχιστον, αυτές τις έμαθαν,.

Έμαθαν τελικά να ζουν με δαύτες.

Το άγνωστο και το κενό τους φόβιζε.

Κι ύστερα ήρθαν οι μέδουσες…

Οι μέδουσες

Ήταν το καλοκαίρι εκείνο που στις αρχές του, έφυγε κι ο ξένος..

Τώρα, έφυγε, τον έδιωξαν, δεν ξέρω να σου πω με σιγουριά.

Ωστόσο τα πράγματα δυσκόλεψαν πολύ.

Το πρώτο κρούσμα ήτανε ο ταχυδρόμος. Ήρθαν κι απλώθηκαν στα χέρια του και τα «ζωγράφισαν» με χίλια χρώματα. Οι πόνοι ήταν φρικτοί.

Πολλοί ήταν αυτοί που είπανε πως το ‘παθε, γιατί καιρό είχε να φέρει νέα ευχάριστα...

Επόμενο θύμα τους ήταν ο δάσκαλος, που τελευταία όλο άσχημα πράγματα μάθαινε στα παιδιά. Στο στόμα τον «δαγκώσανε». Τόσο του πρήστηκε κι έκλεισε σχεδόν, με καλαμάκι τον ταΪζανε, με δυσκολία στη ζωή τον κράτησαν.

Το μόνο το καλό, παιδιά δεν τσίμπαγαν!

Μετά ακολούθησε ο μπακάλης, που είχε κόψει το ρεφενέ κι ο κόσμος πείναγε, ύστερα ο δήμαρχος, που μόλις πριν λίγες  ημέρες τους φόρους αύξησε και τέλος ο γιατρός, που σα να είχε ξεχάσει τον όρκο του στον Ιπποκράτη και μόνο στους πλουσίους έσπευδε όταν αρρώσταιναν.

Οι φτωχοί βλέπεις δεν είχαν να πληρώσουν..

Και το κακό συνεχιζόταν.

Αυτή η κρίση, μάλλον απόρροια της άλλης της γενικευμένης,

 είχε κτυπήσει τους μισαλλόδοξους, τους κερδοσκόπους, τους κακούς.

Και κάποιοι είπαν:

«επιτέλους, υπάρχει Θεός!»

Κι ύστερα ήρθ ’ η λησμονιά

Η λησμονιά

Πήρε καιρό, ώσπου το καταλάβαμε ότι κάτι πάλι περίεργο συνέβαινε

Νομίζω πρώτος το κατάλαβε ο σοφός. Άρχισε,  λέει να ξεχνά να στηλιτεύει τα γύρω κακώς κείμενα και να μπερδεύει. Να μπερδεύει και να μπερδεύεται, τι ‘ναι καλό και τι κακό και τι τ’ ανάμεσο τους.

Ομολογώ πως στην αρχή είχε την πλάκα του. Αφού ο σοφός, σοφά πια δε μιλούσε, χαλάρωσαν τα ήθη, μια ευθυμία ξάπλωσε στα στήθη μας, ωσάν γυναίκα όμορφη και άστατη.

Και ο καιρός περνούσε έτσι ευχάριστα και το κακό γενικευόταν και απλώνονταν, σε γνωστικούς και άμυαλους, νέους και γέρους.

Όσο τα απλά ξεχνούσαμε, ανησυχία δεν υπήρχε, κάποια στιγμή ωστόσο, τα πράγματα φανήκανε σα σκούρα να γενήκανε.

Αρχίσαμε σιγά σιγά λιγότερο να νοιώθουμε, μισή να είναι η χαρά κι η λύπη μας.

Οι μάνες τα παιδιά ν’ αφήνουν σύξυλα, ένθεν κακείθεν απαρηγόρητα να κλαίνε,

οι εραστές καμία σημασία να μη δίνουνε

και οι δουλειές να παρατιούνται ατελείωτες.

Σιγά- σιγά ξεχάσαμε τι πα να πει συναίσθημα, ποιος είν’ ο πόνος, η χαρά, η αγάπη.

