«Σολωμός Ιόνια Μουσικός», εκδ. Οι Φίλοι του Μουσείου Σολωμού και επιφανών Ζακυνθίων»

Πηγή:http://www.poiein.gr

`

ΑΚΟΥΣΤΕ ΕΔΩ   «Η Φαρμακωμένη» (μελοποίηση: Παύλος Καρρέρ)
Τα τραγούδια μου τα ’λεγες όλα,
Τούτο μόνον δε θέλει το πης,
Τούτο μόνον δε θέλει τ’ ακούσης·
Αχ! την πλάκα του τάφου κρατείς.

Ω παρθένα! αν ημπόρειαν οι κλάψες
Πεθαμένου να δώσουν ζωή,
Τόσες έκαμα κλάψες για σένα,
Που ’θελ’ έχεις την πρώτη πνοή.

Συφορά! Σε θυμούμ’ εκαθόσουν
Στο πλευρό μου με πρόσωπο αχνό·
«Τι έχεις;» σου ’πα, και συ μ’ αποκρίθης:
«Θα πεθάνω, φαρμάκι θα πιω.»

Με σκληρότατο χέρι το πήρες,
Ωραία κόρη, κι αυτό το κορμί,
Oπού του ’πρεπε φόρεμα γάμου,
Πικρό σάβανο τώρα φορεί.

Το κορμί σου εκεί μέσα στον τάφο
Το στολίζει σεμνή παρθενιά·
Του κακού σ’ αδικούσεν ο κόσμος
Και σου φώναξε λόγια κακά.

Τέτοια λόγια αν ημπόρειες ν’ ακούσης,
Οχ το στόμα σου τι ’θελε βγη;
«Το φαρμάκι που επήρα και οι πόνοι
Δεν εστάθηκαν τόσο σκληροί.»

Κόσμε ψεύτη! τες κόρες τες μαύρες
Kατατρέχεις όσο είν’ ζωντανές,
Σκληρέ κόσμε! και δεν τους λυπάσαι
Την τιμήν όταν είναι νεκρές.

Σώπα, σώπα! θυμήσου πως έχεις
Θυγατέρα, γυναίκα, αδελφή·
Σώπα! η μαύρη κοιμάται στο μνήμα,
Kαι κοιμάται παρθένα σεμνή.

Θα ξυπνήση την ύστερη μέρα,
Εις τον κόσμον ομπρός να κριθή,
Και, στον Πλάστη κινώντας με σέβας
Τα λευκά της τα χέρια, θα πη:

«Κοίτα μέσα στα σπλάχνα μου, Πλάστη!
Tα φαρμάκωσα, αλήθεια, η πικρή,
Kαι μου βγήκε οχ το νου μου, Πατέρα,
Που πλασμένα μου τα ’χες Εσύ·

Όμως κοίτα στα σπλάχνα μου μέσα,
Που το κρίμα τους κλαίνε, και πες,
Πες του κόσμου που φώναξε τόσα,
Εδώ μέσα αν είν’ άλλες πληγές.»

Τέτοια, ομπρός εις τον Πλάστη κινώντας
Τα λευκά της τα χέρια, θα πη.
Σώπα, κόσμε! κοιμάται στο μνήμα,
Kαι κοιμάται παρθένα σεμνή.

