Συνέντευξη με τον αγιογράφο Δημήτρη Σκουρτέλη

Η βυζαντινή τέχνη επηρέασε τη νεώτερη και τη σύγχρονη ελληνική ζωγραφική με πολλά στοιχεία. Η εξέλιξη της τέχνης δεν γίνεται με αποκλεισμούς, άλλωστε, αλλά από τη μείξη στοιχείων τα οποία δηµιουργούν εφαλτήρια για νέα αισθητικά δεδοµένα, νέες σχολές σκέψης και νέα καλλιτεχνικά ρεύµατα.

Τα εικαστικά μέσα της βυζαντινής τέχνης είναι, για την εποχή μας, προδρομικά στοιχεία που παραπέµπουν σε θεµελιακές αρχές νεώτερων και σύγχρονων εικαστικών ρευμάτων, όπως του Κυβισµού, του Φωβισµού, του Υπερρεαλισµού ή και του Εξπρεσιονισµού. Είναι στοιχεία τα οποία από τότε επινοήθηκαν για να επιτευχθεί η θεολογική πληρότητα της λατρευτικής εικόνας.

Έλληνες καλλιτέχνες που γνώρισαν και βίωσαν αυτές τις ριζικές αλλαγές, στο Παρίσι, το Μόναχο, τη Βιέννη, τη Νέα Υόρκη αλλά και στην Ελλάδα, ταυτόχρονα πλησίασαν και τις κοιτίδες του βυζαντινού πολιτισµού, και προσέλαβαν, αφομοίωσαν, αξιοποίησαν και ενέταξαν στους εικαστικούς τους προβληµατισµούς στοιχεία τόσο της παράδοσης όσο και του Μοντερνισµού, συμβάλλοντας έτσι και στην αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος για τη βυζαντινή τέχνη.

Στα πλαίσια των περί ελληνικότητας συζητήσεων της περιλάλητης Γενιάς του ’30, πολλοί διανοούμενοι τροφοδότησαν και τους εικαστικούς προβληµατισµούς αξιόλογων καλλιτεχνών και ενεθάρρυναν την αισθητική στροφή τους προς το Βυζάντιο.

Ποια όμως, είναι τα εικαστικά μέσα που χρησιμοποιεί η βυζαντινή αγιογραφία και πως αυτά λειτουργούν; Ποια είναι η σημερινή θέση της στον νεοελληνικό πολιτισμό;

Για αυτά τα θέματα, η Νότα Χρυσίνα συζητά με τον αγιογράφο Δημήτρη Σκουρτέλη