Όταν και την αγάπη χάσαμε, τότε τελείωσε…

Και τώρα, αλήθεια αναρωτιέμαι και εγώ,

ποιος είμαι,

που πηγαίνω

και τι στ’ ανάθεμα τα γράφω όλα αυτά;

Γέγονα χαλκός ηχών και κύμβαλον αλλαλάζον

ΒΡΑΒΕΙΑ ΠΟΙΗΣΗΣ 2018 "JEAN MOREAS"

"Jean Moreas"

Βραβεία Ποίησης

2018

Το μεγάλο βραβείο "Jean Moreas"

απονέμεται ομόφωνα

στον Νάσο Βαγενά

για το σύνολο του ποιητικού του έργου και για την πολυετή προσφορά του στα Ελληνικά Γράμματα.

Το βραβείο ποίησης 2018

απονέμεται κατά πλειοψηφία

στον Δημήτρη Κοσμόπουλο 

για την ποιητική  συλλογή "Θέριστρον" εκδόσεις "Κέδρος"

Το βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή

απονέμεται κατά πλειοψηφία

στον Αλέξανδρο Κορδά

για την ποιητική συλλογή "Το τυφλό άλογο" εκδόσεις "Σμίλη"

Η απονομή των βραβείων θα γίνει

στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών

το Σάββατο 4 Μαΐου 2019 στις 7 μ.μ.

Σε συνδιοργάνωση με την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας

Υπό την Αιγίδα της Στέγης Γραμμάτων "Κωστής Παλαμάς"

Με τη στήριξη της εφημερίδας  "Πελοπόννησος"

Και του Ελληνικού Κύκλου Βιβλιοφίλων Λονδίνου

Με τη στήριξη και τη μουσική επιμέλεια

της "Πολυφωνικής Χορωδίας Πατρών"

H  ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΒΡΑΒΕΙΩΝ «Jean Moreas» 2018

Πρόεδρος :

Τριαντάφυλλος Η. Κωτόπουλος, Αναπληρωτής Καθηγητής Δημιουργικής Γραφής και Νεοελληνικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας

Μέλη:

Γεωργία (Τζίνα) Καλογήρου, Καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας και Διδακτικής Εκπαίδευσης στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

 Άννα Μαρίνα Κατσιγιάννη, Επίκουρη Καθηγήτρια Βυζαντινών & Νεοελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Πατρών

 Διώνη Δημητριάδου, Ποιήτρια – Κριτικός Λογοτεχνίας

 Χρυσούλα Αγκυρανοπούλου,  Ποιήτρια –Διδάκτορας Μετάφρασης 

 Βαγγέλης Τασιόπουλος, Ποιητής – Γραμματέας στην Εταιρεία Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης

 Αντώνης  Δ. Σκιαθάς,  Ποιητής – Κριτικός Λογοτεχνίας- προεδρεύων στο Γραφείο Ποιήσεως

Η βραχεία λίστα

Για τα ποιητικά βιβλία  που εκδόθηκαν στον Ελλαδικό χώρο το 2018  κατά πλειοψηφία και κατά αλφαβητική σειρά είναι:

1.Βαγγέλης Αλεξόπουλος, «Ο Αρχίλοχος έπεσε από τη σελήνη με αλεξίπτωτο στην πόλη», εκδόσεις ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ

2. Ηλίας Γκρης, «Σαν άλλος Οιδίποδας», εκδόσεις ΓΚΟΒΟΣΤΗ

3.Λίλυ Εξαρχοπούλου,  «Λαθραία Οργή», εκδόσεις ΜΕΛΑΝΙ

4.Ιουλίτα Ηλιοπούλου, «Το ψηφιδωτό της νύχτας», εκδόσεις ΥΨΙΛΟΝ/ΒΙΒΛΙΑ

5.Δημήτρης Κοσμόπουλος, «Θέριστρον», εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ

6.Κλεοπάτρα  Λυμπέρη, «Το μηδέν σε φωλιά», εκδόσεις ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ

7.Χάρης Μελιτάς, «Εξαιρέσεις», εκδόσεις ΜΑΝΔΡΑΓΟΡΑΣ

8.Χαρίλαος Νικολαΐδης, «Άλλες γεύσεις», εκδόσεις ΜΕΛΑΝΙ

Η βραχεία Λίστα

Για τα βιβλία που εκδόθηκαν στον Ελλαδικό χώρο του 2018 και αφορούν  πρωτοεμφανιζόμενη ποιήτρια ή πρωτοεμφανιζόμενο ποιητή  κατά πλειοψηφία και κατά αλφαβητική σειρά:

1.Χρήστος Αγγελόπουλος, «Φαροφύλακος ελεγείες», εκδόσεις  ΑΩ

2.Σπύρος Κιοσσές , «Το κάτω κάτω της γραφής», εκδόσεις ΜΕΛΑΝΙ

3.Αλέξανδρος Κορδάς , «Το τυφλό άλογο», εκδόσεις ΣΜΙΛΗ

4.Αγγελική Πεχλιβάνη, «Πεζή οχούμενη», εκδόσεις ΚΙΧΛΗ

5.Φώτης Α. Σταθόπουλος, «Νηστεία του χρόνου», εκδόσεις ΜΕΛΑΝΙ

6.Γιώτα Τριανταφυλλοπούλου-Κόμη, «Με τη μέθοδο του υλοτόμου», εκδόσεις ΜΙΚΡΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ  

7.Ερμοφίλη Τσότσου , «Ώρες ανησυχίας», εκδόσεις ΣΜΙΛΗ

8.Μυρτώ Χμιελέφσκι, «24+7», εκδόσεις ΘΡΑΚΑ

[Διαβάστε εδώ τα  σκεπτικά για τις βραχείες λίστες:

Το σκεπτικό της συγκρότησης της βραχείας λίστας για τα ποιητικά βιβλία  που εκδόθηκαν στον Ελλαδικό χώρο το 2018:

Πλούσια πραγματικά η ποιητική παραγωγή της τελευταίας χρονιάς (2018) σε ποσότητα και ποιότητα, με πολλούς δόκιμους ποιητές να παρουσιάζουν τη νέα τους δουλειά και διαμορφώνοντας ένα ποιητικό τοπίο υψηλής αισθητικής.  Η ανάγνωση ενδιαφέρουσα, η επιλογή, όπως ήταν αναμενόμενο, δύσκολη. Τι είναι αυτό που μπορεί να ξεχωρίσει μια ποιητική συλλογή μέσα από το πλήθος των υπολοίπων και να θεωρηθεί άξια μιας διάκρισης; Πολλά θα μπορούσαν να είναι τα κριτήρια και ίσως αντικρουόμενα κάποια μεταξύ τους. Οφείλαμε όμως να καταλήξουμε στα χαρακτηριστικά εκείνα που αληθινά προσδίδουν την απαιτούμενη ποιότητα στην ποίηση. Για τη σύνταξη της βραχείας λίστας με τις 8 καλύτερες ποιητικές συλλογές που εκδόθηκαν κατά τη διάρκεια το 2018 θεωρήσαμε πως έπρεπε να λάβουμε υπ’ όψη μας τα παρακάτω κριτήρια:

Το προσωπικό ύφος που κάνει διακριτή την ποιητική φωνή.

Την πρωτοτυπία στη θεματική των ποιημάτων.

Τη συνοχή της ποιητικής συλλογής με τρόπο που να διαφαίνεται η ενιαία ιδέα/αφορμή της έμπνευσης.

Τον εσωτερικό ρυθμό που οδηγεί στην απρόσκοπτη ροή του ποιητικού λόγου.

Το βάθος και το εύρος των νοημάτων.

Την  τεχνική πρωτοτυπία.

Την  εικονοπλαστική ικανότητα του ποιητικού λόγου.

Την ωριμότητα της γραφής.

Την ικανότητα της επισήμανσης καίριων στοιχείων της πραγματικότητας, που αξίζει να αποτυπωθούν στην ποίηση.

Τα περισσότερα από τα παραπάνω κριτήρια βρίσκονται σε μια διαλεκτική σχέση μεταξύ τους. Κάποια αποτελούν προϋπόθεση για άλλα, κάποια διεκδικούν την αυτονομία τους. Πιστεύουμε πως οι 8 επιλογές στις οποίες καταλήξαμε εμφανίζουν τα περισσότερα από τα  χαρακτηριστικά που θέσαμε ως γνώμονα για την επιλογή. Μια επιλογή που όλο και πιο δύσκολη θα αποβαίνει, όσο οι ποιητές ανταποκρινόμενοι στα αιτήματα των καιρών θα δηλώνουν παρόντες με τις ενδιαφέρουσες ποιητικές τους προτάσεις και θα αποδεικνύουν πως η ποίηση δεν μπορεί να βρίσκεται στο περιθώριο της πολιτιστικής δραστηριότητας.

