ΣΕΝΑΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΣΥΛΒΙΑ ΠΛΑΘ
της ΝΟΤΑΣ ΧΡΥΣΙΝΑ
ΣΚΗΝΗ 1 - ΕΣΩΤΕΡ. – ΔΩΜΑΤΙΟ ΣΠΙΤΙΟΥ- ΜΕΡΑ
Η ΣΥΛΒΙΑ (ΠΛΑΘ)
(24)σέρνεται σε ένα χαμηλοτάβανο δωμάτιο. Είναι ψηλή, κοκκινόξανθα μαλλιά,
ωραίο σώμα, υποφέρει από διπολική διαταραχή. Είναι σε κρίση. Φαίνεται φρικαρισμένη.
Φοράει μια
άσπρη φούστα λεκιασμένη και τσαλακωμένη και άσπρο πουκάμισο μισοσκισμένο. Το
βλέμμα της είναι απόκοσμο. Τα χέρια της τρέμουν. Της πέφτει μια ασπρόμαυρη φωτογραφία
που απεικονίζει ένα κοριτσάκι στα γόνατα ενός άντρα. Ανοίγει ένα μικρό
μπουκαλάκι που η ετικέτα του γράφει επάνω ΥΠΝΩΤΙΚΑ. Ρίχνει στη χούφτα της τα χάπια
και τα καταπίνει.
(Ακούγονται ΣΩΛΗΝΩΣΕΙΣ να στάζουν)
ΣΚΗΝΗ 2 – ΕΣΩΤΕΡ.
–ΣΠΙΤΙ- ΜΕΡΑ
Μια
ηλικιωμένη γυναίκα (60) φωνάζει τη ΣΥΛΒΙΑ με αγωνία. Μοιάζει εξωτερικά με τη Σύλβια.
Έχει το ίδιο ύψος και τα ίδια χαρακτηριστικά προσώπου
Η γυναίκα την
φωνάζει με αγωνία. Την ψάχνει. Ανοίγει μία μία τις πόρτες του σπιτιού. Όταν την
βρίσκει η κοπέλα είναι σχεδόν μισοπεθαμένη στο στενόχωρο δωματιάκι.
ΣΥΛΒΙΑ
(παραμιλάει)
Ο πατέρας. Γρήγορα.
Πεθαίνει-
ΣΚΗΝΗ 3 - ΕΣΩΤΕΡ.- ΧΩΛ ΣΠΙΤΙΟΥ- ΜΕΡΑ
Η γυναίκα τρέχει έντρομη στο χολ. Σηκώνει το
τηλέφωνο και καλεί ασθενοφόρο.
ΜΗΤΕΡΑ
Γρήγορα. Η κόρη
μου πήρε υπνωτικά χάπια να αυτοκτονήσει
(ακούγονται ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΑΣΘΕΝΟΦΟΡΟΥ)
ΣΚΗΝΗ 4-
ΕΣΩΤΕΡ. -ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ – ΜΕΡΑ (ΜΕΣΗΜΕΡΙ)
Οι ΤΡΑΥΜΑΤΙΟΦΟΡΕΙΣ
μεταφέρουν τη ΣΥΛΒΙΑ τρέχοντας με φορείο στο χειρουργείο. Οι ΓΙΑΤΡΟΙ μπαίνουν κι
αυτοί μέσα τρέχοντας.
(Το ΡΟΛΟΙ ΤΟΙΧΟΥ δείχνει
4 μετά το μεσημέρι)
ΣΚΗΝΗ 5 – ΕΣΩΤΕΡ.
– ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ- ΒΡΑΔΥ
Το ΡΟΛΟΙ
ΤΟΙΧΟΥ δείχνει 8. Η πόρτα της εντατικής ανοίγει. Βγαίνει ένας νεαρός γιατρός.
ΓΙΑΤΡΟΣ
(Μιλάει ήρεμα)
Σώθηκε.
Μπορείτε να την δείτε στο δωμάτιό της σε λίγο.
ΣΚΗΝΗ 6 –
ΕΣΩΤΕΡ. – ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ – ΜΕΡΑ (ένα μήνα μετά)
Η ΣΥΛΒΙΑ ξαπλωμένη στο κρεβάτι του νοσοκομείου. Δίπλα
της, στο τραπεζάκι, υπάρχουν κόκκινα τριαντάφυλλα. Πάνω της σκυμμένος ο γιατρός
της την εξετάζει. Του χαμογελάει.
ΣΥΛΒΙΑ
Γιατρέ πήρα
την υποτροφία για το Κέμπρητζ
ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ
Μπράβο,
Σύλβια. Πάλεψες σκληρά
ΣΚΗΝΗ 7 – ΕΞΩΤΕΡ. – ΑΥΛΗ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ- ΜΕΡΑ (δυο μέρες μετά)
Η ΣΥΛΒΙΑ αποχαιρετάει τον γιατρό της.