`

Το 2008, εορτάζοντας τα 150 χρόνια από το θάνατο του Διονυσίου Σολωμού () κυκλοφόρησε ένα πολυτελές λεύκωμα με τίτλο «Σολωμός Ιόνια Μουσικός», το οποίο περιλαμβάνει τρία cd - απάνθισμα της επτανησιακής ή επτανησιότροπης μουσικής προσέγγισης του ποιητή.
Η έκδοση αποτελεί καρπό του συλλόγου «Οι Φίλοι του Μουσείου Σολωμού και επιφανών Ζακυνθίων» και έγινε με τη χορηγία της Βουλής. Σπάνιες ηχογραφήσεις μουσικής, λαϊκής και έντεχνης, εμπνευσμένης από τη σολωμική ποίηση, από τις αρχές του 19ου αιώνα ως σήμερα, συνθέτουν το υλικό, η κατάταξη του οποίου έχει γίνει κατά τόπο, προέλευση και κατά χρονολογία σύνθεσης. Το «ταξίδι» στο έργο του Σολωμού ξεκινά από τον «Ύμνο εις την Ελευθερίαν» τουΝικόλαου Χαλικιόπουλου - Μάντζαρου, του κυριότερου εκπροσώπου της Επτανησιακής Μουσικής Σχολής και μεταξύ άλλων ακούγονται έργα των Γεώργιου Καζάσογλου, Σπυρίδωνα Ξύνδα, Κίμωνα Χυτήρη, Αντώνη Βασιλάκη, Θεόδωρου Σπάθη, Τζώρτζη Δελλαπόρτα, κομμάτια αγνώστων μαζί με έργα των Παύλου Καρρέρ, Αλέκου Ξένου, Σπύρου Καψάσκη, Δημήτρη Λάγιου, Διονύση Βισβάρδη, Τιμόθεου Αρβανιτάκη. Στην ερμηνεία των έργων ακούγονται λυρικοί τραγουδιστές, όπως οι Κώστας Πασχάλης, Μιρέιγ Φλερύ, Κική Μορφωνιού, Βασ. Κουντούρης - Φλαμπουριάρης, Σπύρος Μπερής, Αλεξάνδρα Ματθαιουδάκη, Δήμος Φλεμοτόμος κ.ά. λαϊκοί τραγουδιστές, φωνητικά συγκροτήματα και συμφωνικά σύνολα και μπάντες.

«Ο επτανησιακός λαός», αναφέρει ο πρόεδρος του συλλόγου και επιμελητής της έκδοσης Ν. Λούντζης, «βρέθηκε αντιμέτωπος με την πρόκληση της μουσικής παρέμβασης στο σολωμικό στίχο. Είχε και εκείνος την ωριμότητα να τη νιώσει και την ικανότητα να τη διεκπεραιώσει. Και φτέρωσε το μήνυμα του ποιητή με μουσικούς τόνους εύηχους και συναρπαστικούς. Η επτανησιακή μουσική παρέμβαση εκδηλώθηκε σε όλα τα επίπεδα και σε όλους τους χώρους. Στο σαλόνι πήρε τη μορφή της μονωδίας με συνοδεία πιάνου, στην ταβέρνα τη μορφή της τετράφωνης ασυνόδευτης αρέκιας, στο δρόμο τη μορφή της σερενάτας με συνοδεία μαντολινάτας».

Οι Επτανήσιοι συνθέτες του 19ου αιώνα εμπνεύστηκαν κυρίως από το λυρικό και το επικό τμήμα του σολωμικού έργου. Η υψηλή δημιουργία του τελευταίου μέρους της ζωής του ποιητή αφενός τους ήταν άγνωστη, αφετέρου ξεπερνούσε τα όρια τόπου και χρόνου. Έμελλε στους Επτανήσιους συνθέτες του 20ού αιώνα να προσεγγίσουν τον «Κρητικό» ή τους «Ελεύθερους Πολιορκημένους».

Ένας Παράξενος Κόσμος Ένα project του String Theory Ensemble

Πηγήhttp://www.athenaeum.com.gr

30.01.2015

Ο “Παράξενος Κόσμος” ήταν το παρθενικό project του σχήματος String Theory Ensemble και είχε παρουσιαστεί σε μια και μόνη παράσταση, τον Φεβρουάριο του 2012, στην αίθουσα Baumstrasse.

Στην περίεργη αυτή συναυλία, τόσο ως προς τον συνδυασμό των οργάνων (παραδοσιακό λαούτο και κλασικό πιάνο) όσο και ως προς το ετερόκλητο ρεπερτόριο, παρουσιάζονται ραψωδίες Λίστ δίπλα σε ηπειρώτικα μοιρολόγια, πρελούντια Ραχμάνινοφ δίπλα σε βαλκανικές μουσικές και σονάτες Σκαρλάτι δίπλα σε τραγούδια του Μ. Χιώτη και των Χειμερινών Κολυμβητών.