Το σκεπτικό της συγκρότησης της βραχείας λίστας για τα βιβλία που εκδόθηκαν στον Ελλαδικό χώρο του 2018 και αφορούν πρωτοεμφανιζόμενη ποιήτρια ή πρωτοεμφανιζόμενο ποιητή : 

Η διάκριση και η βράβευση στην περίπτωση των πρωτοεμφανιζόμενων ποιητών θεωρούμε πως αποσκοπεί αφενός στην ενθάρρυνση των δημιουργών, ώστε να συνεχίσουν την επίπονη ποιητική δημιουργία, και αφετέρου στην ανάδειξη των νέων τάσεων στην ποίηση μέσα από τις ξεχωριστές περιπτώσεις των καλύτερων νέων ποιητών. Στην κατηγορία των πρωτοεμφανιζόμενων στην ποίηση, με ποιητική συλλογή που εκδόθηκε το 2018, συναντήσαμε, όπως ήταν αναμενόμενο, πολλές πρωτόλειες δημιουργίες, καθόσον είθισται οι νεότεροι ασχολούμενοι με τη γραφή να προτιμούν τον ποιητικό λόγο αγνοώντας ίσως τις εγγενείς δυσκολίες αλλά και τις απαιτήσεις της αφαιρετικής, στη μορφή και στο περιεχόμενο, ποιητικής φόρμας. Η επιλογή επομένως ήταν πιο εύκολη, καθώς ξεχώρισαν οι αληθινά ενδιαφέρουσες πρώτες απόπειρες ποιητικής έκφρασης Οι ποιητικές συλλογές που επελέγησαν για τη βραχεία λίστα των Βραβείων «Jean Moreas» πιστεύουμε πως πληρούν τα παρακάτω κριτήρια:

Πρωτοτυπία στη σύλληψη της βασικής κατευθυντήριας ιδέας.

Ενδείξεις διαμόρφωσης προσωπικού ύφους.

Αποφυγή του υβριδισμού (που αποτελεί ένδειξη εύκολης διεκπεραίωσης του ποιητικού στόχου ή αδυναμίας προσδιορισμού του) και επιλογή μιας ενιαίας μορφής στα ποιήματα της συλλογής.

Επιλογή και σωστός χειρισμός της κατάλληλης γλώσσας, που ως όχημα της σκέψης καθίσταται ικανή να την εκφράσει και να αποδώσει το βάθος των νοημάτων με το ελάχιστο των λέξεων.

Τόλμη στη διατύπωση των σκέψεων.

Σοβαρότητα στην αντιμετώπιση του ποιητικού λόγου.

Πειραματισμός σε νέες φόρμες που μπορούν να προωθήσουν την υπόθεση της ποίησης.

Τα κριτήρια αυτά συνιστούν έναν κατευθυντήριο κανόνα που επιθυμεί να αναδείξει τις νέες τάσεις στην ποιητική δημιουργία, μακριά από επαναλήψεις σε μορφή και περιεχόμενο, προσκολλήσεις σε στερεότυπα και  ατολμία στη χάραξη μιας νέας πορείας που να φέρει τα προσωπικά τους χαρακτηριστικά. Οι πρωτοεμφανιζόμενοι στην ποίηση πιστεύουμε πως είναι οι αυριανοί άξιοι ποιητές, με τη δική τους προσωπικότητα, τη δική τους πρόταση για την ανανέωση του ποιητικού τοπίου.]

Επιτροπή για τα Βραβεία "Ζαν Μωρεάς 2018"

Πάτρα, 29 Απριλίου 2019

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ "Η ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΛΑΜΠΡΗΣ"

XXI.

1.

Καθαρώτατον ἥλιο ἐπρομηνοῦσε
τῆς αὐγῆς τὸ δροσᾶτο ἀστέρι,
σύγνεφο, καταχνιά, δὲν ἀπενοῦσε
τ᾿ οὐρανοῦ σὲ κανένα ἀπὸ τὰ μέρη·
καὶ ἀπὸ ῾κεῖ κινημένο ἀργοφυσοῦσε
τόσο γλυκὸ στὸ πρόσωπο τ᾿ ἀέρι,
ποὺ λὲς καὶ λέει μὲς τῆς καρδιᾶς τὰ φύλλα·
«γλυκειὰ ἡ ζωή κι᾿ ὁ θάνατος μαυρίλα».

2.

