Όχι άλλα δάκρυα για την Ευρώπη

Η Ευρώπη σήμερα έχει καταντήσει ένα καρκίνωμα που επιτίθεται στον ίδιο της τον οργανισμό καταστρέφοντας την ζωτικότητά του. Ακρωτηριάζει τα άκρα της, όπως την Ελλάδα, για να σώσει την ζωή της αλλά η ζωή της προερχόταν από τα άκρα της. 

Σε λίγο η κακή κυκλοφορία του οργανισμού της θα την καθηλώσει σε μια αναπηρία μη αναστρέψιμη. Ο θάνατος της Ευρώπης είναι ένα αναμενόμενο συμβάν. Αλυσιδωτές αντιδράσεις θα δημιουργήσουν την νέα κατάσταση πραγμάτων που όπως διαφαίνεται θα είναι μία Ευρώπη με πρόσωπο Ανατολής. Ίσως και αυτό να είναι και η μόνη πιθανή διάσωση της μνήμης της. Η Ευρώπη ως μνήμη θα διασώσει τις αξίες της που καταληστεύτηκαν από την ίδια.

Όλα αυτά μοιάζουν αφοριστικά αλλά είναι η πραγματικότητα που καλείται να αντιμετωπίσει κάθε Ευρωπαίος πολίτης καθώς εντείνεται το προσφυγικό ζήτημα, ένα ζήτημα ανθρωπισμού με απρόβλεπτες διαστάσεις.

Επίσης, η οικονομική αιμορραγία της Ευρώπης του νότου με την αιφνίδια αλλαγή της τύχης χιλιάδων οικογενειών και με την ταυτόχρονη γερμανική ανάληψη του πηδαλίου της γηραιάς ηπείρου οδηγεί σε μια νέα τύπου κυριαρχική και απολυταρχική διακυβέρνηση η οποία υπαγορεύεται από οικονομικές πολιτικές και ψευδείς αριθμούς και όχι από κοινωνικοπολιτικές ανάγκες και οσμώσεις.

Η κοινωνία των Ευρωπαίων είναι μια κοινωνία εν υπνώσει και όχι εν γρηγόρσει ούτε εν δυνάμει μία κοινωνία σε εξέλιξη αλλά η ζωτικότητά της έχει κατασταλεί καθώς την τεμάχισαν καθορίζοντάς της τον τρόπο του σκέφτεσθαι και του πράττειν μ ε μια παιδεία που δεν της επέτρεπε να οραματίζεται πέρα από το εδώ και τώρα. Μια κοινωνία απομαγευμένη όπως χαρακτηρίζεται χωρίς τις μεταφυσικές προεκτάσεις της ακρωτηριασμένης της βούλησης και φαντασίας είναι μια κοινωνία καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι που αδυνατεί να βηματίσει στο μέλλον αφού της στέρησαν βάιαια και το παρελθόν.

Σήμερα, η Ευρώπη χρειάζεται να αποκτήσει μια νέα ταυτότητα μέσα από την συνείδηση της ιστορικότητάς της και την αποδοχή της αποτυχίας της. Σήμερα η Ευρώπη οφείλει να ανατρέξει στις αρχαιοελληνικές αξίες με σεβασμό και παρρησία, να κατανοήσει το παράδειγμα του Σωκράτη και να προτιμήσει τον σεβασμό της ανθρώπινης ζωής από την καταδίκη σε θάνατο της ανθρωπότητας.

Νότα Χρυσίνα