Αργύρης Μπακιρτζής, τραγούδι – αφήγηση

Μαρία Πλουμή, λαούτο

Γιώργος Πατεράκης, πιάνο

Ώρα έναρξης: 8 μ.μ

Είσοδος € 10 – φοιτητικό € 5


Αδριανού 3, 105 55 Αθήνα (Θησείο)
t.: 210 3211987 - 55 & 49, f.: 210 3211196

Ακούστε το αρχαιότερο μουσικό κομμάτι στον κόσμο

Πηγή: http://www.lifo.gr

Πινακίδα σφηνοειδούς γραφής αποκαλύπτει λατρευτικό ύμνο ηλικίας 3.400 ετών 


 Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 ομάδα Γάλλων αρχαιολόγων ανακάλυψαν στην αρχαία συριακή πόλη της Ουγκαρίτ (σημ. Ρας Σάμρα) μια σειρά από πήλινες πινακίδες που χρονολογούνται στον 14ο αιώνα π.Χ. 


  Πολύ γρήγορα έγινε σαφές ότι οι πινακίδες σχετίζονταν με τη μουσική. Ήταν χαραγμένες σε σφηνοειδή γραφή στην αρχαία γλώσσα των Χούριαν (με δάνεια από Ακκάδιων όρων) και αποτελούσαν ένα είδος μουσικής σημειογραφίας. 

  Ανάμεσά τους βρέθηκε μία πινακίδα στην οποία ήταν χαραγμένος ένας λατρευτικός ύμνος που γράφτηκε πριν από 3.400 χρόνια, ο οποίος αποτελεί σήμερα το παλαιότερο διατηρημένο τραγούδι (που συνοδεύεται από νότες) στον κόσμο. 

  Το εύρημα ήταν πολύ σημαντικό, καθώς αποδείκνυε ότι η μουσική κλίμακα και η αρμονία ήταν γνωστά από πολύ πιο πριν απ' όσο νομίζαμε, και εξελίχθηκαν σε μεγάλο βάθος χρόνου.

 Πιο συγκεκριμένα αποδεικνύει ότι η αρμονία υπήρχε ήδη πριν από 3.4000 χρόνια γεγονός που ερχόταν σε σύγκρουση με τις μέχρι τώρα απόψεις των μουσικολόγων που ήθελαν την αρχαία αρμονία να χρονολογείται πριν από 2000 χρόνια, και να έχει εφευρεθεί από τους Αρχαίους Έλληνες. 

Σύμφωνα με τους ειδικούς, το εύρημα της Ουγκαρίτ "ανασυντάσσει όλη την θεωρία για την καταγωγή της σημερινής δυτικής μουσικής". 

  Για περισσότερα από δεκαπέντε χρόνια η καθηγήτρια Ασσυριολογίας του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια και επιμελήτρια του Μουσείου Ανθρωπολογίας του Μπέρκλεϊ, Δρ. Αν Κίλμερ, προβληματιζόταν πάνω στην ηχητική "μετάφραση" του συγκεκριμένου κομματιού.

 Τελικά, το 1972 ανέπτυξε μια ερμηνεία του τραγουδιού με βάση τη μελέτη της σημειογραφίας.   

Η ψηφιακή εκδοχή στην οποία ακούγεται το κομμάτι μπορεί να μην έχει τη γλύκα και το βάθος των φωνών -που ήταν και το αρχικό όργανο των Σουμέριων-, όμως δίνει μια ιδέα της σύνθεσης, της μελωδίας και της αρμονίας του αρχαίου πολιτισμού, αν και ο ακριβής ρυθμός δεν έχει αποσαφηνιστεί ακόμα. 

  Ακούστε το εδώ 

Συμφωνία (μουσική)

Μορφολογικό σχήμα της κλασικής συμφωνίας

Μέρος	Μορφή	Ρυθμική αγωγή	Τονικότητα
1ο μέρος,	Φόρμα σονάτας	Γρήγορη (π.χ. Allegro)	Τονική
2ο μέρος	ασματική μορφή («Ληντ») ή Φόρμα σονάτας ή Θέμα και παραλλαγές	Αργή (Adagio, Andante, ...)	Δεσπόζουσα ή Υποδεσπόζουσα ή Σχετική μείζονα/ελάσσονα
3ο μέρος	Μενουέτο-Τρίο ή Σκέρτσο (στον Μπετόβεν)	Μέτρια (Μενουέτο-Τρίο) Γρήγορη έως πολύ γρήγορη (Σκέρτσο) Χορευτικός ρυθμός	Τονική
4ο μέρος, «Φινάλε»	Φόρμα σονάτας ή Ροντό ή Θέμα και παραλλαγές	Γρήγορη (Allegro, Vivace, Presto, ...)	Τονική