Χριστὸς ἀνέστη! Νέοι, γέροι, καὶ κόρες,
ὅλοι, μικροί, μεγάλοι, ἑτοιμαστῆτε·
μέσα στὲς ἐκκλησίες τὲς δαφνοφόρες
μὲ τὸ φῶς τῆς χαρᾶς συμμαζωχτῆτε·
ἀνοίξετε ἀγκαλιὲς εἰρηνοφόρες
ὀμπροστὰ στοὺς ἁγίους, καὶ φιληθῆτε·
φιληθῆτε γλυκὰ χείλη μὲ χείλη,
πέστε· Χριστὸς ἀνέστη, ἐχθροὶ καὶ φίλοι.

3.

Δάφνες εἰς κάθε πλάκα ἔχουν οἱ τάφοι,
καὶ βρέφη ὡραῖα στὴν ἀγκαλιὰ οἱ μανάδες·
γλυκόφωνα, κοιτώντας τὲς ζωγραφι-
σμένες εἰκόνες, ψάλλουνε οἱ ψαλτάδες·
λάμπει τὸ ἀσήμι, λάμπει τὸ χρυσάφι,
ἀπὸ τὸ φῶς ποὺ χύνουνε οἱ λαμπάδες·
κάθε πρόσωπο λάμπει ἀπ᾿ τ᾿ ἁγιοκέρι,
ὁποῦ κρατοῦνε οἱ Χριστιανοὶ στὸ χέρι.

XXII.

Βγαίνει, γιατὶ στὰ σωθικά του ἀνάφτει,
καὶ γιὰ πρῶτο ἀπαντᾶ τὸν νεκροθάφτη.

XXIII.

Κανεὶς δὲν τοῦ μιλεῖ, καὶ δὲν τοῦ δίνει
τὸ φιλὶ τὸ γλυκὸ ποὺ φέρνει εἰρήνη.

XXIV.

Πάντα, χτυπάει, σὰν νἄλπιζε ἐκεῖ κάτω
ν᾿ ἀγροικηθεῖ στῆς κόλασης τὸν πάτο.

Προυσός: άνθρωποι και βιβλία

Πηγή: Protagon.gr

Το Ελληνικό Σχολείο Προυσού παρουσιάζει την έκθεση «Προυσός: άνθρωποι και βιβλία, Σελίδες από την Αγαθίδειο Βιβλιοθήκη», από 6-17 Μαΐου στο κτίριο των Γενικών Αρχείων του Κράτους στο Ψυχικό 

- Το Ελληνικό Σχολείο Προυσού παρουσιάζει στο κτίριο των Γενικών Αρχείων του Κράτους την έκθεση «Προυσός: άνθρωποι και βιβλία, Σελίδες από την Αγαθίδειο Βιβλιοθήκη». Η πρώτη βιβλιοθήκη της περιοχής ιδρύθηκε στο μοναστήρι του Προυσού κατά την προεπαναστατική περίοδο, διαμόρφωσε και ενίσχυσε μια κοινότητα-πρότυπο ως κέντρο παιδείας για 150 χρόνια. Στα τέλη του 19ου αιώνα βρήκε τη συνέχειά της μέσω της Αγαθιδείου Βιβλιοθήκης, κληροδότημα του βικτωριανού λογίου και ευεργέτη Αναστασίου Αγαθίδη, με καταγωγή από τον Προυσό, και αργότερα τη Λαϊκή Βιβλιοθήκη, έργο του πρώτου διευθυντή σπουδών του Εθνικού Εκπαιδευτηρίου των Αναβρύτων Γεωργίου Κυριαζή. 

Η έκθεση αποτελεί ένα παράλληλο βιογραφικό αφήγημα της βιβλιοθήκης και των ανθρώπων που συνδέθηκαν με αυτήν και αναδεικνύει ένα ψήγμα της σύγχρονης ιστορίας μέσα από επίσημα έγγραφα, αλληλογραφία, έντυπα βιβλία αλλά και μία χειρόγραφη γραμματική της αρχαίας και νεώτερης ελληνικής γλώσσας του 1832, που ήρθε στην επιφάνεια κατά την έρευνα για την πρώτη παρουσίαση της έκθεσης. Ένα ψηφιδωτό μέσα από τα αρχεία της Αγαθιδείου μαρτυρεί την αμφίδρομη σχέση βιβλιοθήκης-κοινότητας διαχρονικά, όπου μέσω των βιβλίων ο Προυσός αυτοπροσδιορίζεται, αντανακλά μέρος της ταυτότητάς του, πλουτίζει, επεκτείνεται. Η έκθεση φιλοξενείται στην Κεντρική Υπηρεσία των Γενικών Αρχείων του Κράτους στο πλαίσιο του εορτασμού της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων. 