ΣΥΛΒΙΑ
Ευχαριστώ για
όλα, γιατρέ
ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ
Πιστεύω σ’
εσένα, Σύλβια. Πρέπει να πιστέψεις όμως κι εσύ και να αφεθείς. Τόλμησε να
αδράξεις τη μέρα. Καλή τύχη στο νέο σου ξεκίνημα
ΜΗΤΕΡΑ ΣΥΛΒΙΑΣ
Γιατρέ
μιλήστε της κι εσείς. Το Λονδίνο είναι μακριά-
Ο γιατρός χαμογελάει και φεύγει χωρίς να πει τίποτα. Η μητέρα
της Σύλβια κοιτάζει μια τον γιατρό μια την κόρη της σχεδόν με απόγνωση
ΣΚΗΝΗ 8-ΕΣΩΤΕΡ. – ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΧΗΘΡΟΟΥ- ΜΕΡΑ (το
επόμενο ΠΡΩΙ)
Ακούγεται στο
μικρόφωνο να αναγγέλλεται η άφιξη του αεροπλάνου από ΒΟΣΤΩΝΗ.
(Πανοραμική
άποψη του αεροδρομίου)
Η ΣΥΛΒΙΑ δείχνει
χαρούμενη. Το πρόσωπό της λάμπει. Περπατάει με σταθερό βήμα. Τα κοκκινόξανθα
μαλλιά της ανεμίζουν καθώς προχωράει προς το σαλόνι των αφίξεων. (Ακούγεται ο
ήχος ΑΕΡΟΠΛΑΝΩΝ να απογειώνονται και φασαρία από την κίνηση στο αεροδρόμιο).
ΣΚΗΝΗ 9 - ΕΞΩΤΕΡ. – ΈΞΟΔΟΣ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟΥ ΧΗΘΡΟΟΥ- ΜΕΡΑ
Η ΣΥΛΒΙΑ
βγαίνει από το αεροδρόμιο και κοιτάζει γύρω της. Την πλησιάζει η ΤΖΕΗΝ (24) και
τρέχει να την αγκαλιάσει.
Η Τζέην, ψηλή
με μεγάλα μάτια μπλε, ωραίο σώμα και βρετανική προφορά, είναι εντυπωσιακή
κοπέλα και πρόσχαρη. (Είναι η κοπέλα με την οποία θα μοιραστούν το δωμάτιο στον
ξενώνα του Πανεπιστημίου)
ΤΖΕΗΝ
Ήρθες! Θα
περάσουμε τέλεια!
ΣΥΛΒΙΑ
(Με δήθεν σοβαρό και αυστηρό
ύφος)
Εδώ δεν είναι
Βοστόνη να ρωτάτε τον καθηγητή σας ποιος έγραψε το Λαίδη Λάζαρους[1]
(γέλια)
ΤΖΕΗΝ
Θυμάσαι πόσο
άσχετος ένιωσε ο κύριος Κέην στο μάθημα της Συγκριτικής λογοτεχνίας όταν τον
ρώτησα;
(γέλια)
ΣΚΗΝΗ 10 -ΕΣΩΤΕΡ.- ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ – ΜΕΡΑ
(Η ΚΑΜΕΡΑ
δείχνει φευγαλέα το βρετανικό τοπίο)
Ο ΟΔΗΓΟΣ του
αυτοκινήτου (50) ντυμένος με στολή σοφέρ οδηγεί με μεγάλη ταχύτητα. (Φαίνεται
να ξέρει καλά τη διαδρομή) Καταπράσινα δέντρα, χορτάρι και λίγη ομίχλη στο
φόντο.
Οι κοπέλες κάθονται αναπαυτικά στο πίσω
κάθισμα μιας ακριβής Μερσεντές, γελούν και κοιτάζουν ένα περιοδικό.
ΤΖΕΗΝ
Γράφει για το
μυθιστόρημά σου «Ο Γυάλινος Κώδων»[2]. Είσαι δυνατή. Σε θαυμάζω!
ΣΥΛΒΙΑ
(Η ΣΥΛΒΙΑ απαγγέλλει τους
στίχους με στόμφο)
Το να πεθαίνεις / είναι μια τέχνη, όπως καθετί.[3]
Η ΤΖΕΗΝ πιάνει το χέρι της
Σύλβια και το κρατάει σφιχτά.
ΤΖΕΗΝ
Μην τα
σκέφτεσαι πια-
ΣΥΛΒΙΑ
Βγαίνω με τα κόκκινα μαλλιά μου στη μέρα
Και τρώω τους άντρες σαν αέρα.[4]
(γελάει πονηρά)
ΤΖΕΗΝ
Αλήθεια το
αφιέρωσες στον ΣΑΣΟΥΝ;
ΣΥΛΒΙΑ
Μην μου τον
θυμίζεις. Ο ΡΙΤΣΑΡΝΤ είναι βαρετός όπως όλοι τους. Η αυτοκτονία δεν είναι
τίποτα μπροστά στη βαρεμάρα.