 Περισσότερα εδώ

Ο Βασίλης Ρούβαλης μιλάει για την συμμετοχή του στον κύκλο "Μουσική και Ποίηση"

ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ: Συνομιλία των δύο τεχνών σε χρόνο ενεστώτα

Ο Κύκλος «Μουσική και Ποίηση» αποτελεί καλλιτεχνική πρωτοβουλία του Δικτύου Δράσεων Music Is και του ηλεκτρονικού περιοδικού για την ποίηση (.poema..). Παίρνει σάρκα και οστά με τη συνεργασία μεταξύ επτά συνθετών και επτά ποιητών,  παρουσιάζοντας μία φορά τον μήνα (από τον Νοέμβριο έως τον προσεχή Μάιο) στην αίθουσα της Μεγάλης Μουσικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος «Λίλιαν Βουδούρη», στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Συμμετέχουν οι συνθέτες: Βασίλης Γκότσης, Νίκος Καρύδης, Νικήτας Κίσωνας, Θεοφανώ Κοσώνα, Νίκος Παναγιωτάκης, Γιώργος Παπουτσής, Αλέξης Πορφυριάδης, καθώς και οι ποιητές: Σταυρούλα Γάτσου, Γιώργος Γώτης, Βασίλης Ζηλάκος, Λένα Καλλέργη, Βασίλης Ρούβαλης, Αγγελική Σιγούρου, Γιώργος Ψάλτης.

Στη συνέντευξη που παραχωρεί ο Βασίλης Ρούβαλης ως εκδότης και συνδιοργανωτής του Κύκλου, διευκρινίζει το σκεπτικό αυτής της δράσης, που οργανώνεται για πρώτη φορά, καθώς και τις προεκτάσεις της για τους συμμετέχοντες από τον χώρο της μουσικής και της λογοτεχνίας. 

της Νότας Χρυσίνα

Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;

 Είναι μια ιδέα του συνθέτη Νίκου Παναγιωτάκη. Προέρχεται από τη γενιά των νεότερων μουσουργών που επιδιώκουν να στοιχειοθετήσουν την παρουσία της σύγχρονης σοβαρής μουσικής στα ελληνικά δεδομένα. Ο ίδιος καθώς η ομάδα που συναποτελούν το Δίκτυο Δράσης Music Is, έχουν διάφορες προτάσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Προσέγγισαν λοιπόν το (.poema..), ως κατ’ εξοχήν περιοδικό που επικεντρώνεται στη νεότερη ποιητική δημιουργία. Μαζί καταλήξαμε στο πλαίσιο που προτείνουμε: ο Κύκλος «Μουσική και Ποίηση» εδραιώνει μια νέα προσπάθεια «συνομιλίας» μεταξύ των δύο τεχνών. Με αυτές τις επτά συνεργασίες δηλώνουμε ήδη τις προθέσεις μας. Όλοι οι συμμετέχοντες έχουν έγκριτη παρουσία, το έργο τους είναι διακριτό, διαθέτουν περγαμηνές και δηλώνουν «παρών» στο σύγχρονο γίγνεσθαι. Η φιλοδοξία, ως κοινή δράση πλέον, είναι μεγαλύτερη, ευρύτερη για τη συνέχεια.