Η πρώτη παρουσίαση πραγματοποιήθηκε στην ομώνυμο βιβλιοθήκη τον Αύγουστο του 2018. 

Info Εκθεση: «Προυσός: άνθρωποι και βιβλία, Σελίδες από την Αγαθίδειο Βιβλιοθήκη» Έρευνα-επιμέλεια: Λεωνή Π. Θανασούλα

Εγκαίνια: Δευτέρα, 6 Μαΐου 2019, 19.00 Διάρκεια: 6-17 Μαΐου 2019 

Γενικά Αρχεία του Κράτους, Κεντρική Υπηρεσία, Δάφνης 61, 154 52 Ψυχικό 

Ώρες επίσκεψης: Δευτ.-Παρασκ. 9.00-15.00

Τηλ. Γ.Α.Κ.: 210 6782278 

Ξεναγήσεις: Τετάρτη, 8 και 15 Μαΐου 11.30 Τηλ. για ξεναγήσεις: 6974803660 

ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ 2019 (ΕUPL)

                                                   

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΡΑΨΑΣ, ΑΓΗΣ ΠΕΤΑΛΑΣ και ΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ

στη ΒΡΑΧΕΙΑ ΛΙΣΤΑ

Tα μυθιστορήματα «Η γυναίκα του πρωινού τρένου» (εκδόσεις Καστανιώτη, 2018) του Δημήτρη Γράψα, «Εις την ψυχήν ελπίδα» (εκδόσεις Εστία, 2018) του Άγη Πετάλα και «Καινούργια μέρα» (εκδόσεις Καστανιώτη, 2018) του Νίκου Χρυσού περιλαμβάνονται στον βραχύ κατάλογο για το Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (European Union Prize for Literature). Το Βραβείο θα απονεμηθεί σε νέο πεζογράφο τον Σεπτέμβριο του 2019 στις Βρυξέλλες, καθώς η Ελλάδα περιλαμβάνεται μεταξύ των εκ περιτροπής χωρών σε συγγραφείς από τις οποίες θα δοθεί το βραβείο του 2019.

Tο Βραβείο αναδεικνύει τη δημιουργικότητα και ποικιλομορφία της Ευρώπης στον χώρο της πεζογραφίας, προωθεί τη λογοτεχνία με μεταφράσεις βραβευμένων έργων και καλλιεργεί τον διαπολιτισμικό διάλογο. Το Βραβείο στηρίζεται από το πρόγραμμα «Δημιουργική Ευρώπη» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που έχει αναθέσει τον συντονισμό του στην Ευρωπαϊκή και Διεθνή Ομοσπονδία Βιβλιοπωλών (EIBF), το Συμβούλιο Ευρωπαίων Συγγραφέων (EWC) και την Ομοσπονδία Ευρωπαίων Εκδοτών (FEP), ενώ στην Ελλάδα συντονίζεται από την Εταιρεία Συγγραφέων.

«Η γυναίκα του πρωινού τρένου» είναι το δεύτερο μυθιστόρημα του Δημήτρη Γράψα (Αθήνα, 1984). Έχει προηγηθεί το μυθιστόρημα «Η λευκή κουρτίνα» (Καστανιώτης, 2016). Ο Δημήτρης Γράψας είναι φυσικός.

Το «Εις την ψυχήν ελπίδα» είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Άγη Πετάλα (Αθήνα, 1978). Έχει προηγηθεί η συλλογή διηγημάτων «Η δύναμη του κυρίου Δ*» (Αντίποδες, 2015). Ο Άγης Πετάλας είναι δικηγόρος.

Η «Καινούργια Μέρα» είναι το δεύτερο μυθιστόρημα του Νίκου Χρυσού (Αθήνα, 1972). Έχει προηγηθεί το μυθιστόρημα «Το μυστικό της τελευταίας σελίδας» (Καστανιώτης, 2009). Ο Νίκος Χρυσός είναι ιδιοκτήτης παλαιοβιβλιοπωλείου στην Αθήνα.