ΣΚΗΝΗ 11- ΕΣΩΤΕΡ. – ΔΩΜΑΤΙΟ ΣΤΟ ΚΕΜΠΡΙΤΖ-ΜΕΡΑ
Η ΣΥΛΒΙΑ
τακτοποιεί τα πράγματά της στο δωμάτιο.
Ανοίγει το
παράθυρο. Ο ήλιος την τυφλώνει. Ανοιγοκλείνει τα βλέφαρά της. (Τσούζουν)
Κοιτάζει τη
θέα από το παράθυρο του δωματίου στον κήπο με τα λουλούδια και το καταπράσινο
τοπίο. Παρατηρεί με θαυμασμό τα κτήρια του πανεπιστημίου
(τριώροφα
κτήρια από κόκκινο τούβλο και λευκά παράθυρα, οι στέγες είναι στιλ αγγλικού
μπαρόκ)
Ανοίγει το
παράθυρο και παίρνει μια βαθιά ανάσα. Δείχνει ευχαριστημένη.
Η ΤΖΕΗΝ που στέκεται δίπλα
της λέει με δήθεν σοβαρή φωνή
ΤΖΕΗΝ
Καλώς ήρθατε
κυρία Πλαθ στο κολέγιο θηλέων του Νιούνχαμ.
(γέλια)
Οι δυο φίλες
κάνουν γκριμάτσες σαν παλιάτσοι.
ΣΚΗΝΗ 12 -ΕΣΩΤΕΡ. – ΔΩΜΑΤΙΟ ΚΕΜΠΡΙΤΖ- ΜΕΡΑ
(ΑΠΟΓΕΥΜΑ)
Η Σύλβια
σκυμμένη πάνω από το γραφείο μπροστά στο παράθυρο γράφει ασταμάτητα. Σχίζει
πετάει χαρτιά. Ξαναγράφει.
Ανοίγει η
πόρτα και μπαίνει η Τζέην με φόρα. Έχει εύθυμη διάθεση
ΤΖΕΗΝ
Δεν πιστεύω
να θέλεις να συνεχίσεις να γράφεις όλη την υπόλοιπη μέρα. Έλα ετοιμάσου να σε
ξεναγήσω στο campus. Βιάσου, μπορεί να γνωρίσεις τον έρωτα της ζωής σου πριν
γνωρίσεις τους πεθαμένους ποιητές στα μαθήματά μας
ΣΥΛΒΙΑ
Ο έρωτας
είναι μια τεράστια έλλειψη[5]. Μα οι νεκροί είναι
περισσότερο ενδιαφέροντες. Μην ξεχνάς πως ήρθα γι’ αυτούς
ΣΚΗΝΗ 13- ΕΞΩΤΕΡ.- ΠΑΡΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ –ΜΕΡΑ
(ΑΠΟΓΕΥΜΑ)
Οι κοπέλες
περπατούν ανάμεσα στα παλιά καλοδιατηρημένα κτήρια και το όμορφο πάρκο.
Στέκονται για λίγο έξω από το κτήριο της βιβλιοθήκης. Συνεχίζουν τη βόλτα τους
προς το κέντρο της πόλης. Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες γυρνούν τριγύρω σαν το
μελίσσι
(Ακούγονται ΓΕΛΙΑ,
ΦΩΝΕΣ και ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ χωρίς να ξεχωρίζουμε τι λένε).
ΣΥΛΒΙΑ
Πω πω κόσμος!
Σαν μελίσσι! Ο πατέρας μου θα ήταν εδώ στο στοιχείο του.[6]
Ξαφνικά η
Σύλβια μελαγχολεί.
Η Τζέην αλλάζει αμέσως κουβέντα
ΤΖΕΗΝ
Έλα να σου
γνωρίσω τον ΑΛΑΝ (25)
Όμορφος,
αθλητικός, ο χαρακτηριστικός τύπος του γοητευτικού και γεμάτου αυτοπεποίθηση
άντρα.
(Φαίνεται να
αρέσει στην Νάνσυ)
και τον ΑΜΙΣ [7] (25).
Ο Άμις ένας
όμορφος, Καναδός, καλοντυμένος με ύφος ντροπαλό, σοβαρό και κάπως αφηρημένο.
Σπουδάζει λογοτεχνία και γράφει λογοτεχνικές κριτικές. Κρατάει στα χέρια του
ένα περιοδικό
ΤΖΕΗΝ
Ο Άμις γράφει
στο περιοδικό «Saint Botolph’s review»[8]
ΣΥΛΒΙΑ
Χάρηκα!
(τον χαιρετάει με χειραψία)
Αυτό είναι που κρατάτε;
ΑΜΙΣ
To περιοδικό;
Ναι.