Πιο συγκεκριμένα, ποιες προοπτικές δίνονται μέσα από όλ’ αυτή τη δημιουργική διεργασία;

 Οι επτά εκδηλώσεις του Κύκλου περιέχουν τη μουσική και τον λόγο, αλλ’ επίσης συνδιαλλέγονται με τα εικαστικά, το θέατρο, τη σκηνογραφία. Δημιουργείται ένας γόνιμος πυρήνας που αν μη τι άλλο μπορεί να έχει περισσότερες προεκτάσεις για όλους τους συμμετέχοντες. Εκτός από τις προγραμματισμένες βραδιές στο Μέγαρο Μουσικής, είμαστε σε επαφή με χώρους ανά την Ελλάδα και την Κύπρο. Το πιο σημαντικό, κατά τη γνώμη μου, είναι η ανίχνευση όλων εκείνων των «σημείων» όσμωσης, τώρα ειδικά, όπου οι συνθήκες για την πολιτιστική δημιουργία γίνονται όλο και πιο αρνητικές, σε κάθε επίπεδο. Οι τέχνες επιβάλλεται να έχουν λόγο στον δημόσιο βίο – αντ’ αυτού όμως βλέπει κανείς την προσπάθεια συρρίκνωσης ή και φίμωσης από την κοινωνική και οικονομική εξουσία, από τα τυποποιημένα μοντέλα πολιτισμικής διαχείρισης. Αυτού δοθέντος λοιπόν, κάθε μικρή ή μεγάλη σπίθα έρχεται κόντρα στο κατεστημένο και, ειπωμένο αλλιώς, απελευθερώνεται ενέργεια για τους πομπούς όσο και για τους δέκτες... Ο Κύκλος μας ευελπιστεί να συνεισφέρει σ’ όλο αυτό το σκεπτικό.

 Μιλάμε για μελοποιημένη ποίηση ή μήπως για την πλοκή μουσικής-ποίησης; Με ποιον τρόπο αποδίδεται αυτή η σχέση;

 Σ’ αυτή την πρώτη διοργάνωση οι συνθέτες επέλεξαν να εμπνευστούν διεισδύοντας στο κάθε ποιητικό έργο δίχως την πρόθεση της μελοποίησης όπως λίγο-πολύ εννοείται. Δηλαδή, δεν γράφονται τραγούδια πάνω σε ποιήματα, αλλά μουσικά έργα με επίκεντρο-σημείο αναφοράς τα αποσπάσματα ποιημάτων ή ποιητικών συνθέσεων. Στόχος είναι η εκ  νέου αναζήτηση αλληλεπιδράσεων, εκφραστικής δυναμικής, καλλιτεχνικών προτάσεων σ’ αυτό το ενδιάμεσο που υφίσταται μεταξύ ποιητικού και μουσικού λόγου. Το βέβαιο είναι ότι κάθε μία από αυτές τις συναυλίες-παραστάσεις θα προτείνει μια διαφορετική εκδοχή σ’ αυτή την αναζήτηση… Παράλληλα, ετοιμάζεται η αντίστοιχη διοργάνωση για την επόμενη χρονιά.

Μπορούν οι τέχνες να συνεργαστούν αρμονικά, ή άραγε πάντοτε κάποια κατισχύει;

 Δύσκολη η ερώτηση καθότι η καλλιτεχνική δημιουργία δηλώνει μιαν de facto πρόθεση: να «πει» το ανείπωτο με τον δικό της τρόπο. Είναι ωστόσο φανερό ότι κάθε μορφή τέχνης δανείζεται, εξοικειώνεται, εμβολιάζει στοιχεία από τις άλλες, για τη δική της εξεύρεση νέων φωνών στα πρόταγματά της. Όταν δύο μορφές τέχνης παραλληλίζονται, όπως εν προκειμένω, δεν υφίσταται καμία ανάγκη κατίσχυσης ή άλλης πρόθεσης, παρά μόνον η εναρμόνιση και το ωφέλιμο αποτέλεσμα.   

Στην πρώτη συναυλία-παράσταση θα παρουσιαστεί δική σας ανέκδοτη ποίηση. Τι ακριβώς κομίζει το αποτέλεσμα για τους θεατές;