Μέλη της Επιτροπής για το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας για το 2019 είναι η φιλόλογος και εκδότρια του ομώνυμου εκδοτικού οίκου Αθηνά Σοκόλη, η Ομότιμη Καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας του Τμήματος Φιλολογίας του ΕΚΠΑ και συνδιευθύντρια του περιοδικού Θέματα Λογοτεχνίας Ερασμία-Λουίζα Σταυροπούλου, ο συγγραφέας και βραβευμένος με το Ευρωπαϊκό Βραβείο του 2014 και διευθυντής του Diastixo.gr Μάκης Τσίτας, ενώ Πρόεδρος της Επιτροπής είναι η ποιήτρια, καθηγήτρια Αμερικανικής Φιλολογίας και Δημιουργικής Γραφής στο ΤΑΓΦ του ΕΚΠΑ και μέλος Δ.Σ. της Εταιρείας Συγγραφέων Λιάνα Σακελλίου.

* * *

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΒΡΑΧΕΙΑΣ ΛΙΣΤΑΣ 2019

Ο Δημήτρης Γράψας γεννήθηκε τον Δεκέμβρη του 1984 στην Αθήνα. Είναι φυσικός. Έχει γράψει τα μυθιστορήματα Η λευκή κουρτίνα (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2016) και Η γυναίκα του πρωινού τρένου (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2018). Με το μυθιστόρημα Η λευκή κουρτίνα βρέθηκε στη βραχεία λίστα υποψηφίων για το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου πεζογράφου «Μένης Κουμανταρέας» της Εταιρείας Συγγραφέων.

Ο Άγης Πετάλας γεννήθηκε το 1978 στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά και εργάζεται ως δικηγόρος. Πρώτο του βιβλίο η συλλογή διηγημάτων Η Δύναμη του κυρίου Δ* (εκδ. Αντίποδες, 2015), και ακολούθησε το μυθιστόρημα Εις την ψυχήν ελπίδα (εκδόσεις Εστία, 2018). Διηγήματα και άλλα κείμενά του έχουν κατά καιρούς δημοσιευθεί στα περιοδικά Νέα Εστία, Λεύγα, Unfollow, Kaboom.

Ο Νίκος Χρυσός γεννήθηκε το 1972 στην Αθήνα. Έχει γράψει τα μυθιστορήματα Το μυστικό της τελευταίας σελίδας (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2009) και Καινούργια μέρα (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2018). Το 2014 επιμελήθηκε τη σχολιασμένη επανέκδοση του βιβλίου Αξέχαστοι καιροί του Λευτέρη Αλεξίου και τον συλλογικό τόμο Ιστορίες βιβλίων (και τα δύο από τις Εκδόσεις Καστανιώτη). Υπό έκδοση βρίσκεται ο συλλογικός τόμος Ο Νίκος Καζαντζάκης και η πολιτική, τον οποίο επιμελήθηκε με την Ιωάννα Σπηλιοπούλου (θα κυκλοφορήσει τον Μάιο του 2019, επίσης από τις Εκδόσεις Καστανιώτη). Διηγήματά του έχουν συμπεριληφθεί σε συλλογικούς τόμους. Από τον Σεπτέμβριο του 2018 είναι Αντιπρόεδρος Β΄ του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Νίκου Καζαντζάκη (ΔΕΦΝΚ).

ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

ΕΛΛΗΝΕΣ ΒΡΑΒΕΥΘΕΝΤΕΣ ΠΕΡΑΣΜΕΝΩΝ ΕΤΩΝ

Το Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUPL), το οποίο θέσπισε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 2009, αφορά έργα μυθοπλασίας (μυθιστορήματα ή διηγήματα) και επιβραβεύει το λογοτεχνικό ταλέντο νέων και ανερχόμενων ευρωπαίων συγγραφέων.

Από ελληνικής πλευράς, το βραβείο έλαβε το 2011 ο Κώστας Χατζηαντωνίου με το μυθιστόρημά του «Aγκριτζέντο», το 2014 ο Μάκης Τσίτας με το «Μάρτυς μου ο Θεός» και το 2017 η Κάλλια Παπαδάκη με τους «Δενδρίτες».

Όπως επισημαίνεται χαρακτηριστικά στον ιστότοπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (https://ec.europa.eu/greece/events/eu_prize_literature%28eupl%29_el), η μετάφραση είναι το κλειδί για την ευρύτερη κυκλοφορία της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας και το πρόγραμμα Δημιουργική Ευρώπη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής υποστηρίζει τη μετάφραση, την έκδοση και την προώθηση ευρωπαϊκών λογοτεχνικών έργων.