(κάπως
αφηρημένα)
Γράφετε;
ΣΥΛΒΙΑ
Σκαλίζω
ποιήματα-
(ενώ μιλάει
χαμογελάει πλατιά)
ΤΖΕΗΝ
-Γράφει
καταπληκτικά!
Η ΣΥΛΒΙΑ ξεφυλλίζει
το περιοδικό και το μάτι της σταματάει σε μερικά ποιήματα του ΤΕΝΤ ΧΙΟΥΖ.
Διαβάζει δυνατά (V.O)
(Η ΚΑΜΕΡΑ
ανοίγει το πλάνο στο τοπίο.)
ΣΥΛΒΙΑ
Η αρκούδα είναι ποτάμι/Όπου, όταν οι άνθρωποι
σκύβουν για να πιούν,/Αντικρίζουν τον νεκρό εαυτό τους.
Η αρκούδα κοιμάται/Μέσα σε ένα βασίλειο τοίχων/Μέσα
σε ένα δίκτυο ποταμών.
Αυτή είναι ο βαρκάρης/Για τη χώρα των νεκρών.
Η αμοιβή της είναι τα πάντα.
Ο Άμις δείχνει ενθουσιασμένος και γοητευμένος με τη Σύλβια
ΆΜΙΣ
Ελάτε αύριο
στο πάρτι του περιοδικού. Θα είναι και ο ΤΕΝΤ
(εννοεί ότι έχει
κάποια οικειότητα μαζί του)
Τι λέτε;
Η Σύλβια δείχνει πανευτυχής.
ΣΥΛΒΙΑ
Τέλεια!
(ανασηκώνεται
στις μύτες των ποδιών της σαν να θέλει να χορέψει)
ΆΜΙΣ
Αύριο θα σας
περιμένω στην είσοδο του ξενώνα σας στις 9 ακριβώς.
ΣΚΗΝΗ 14- ΕΣΩΤΕΡ. –ΔΩΜΑΤΙΟ ΞΕΝΩΝΑ ΚΕΜΠΡΙΤΖ- ΒΡΑΔΥ
Οι κοπέλες
ετοιμάζονται. Φορούν όμορφα βραδινά φορέματα. Η Σύλβια κόκκινο και η Τζέην
πράσινο. Τα μαλλιά τους καλοχτενισμένα. Τα πλούσια κοκκινόξανθα μαλλιά της ΣΥΛΒΙΑ
είναι χτενισμένα σαν της Κάθριν Χέπμπορν. Η Σύλβια διαθέτει την ίδια φινέτσα.
Κοιτάζεται στον καθρέφτη. Γυρίζει δεξιά αριστερά και κοιτάζει το φόρεμά της. Οι
κινήσεις της θυμίζουν μπαλαρίνα. Διορθώνει το ντεκολτέ της.
ΤΖΕΗΝ
Κούκλα! Μοιάζεις
σαν την Κάθριν Χέπμπορν. Έλα τώρα, βιάσου, Σύλβια! Ανυπομονώ να δω τον Άλαν
Η Τζέην χορεύει από τη χαρά της. Η Σύλβια σκύβει και βάζει
κουτσαίνοντας το αριστερό της γοβάκι.
(Παριστάνει πως καθυστερεί)
Σηκώνεται και βγαίνει
καμαρωτή από την πόρτα.
ΣΚΗΝΗ 15 – ΕΞΩΤΕΡ.- ΕΙΣΟΔΟΣ ΞΕΝΩΝΑ ΚΕΜΠΡΙΤΖ- ΒΡΑΔΥ
Ο Άλαν και ο Άμις
στέκονται στην είσοδο του ξενώνα.
(ντυμένοι με
σικάτα κοστούμια, φρεσκοξυρισμένοι, με μαλλιά χτενισμένα άψογα τις περιμένουν
συζητώντας χαλαρά).
Ο Άμις μόλις
βλέπει τη Σύλβια την πλησιάζει και της δίνει το χέρι του κάπως αδέξια. Εκείνη
του χαμογελάει.
Ο Άλαν και η Τζέην περπατούν πιασμένοι από το
μπράτσο συζητούν ψιθυριστά. Δίπλα τους η Σύλβια και ο Άμις περπατούν συζητώντας
εύθυμα.
ΣΚΗΝΗ 16 – ΕΣΩΤΕΡ.- ΚΤΗΡΙΟ ΣΧΟΛΗΣ ΚΕΜΠΡΙΤΖ- ΒΡΑΔΥ
Τα ζευγάρια
μπαίνουν στο κτήριο. Μόλις ανοίγει η πόρτα ακούγεται η ΜΟΥΣΙΚΗ να δυναμώνει σαν
κύμα. Νέοι και νέες χορεύουν, πίνουν, γελούν, αστειεύονται. Η Σύλβια κοιτάζει γύρω της ανυπόμονα.