 Πρόκειται για την ποιητική σύνθεση «Λεύγες», που επεξεργάζομαι εδώ και τρία χρόνια. Προέκυψε η συνεργασία με τον συνθέτη Νικήτα Κίσσονα, άρτι αφιχθέντα από την Αγγλία, που θεώρησε ότι «τα δύσκολα» είναι τα πιο ενδιαφέροντα! Είναι μια αντίστροφη πορεία απ’ εκείνην του Δάντη, μια επιστροφή της ύπαρξης στη βάση της. Στα εννέα κεφάλαια σκιαγραφείται αυτή η διαδρομή, και σίγουρα δεν είναι εύκολα προσβάσιμη. Πάντως, το βιβλίο δεν θα κυκλοφορήσει ακόμη – δεν ξέρω πότε ακριβώς θα γίνει αυτό. Ωστόσο, η σχέση που αναπτύχθηκε ανάμεσα στο κείμενο και την παρτιτούρα του συνθέτη έχει αποφέρει έναν πρωτότυπο «καρπό», ο οποίος δραματοποιήθηκε από τον σκηνοθέτη Γιάννη Καλαβριανό και θα παρουσιαστεί στη σκηνή με σκηνογραφική επιμέλεια της εικαστικού Μαρίας Καραθάνου και ερμηνεία της ηθοποιού Σοφιάννας Θεοφάνους.

Στην Ελλάδα μάθαμε κάποια ποιήματα από τη μελοποίησή τους. Για παράδειγμα, έχουμε τη συνεργασία του Μίκη Θεοδωράκη με τον Ελύτη, τον Ρίτσο, τον Λειβαδίτη…

Κάθε εποχή έχει τις δικές της προσλαμβάνουσες. Συνθέτες ωσάν τον Θεοδωράκη ή τον Χατζιδάκι, με βέβαιο το λαϊκό έρεισμα, κατάφεραν να διακορεύσουν το αρνητικό προηγούμενο της επαφής των μαζών με την ποίηση. Το ότι ο Μπιθικώτσης, γνήσιος τροβαδούρος, τραγούδησε το «Άξιον Εστί» δίχως να καταλαβαίνει ακριβώς τους στίχους, είναι επίτευγμα. Κι ακόμη περισσότερο, το επίτευγμα μεγεθύνεται εάν σκεφτεί κανείς ότι πολύς κόσμος διάκειται εχθρικά απέναντι στην ποιητική τέχνη, αλλά ταυτόχρονα έχει εξοικείωση με τραγούδια στο ραδιόφωνο που πίσω τους «κρύβονται» στίχοι ποιημάτων κι όχι στιχουργήματα. Αυτό είναι ένα χρήσιμο φαινόμενο και μια καλλιτεχνική επιλογή που μπορεί να πάρει προέκταση σήμερα, με διαφορετικούς όρους βεβαίως.

::Εισιτήρια: Aίθουσα της Μεγάλης Μουσικής Βιβλιοθήκης "Λίλιαν Βουδούρη" - Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
:::Κρατήσεις θέσεων: αποστολή μηνύματος (ονοματεπώνυμο, αριθμός 
εισιτηρίων, τηλέφωνο) στο ηλ. ταχυδρομείο musicisnetwork@gmail.com
:::Τιμή: 10,00 € (κανονικό), 7,00 € (μειωμένο)

  Δείτε εδώ 

ΜΟΥΣΙΚΗ * ΚΑΙ * ΠΟΙΗΣΗ «ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ» ΤΩΝ ΔΥΟ ΤΕΧΝΩΝ ΣΕ ΧΡΟΝΟ ΕΝΕΣΤΩΤΑ

Εξώφυλλο για το τρίπτυχο που κυκλοφορεί εκτός εμπορίου, σε αριθμημένα αντίτυπα. Με αφορμή την παράσταση "Λεύγες" στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Πέμπτη 6 Νοεμβρίου, 8.00 μ.μ.). 

Περιέχει απόσπασμα από την ομότιτλη ποιητική σύνθεση, που αναμένεται να εκδοθεί το δεύτερο εξάμηνο του 2015.

Κύκλος: Μουσική και Ποίηση

Συνομιλία των δύο τεχνών σε χρόνο ενεστώτα

Η σειρά των επτά εκδηλώσεων με πρωταγωνιστές τον μουσικό και τον ποιητικό λόγο ανατέμνει στη συνεργασία μεταξύ συνθέτη και συγγραφέα, στη γόνιμη αλληλεπίδραση και τη συνέργεια μεταξύ των δύο τεχνών.

Εκπρόσωποι από αυτά τα δύο καλλιτεχνικά πεδία, οι επτά συν επτά δημιουργοί αναδεικνύουν τη διαχρονικότητα και την εκφραστική ποικιλία στη συνύφανση κοινών, πρωτότυπων έργων.

Τη σκυτάλη παίρνουν οι νότες, οι λέξεις, τα νοήματα επί σκηνής…

Στο αποτέλεσμα συνδράμουν επίσης η θεατρική δράση, η εικαστική γλώσσα, η σκηνογραφική χωροθέτηση.

:::

Ο Κύκλος «Μουσική και Ποίηση» αποσκοπεί στην ανάδειξη της ουσιώδους «συνομιλίας» μεταξύ συνθέτη και ποιητή, της διαχρονικής σχέσης του λόγου με το μέλος, όσο και στην προβολή μιας νέας, εκκολαπτόμενης καλλιτεχνικής δημιουργίας στο πεδίο της σοβαρής μουσικής και της σύγχρονης ελληνικής ποίησης.

Η δράση αυτή, πρωτοβουλία του Δικτύου Δράσεων Music Is και του ηλεκτρονικού περιοδικού για την ποίηση (.poema..), παίρνει σάρκα και οστά με την πρώτη συνεργασία μεταξύ επτά συνθετών και επτά ποιητών. Δίνεται η ευκαιρία στους δημιουργούς να παρουσιάσουν στο κοινό το αποτέλεσμα – ζωντανή εκτέλεση εκάστου μουσικού έργου με τη συνοδεία απαγγελίας, κειμενική δραματοποίηση ή και εικαστικές παρεμβάσεις.

Κάθε έργο έχει προγραμματιστεί να παρουσιάζεται μία φορά τον μήνα (από τον Νοέμβριο έως τον προσεχή Μάιο) στην αίθουσα της Μεγάλης Μουσικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος «Λίλιαν Βουδούρη», στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Η κάθε παράσταση διαρκεί 45 λεπτά.  

:::

Οι επτά παραστάσεις θα ηχογραφηθούν και αναμένεται η κυκλοφορία καλαίσθητης κασετίνας-δίσκου.

ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ
*συνθέτες: Βασίλης Γκότσης, Νίκος Καρύδης, Νικήτας Κίσωνας, Θεοφανώ Κοσώνα, Νίκος Παναγιωτάκης, Γιώργος Παπουτσής, Αλέξης Πορφυριάδης

*ποιητές: Σταυρούλα Γάτσου, Γιώργος Γώτης, Βασίλης Ζηλάκος, Λένα Καλλέργη, Βασίλης Ρούβαλης, Αγγελική Σιγούρου, Γιώργος Ψάλτης

Υπεύθυνοι παραγωγής: Νίκος Παναγιωτάκης – Βασίλης Ρούβαλης
Επικοινωνία: 6976 609475 - 6976 442011 |

http://musicisnetwork.blogspot.gr   |   www.poema.gr

«Λεύγες»

Μια σκηνική πρόταση βασισμένη στη σύζευξη που δημιουργεί ο λόγος και η μουσική.

Με επίκεντρο την ύπαρξη, το δραματοποιημένο αυτό έργο –που χωρίζεται σε εννέα μέρη– αποσκοπεί στη συνειδητή αναζήτηση της ανθρώπινης ολοκλήρωσης.

ΠΟΙΗΣΗ: Βασίλης Ρούβαλης

ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ-ΕΚΤΕΛΕΣΗ: Νικήτας Κίσσονας

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Γιάννης Καλαβριανός

ΣΚΗΝΙΚΑ-ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: Μαρία Καραθάνου

ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Σοφιάννα Θεοφάνους

Η αστική μη-κερδοσκοπική εταιρία Music Is-Δίκτυο Δράσης και το ηλεκτρονικό περιοδικό για την ποίηση (.poema..) προωθώντας έμπρακτα την σύγχρονη καλλιτεχνική δημιουργία παρουσιάζουν επτά συνέργειες ενός - διαφορετικού κάθε φορά - συνθέτη με έναν ποιητή.