ΣΥΛΒΙΑ
Τι λες Άμις,
θα μου συστήσεις αυτόν τον ποιητή που σου διάβασα χθες;
ΆΜΙΣ
Τον Τεντ
Χιούζ, βέβαια. Να τον. Μόλις τον είδα να έρχεται προς το μέρος μας.
Ο ΆΜΙΣ
χαμογελάει στον ΤΕΝΤ (27) που πλησιάζει προς το μέρος τους και τον χτυπάει
φιλικά στην πλάτη.
(ψηλός,
αθλητικός, όμορφος με λεπτά χείλη και καλοκουρεμένα μαλλιά όπως τα κλασικά
κολεγιόπαιδα)
Η Σύλβια καρφώνει
τον Τεντ με το βλέμμα της
ΆΜΙΣ
Να σου
συστήσω μια θαυμάστριά σου, ποιήτρια. Τεντ, η Σύλβια. Σύλβια, ο Τεντ.
ΣΥΛΒΙΑ
(απαγγέλει στίχους από το
ποίημά του)
Η αρκούδα
είναι ποτάμι/Όπου, όταν οι άνθρωποι σκύβουν για να πιούν,/Αντικρίζουν τον νεκρό
εαυτό τους.
ΤΕΝΤ
Ώστε με
διαβάζετε;
(της λέει με
την γιορκσαϊρινή προφορά του. Η φωνή του βαθιά και βροντερή σαν κεραυνός,
δείχνει κολακευμένος)
Όλο το βράδυ η
ΣΥΛΒΙΑ του απαγγέλει στίχους του που είχε αποστηθίσει.
Χορεύουν,
πίνουν μπράντι, τραγουδούν.
(Ξεχνούν
εντελώς τους άλλους).
ΣΚΗΝΗ
17- ΕΣΩΤΕΡ.- ΚΤΗΡΙΟ ΣΧΟΛΗΣ ΚΕΜΠΡΙΤΖ –ΝΥΧΤΑ
Ο Τέντ και η
Σύλβια μεταφέρονται σε ένα χώρο δίπλα από το πάρτι όπου είναι εντελώς μόνοι. Κοιτάζονται.
Συζητούν με ενδιαφέρον.
Χάνονται ο
ένας στη συντροφιά του άλλου. Χορεύουν.
Κάποια στιγμή
εκείνος κάνει ένα βήμα και τη φιλάει στον λαιμό κι εκείνη τον δαγκώνει στο μάγουλο
με τόση δύναμη που τον ματώνει.[10] Βγάζει ένα μαντίλι και
σκουπίζει τελετουργικά το αίμα. Μετά διπλώνει και φυλάει το μαντίλι προσεκτικά
στην τσάντα της.
Εκείνος δεν
φαίνεται να ξαφνιάζεται.
Πιάνει το
χέρι της και το κρατάει πάνω στο μάγουλό του.
ΣΥΛΒΙΑ
Κάποια μέρα
θα πεθάνω για εσένα
(του
λέει ξαφνικά, σχεδόν δραματικά,
μισοζαλισμένη, αμέσως όμως ξεσπάει σε νευρικά γέλια)
Εκείνος την
χαϊδεύει και την φιλάει. Μιλάει ψευδίζοντας. Φαίνεται λίγο μεθυσμένος. Και η
Σύλβια ξεσπάει σε γέλια.
Φεύγουν από
το πάρτι αγκαλιασμένοι.
ΣΚΗΝΗ 18-ΣΕΚΑΝΣ- ΕΞΩΤΕΡ. – ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΕΜΠΡΙΤΖ-
ΜΕΡΑ
Η Σύλβια και
ο Τεντ είναι αχώριστοι.
-Διαβάζουν
μαζί καθισμένοι πάνω στο γρασίδι του πάρκου. Ο ήλιος είναι ψηλά και η
ατμόσφαιρα καθαρή.
-Τρώνε μαζί
σε ένα μικρό εστιατόριο. Τσουγκρίζουν τα ποτήρια τους. Το φως λούζει τον χώρο.
-Περπατούν
στους κήπους του πανεπιστημίου πιασμένοι χέρι χέρι. Ο ήλιος έχει σχεδόν δύσει.
-Φιλιούνται.
Είναι πια νύχτα.
ΣΚΗΝΗ 19 - ΕΣΩΤΕΡ.- ΔΩΜΑΤΙΟ ΧΙΟΥΖ- ΝΥΧΤΑ
Η Σύλβια και
ο Τεντ κάνουν παθιασμένο έρωτα. (Η ΚΑΜΕΡΑ δείχνει το πρόσωπο της Σύλβια που αλλάζει
εκφράσεις σαν να εκφράζει πόνο)
Ξαπλώνει
δίπλα του και ανάβει τσιγάρο. Την απασχολεί κάτι. Ξαφνικά γίνεται απόμακρη. Κοιτάζει
αδιάφορα το ταβάνι. Ο ΤΕΝΤ απλώνει το χέρι του να της χαϊδέψει τα μαλλιά.
Εκείνη αποτραβιέται. Πάει να σηκωθεί από το κρεβάτι.
ΤΕΝΤ
Τι συμβαίνει,
Σύλβια;
ΣΥΛΒΙΑ
Η Σύλβια
σηκώνεται όρθια. Κοιτάζει γύρω της σαν να μην υπάρχει κανένας. Σαν να αποκόπηκε
από την πραγματικότητα.
(Απαγγέλει
μερικούς στίχους από το ποίημά του ΧΙΟΥΖ. Τους ίδιους ακριβώς στίχους που του
είχε απαγγείλει τη μέρα που τον γνώρισε)
ΣΥΛΒΙΑ
Η αρκούδα
είναι ποτάμι/Όπου, όταν οι άνθρωποι σκύβουν για να πιούν,/Αντικρίζουν τον νεκρό
εαυτό τους.
ΣΥΛΒΙΑ
Κι αν όλα
τελειώνουν γιατί να νιώθουμε ευτυχισμένοι;
Τα τελευταία
λόγια τα λέει σχεδόν οργισμένη.
Κάθεται στην
πολυθρόνα απέναντι από το κρεβάτι. Κουλουριάζεται στη στάση του εμβρύου.
Κοιτάζει προς
το παράθυρο. Δίπλα στο παράθυρο είναι ένα μικρό γραφείο με ένα πράσινο
φωτιστικό γραφείου. Καρφώνει τα μάτια της πάνω στο φωτιστικό. Δείχνει
σοκαρισμένη. Το πρόσωπό της μεταμορφώνεται. Σκληραίνει. Μοιάζει σχεδόν αλλοιωμένο.
Πονάει. Μοιάζει να ζει ένα δράμα
ΣΚΗΝΗ 20- ΣΕΚΑΝΣ -ΕΣΩΤΕΡ. ΔΩΜΑΤΙΟ ΣΠΙΤΙΟΥ- ΝΥΧΤΑ
(ΦΛΑΣΜΠΑΚ)
-Το μυαλό της
ΣΥΛΒΙΑ (8)πηγαίνει στην παιδική της ηλικία. Η ίδια παίζει στον κήπο. Πειράζει
τα μελίσσια του πατέρα της.
- Ο πατέρας
την μαλώνει. (Βρίσκονται στο γραφείο του)
-Ο πατέρας
της δουλεύει στο γραφείο του. Πάνω στο έπιπλο ένα ίδιο πράσινο φωτιστικό με
αυτό στο δωμάτιο του Τεντ Χιουζ. Είναι αργά τη νύχτα.
-Μετά ο
πατέρας της είναι νεκρός πάνω σε ένα τραπέζι. Εκείνη τον κοιτάζει. Κρατάει ένα
βιβλιαράκι με σημειώσεις του πατέρα της. Πονάει. Έχει παγώσει.
(Ακούγεται
μια παιδική φωνή O.S)
ΣΥΛΒΙΑ
Μήπως φταίω
εγώ; Δεν θα πειράξω ξανά τις μέλισσες. Μην πεθάνεις. Μπαμπά σε χρειάζομαι.
(Η ΚΑΜΕΡΑ
δείχνει το πράσινο φωτιστικό με διαστρεβλωμένες διαστάσεις)
ΣΚΗΝΗ 21- ΕΣΩΤΕΡ. ΔΩΜΑΤΟ ΧΙΟΥΖ- ΝΥΧΤΑ
Το πρόσωπο
της ΣΥΛΒΙΑ μοιάζει να ξυπνάει από έναν βαθύ ύπνο. Γυρίζει προς τον ΤΕΝΤ και του
απαγγέλλει λίγους δικούς της στίχους
ΣΥΛΒΙΑ
Το να πεθαίνεις / είναι μια τέχνη, όπως καθετί. / Κι
εγώ το κάνω εξαιρετικά καλά / Το κάνω έτσι ώστε να μοιάζει κόλαση. / Το κάνω
έτσι ώστε να μοιάζει αληθινό. / Έχω το χάρισμα μπορείς να πεις[11]
Πώς σου φαίνονται; Δεν γράφω χαρισματικούς στίχους;
Ο Τεντ σηκώνεται
και την πλησιάζει. Την αγκαλιάζει απαλά. Την σηκώνει, την φέρνει επάνω του και
την φιλάει. Φαίνεται ψύχραιμος. Δεν καταλαβαίνει το εσωτερικό δράμα της Σύλβια.
ΤΕΝΤ
Έλα πάμε να
δούμε την ανατολή του ήλιου πάνω στο οροπέδιο δίπλα στη λίμνη!
Αυτή η αναπάντεχη πρόταση την ξαφνιάζει και την συνεφέρνει
ΣΥΛΒΙΑ
Τεντ, είσαι
τρελός!
ΤΕΝΤ
Δεν θέλεις να
γίνεις ποιήτρια; Αυτό πρέπει να το δεις!
Η Σύλβια τον
ακολουθεί. Εκείνος τη βοηθάει να ντυθούν γρήγορα.
ΣΚΗΝΗ 22 – ΕΞΩΤΕΡ. – ΑΥΛΗ ΞΕΝΩΝΑ ΤΕΝΤ- ΝΥΧΤΑ
Ο Τεντ και η
Σύλβια ντυμένοι σε σπορ στιλ πλησιάζουν ένα κόκκινο αυτοκίνητο μάρκας Mini
Cooper που είναι παρκαρισμένο στην αυλή.
ΤΕΝΤ
Από δω ο
Τίγρης. Πώς σου φαίνεται;
ΣΥΛΒΙΑ
Γράφεις για
αρκούδες, οδηγείς έναν τίγρη. Νομίζω ότι κινδυνεύω;
(το ύφος της είναι
ελαφρά ειρωνικό)
ΤΕΝΤ
Μπες μέσα να
το ανακαλύψεις. Σε μισή ώρα θα είμαστε στην κορυφή. Θα τα ξεχάσεις όλα. Αυτό
που θα δεις είναι ύμνος στη ζωή. Μόλις που προλαβαίνουμε την ανατολή δίπλα στη
λίμνη.
Η Σύλβια
μπαίνει στο αυτοκίνητο και ο Τεντ πατάει το γκάζι.
ΤΕΝΤ
Φύγαμε.
ΣΚΗΝΗ 23 – ΕΣΩΤΕΡ.- ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ- ΝΥΧΤΑ
Η Σύλβια
τραγουδάει σιγανά ένα παλιό τραγούδι του Κλιφ Ρίτσαρντ το Move it. Με το αριστερό της χέρι παίζει το ρυθμό πάνω στο παρμπρίζ
ενώ με το δεξί χέρι της αγκαλιάζει τον ώμο του Τεντ που κοιτάζει με προσοχή τον
δρόμο. Είναι απορροφημένος στην οδήγηση. Αλλάζει ταχύτητες και πατάει το γκάζι.
Το παράθυρο του αυτοκινήτου από τη μεριά της Σύλβια είναι ανοιχτό. Το τοπίο
είναι σκοτεινό. Μόνο οι προβολείς φωτίζουν τον δρόμο που έχει στροφές. Ο δρόμος
μοιάζει σαν φίδι που σκαρφαλώνει σε δέντρο. Τα μαλλιά της ανακατεύονται από το
πρωϊνό αέρα που φυσάει κάπως δυνατά καθώς το αυτοκίνητο τρέχει με ταχύτητα.
ΣΥΛΒΙΑ
Τεντ, θυμάσαι
το τραγούδι που ακουγόταν το βράδι που γνωριστήκαμε στο πάρτι;
ΤΕΝΤ
Τι; Μίλα πιο
δυνατά. Δεν ακούω από τον αέρα.
ΣΥΛΒΙΑ
Λέω το
τραγούδι-
ΤΕΝΤ
(τραγουδάει
το τραγούδι του Κλιφ Ρίτσαρντ Move it)
Ακούμε τη
μουσική να έρχεται από κάπου στο βάθος ενώ ο Τεντ τραγουδάει
-C'mon
pretty baby let's a move it and a-groove it/Well shake oh baby, shake oh honey,
please don't lose it/The rhythm that gets into your heart and soul/Well, let me
tell you baby, it's called rock 'n' roll/They say it's gonna die but please
let's face it/Well, they just don't know what's a goin' to replace it/Yeah,
ballads and calypsos they got nothin' on/Real country music that just drives
along
Αρχίζει να
τραγουδάει και η Σύλβια. Ο Τεντ της ρίχνει φευγαλέα τρυφερά βλέμματα. Παρατηρεί
μια ένταση στα ρουθούνια της σαν φτερούγισμα μέλισσας. Το αυτοκίνητο φτάνει στο
ύψωμα. Ο ΗΛΙΟΣ έχει αρχίσει να ανατέλλει. Οι ακτίνες ρίχνουν το χρυσό φως πάνω
στη λίμνη η οποία αντανακλά το χρυσοκόκκινο πρωϊνό φως.
ΣΚΗΝΗ 24 - ΕΞΩΤΕΡ. –ΛΙΜΝΗ ΟΡΟΠΕΔΙΟΥ- ΜΕΡΑ (ΑΝΑΤΟΛΗ)
Η λίμνη έχει
σχήμα μακρόστενο. Καμπυλώνεται μόνο στη μία άκρη. Στο πλάι του δρόμου υπάρχουν
μικροί χώροι στάθμευσης με θέα τη λίμνη. Ο Τεντ διαλέγει έναν χωρίς καντίνα,
πάνω από μια απότομη κατάφυτη πλαγιά που κατηφορίζει ως την όχθη.
ΤΕΝΤ
Ορίστε, λοιπόν. Εδώ είμαστε.
Η Σύλβια τον
κοιτάζει γοητευμένη. Κοιτάζει γοητευμένη και το τοπίο με τον ΗΛΙΟ να ανατέλλει.
Του χαϊδεύει τα μαλλιά. Το ίδιο κι εκείνος. Φιλιούνται. Μοιάζουν σαν να ανήκουν
στο τοπίο. Φιλιούνται. Η φύση είναι καταπράσινη, η λίμνη λάμπει από φως και ο
Ήλιος σηκώνεται λαμπρός εποπτεύοντας το τοπίο.
ΣΥΛΒΙΑ
Θα μπορούσα
να ζήσω έτσι χωρίς να με νοιάζει ο θάνατος
Εκείνος την κοιτάζει απορημένος.
ΤΕΝΤ
Έρχομαι συχνά
εδώ. Μελετώ το πέταγμα των αετών και αν είμαι τυχερός συναντώ και λύκους
Η ΣΥΛΒΙΑ γυρίζει το κεφάλι της απότομα. Τα χαρακτηριστικά του
προσώπου της συσπώνται.
ΣΥΛΒΙΑ
Κι εκείνος το
ίδιο θα έκανε.
ΤΕΝΤ
(κάπως ενοχλημένος)
Ποιος
απασχολεί το μυαλουδάκι σου ενώ είσαι μαζί μου;
ΣΥΛΒΙΑ
ΤΕΝΤ
Μην σκέφτεσαι
τίποτα, Σύλβια. Είμαστε μαζί. Είμαι εδώ εγώ-
Ο ΧΙΟΥΖ την φιλάει. Αρχίζει να της απαγγέλλει στίχους από το
ποίημά του Η αρκούδα
ΤΕΝΤ
Mέσα στο τεράστιο ορθάνοιχτο κοιμισμένο μάτι του
βουνού/Η αρκούδα είναι η αναλαμπή της κόρης του ματιού/Έτοιμη να ξυπνήσει/Κι
αμέσως να εστιάσει.
Η αρκούδα κολλάει/Την αρχή με το τέλος –
Η ΣΥΛΒΙΑ συνεχίζει
ΣΥΛΒΙΑ
-Με κόλλα από τα κόκαλα των ανθρώπων/Στον ύπνο της.
Η αρκούδα σκάβει/Όσο κοιμάται/Άπ' άκρη σ' άκρη τον
τοίχο του Σύμπαντος/Μ' ενός ανθρώπου οστό.
Η αρκούδα είναι πηγάδι/Πολύ βαθύ για να λάμψει/Εκεί
όπου η κραυγή σου/Χωνεύεται.
Η αρκούδα είναι ποτάμι/Όπου, όταν οι άνθρωποι
σκύβουν για να πιουν,/Αντικρίζουν τον νεκρό εαυτό τους.
Η αρκούδα κοιμάται/Μέσα σε ένα βασίλειο τοίχων/Μέσα
σε ένα δίκτυο ποταμών.
Αυτή είναι ο βαρκάρης/Για τη χώρα των νεκρών.
Η αμοιβή της είναι τα πάντα.
Την κοιτάζει με θαυμασμό. Γυρίζει απότομα και της λέει
ΤΕΝΤ
Σύλβια Πλαθ,
σε χρειάζομαι. Θέλεις να γίνεις γυναίκα μου;
[1]
Το ποίημα Lady Lazarus (Λαίδη
Λάζαρος) ανήκει στην Σύλβια Πλαθ
[2]
Το στοιχείο είναι ψευδές καθώς το
μυθιστόρημα εκδόθηκε μετά τον θάνατό της. Αρχικά με το ψευδώνυμο «Βικτόρια
Λούκας» και το 1967 με το πραγματικό της όνομα. Στην Αμερική εκδόθηκε το 1971.
[4]
Οι τελευταίοι στίχοι από το ποίημα Lady
Lazarus (Λαίδη Λάζαρος)
[5]
Παραφράζοντας τον Σαρτρ
[7]
Ο Άμις ήταν ο νεαρός με τον οποίο πήγε η Σύλβια Πλαθ στο πάρτι που γνώρισε τον
Τεντ Χιούζ
[8]
Πρόκειται για το περιοδικό «Saint Botolph’s review» στο οποίο η Σύλβια Πλαθ
διάβασε κάποια πολύ εντυπωσιακά ποιήματα του Τεντ Χιουζ
[9]
https://www.youtube.com/watch?v=sKkqHL2-9nM
[10]
Πραγματικό περιστατικό
[11]
Απόσπασμα από το ποίημα Lady Lazarus (Λαίδη Λάζαρος)
[12]
Υπαινιγμός στο ομώνυμο ποίημα της Σύλβια Πλαθ