Από το Νοέμβριο 2014 μέχρι και το Μάιο 2015, μία φορά το μήνα ένας συνθέτης και ένας ποιητής θα παρουσιάζουν μια συνομιλία μεταξύ των τεχνών τους. Οι παρουσιάσεις εμπεριέχουν μια πλούσια ποικιλομορφία προσεγγίσεων, ανάλογα με τις αισθητικές κατευθύνσεις των συντελεστών και καταλαμβάνει τον χώρο από τη μελοποίηση του ποιητικού λόγου μέχρι την εγκατάσταση (installation).
_______

Η πρώτη βραδιά του κύκλου Μουσική και Ποίηση, την Πέμπτη 6 Νοεμβρίου στις 8.00 μ.μ. στην αίθουσα εκδηλώσεων της Μεγάλης Μουσικής Βιβλιοθήκης "Λίλιαν Βουδούρη" του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών:

«Λεύγες»

Μια σκηνική πρόταση βασισμένη στη σύζευξη που δημιουργεί ο λόγος και η μουσική.

Με επίκεντρο την ύπαρξη, το δραματοποιημένο αυτό έργο –που χωρίζεται σε εννέα μέρη– αποσκοπεί στη συνειδητή αναζήτηση της ανθρώπινης ολοκλήρωσης.

ΠΟΙΗΣΗ: Βασίλης Ρούβαλης

ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ-ΕΚΤΕΛΕΣΗ: Νικήτας Κίσσονας

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Γιάννης Καλαβριανός

ΣΚΗΝΙΚΑ-ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: Μαρία Καραθάνου

ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Σοφιάννα Θεοφάνους

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΩΝ

Βασίλης Ρούβαλης 

Συγγραφέας, εκδότης, δημοσιογράφος, με σπουδές στη Βυζαντινή και τη Νεοελληνική Φιλολογία (Πανεπιστήμιο Κρήτης). Δημοσιογραφεί σε εφημερίδες (Ελευθεροτυπία, Απογευματινή, Αυγή), στο ραδιόφωνο (ΕΡΑ-Ertopen) και την τηλεόραση, σε πλήθος πολιτιστικών περιοδικών και τοπικών εφημερίδων ως συντάκτης είτε αρχισυντάκτης. Εξέδωσε το μουσικό περιοδικό B-Side. Δημιούργησε και διευθύνει το ηλεκτρονικό περιοδικό για την ποίηση (.poema..) και τον ομότιτλο εκδοτικό οίκο.

Στο συγγραφικό έργο του περιλαμβάνονται 17 τίτλοι από τον χώρο της ποίησης, του διηγήματος, της μετάφρασης ιταλικής λογοτεχνίας. Παράλληλα, συνεργάζεται τακτικά με λογοτεχνικά έντυπα (Το Δέντρο, Ποίηση, Αντί, Διαβάζω, Δέκατα, Να Ενα Μήλο, Ιδεοδρόμιο, Πόρφυρας, Bookmarks, Μόνο, Εντευκτήριο, Απηλιώτης, Ηριδανός, Το Περιοδικόκ.ά.) δημοσιεύοντας άρθρα, κείμενα και κριτικά σημειώματα. Αποσπάσματα από το έργο του έχουν μεταφραστεί σε εκδόσεις, ανθολογίες και περιοδικά του εξωτερικού: ιταλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά, αγγλικά, εβραϊκά, τσέχικα, πολωνικά. Είναι τακτικό μέλος της Ενωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ), της Εταιρείας Συγγραφέων καθώς και μέλος της ιδρυτικής ομάδας του Κύκλου Ποιητών.

Νικήτας Κίσσονας 

Συνθέτης, κιθαρίστας και θεωρητικός, εργάζεται ως καθηγητής κλασσικής, ακουστικής και ηλεκτρικής κιθάρας καθώς και παραδοσιακών και μοντέρνων ανώτερων θεωρητικών.

Ως κιθαρίστας, έχει κυκλοφορήσει δύο δίσκους με το προσωπικό του project Methexis και άλλους τρεις ως μέλος των συγκροτημάτων Verbal Delirium και Yianneis. Έχει συμμετάσχει σε συναυλίες άλλων μουσικών και παραστάσεις όπως το musical The Russian Winter του Adam Coombs στην Αγγλία όπου ήταν ο βασικός κιθαρίστας. To 2012, σε μια συναυλία με το συγκρότημα Yianneis στον χώρο Gagarin ήταν υπεύθυνος για την ενορχήστρωση του συνόλου εγχόρδων.

Ώς συνθέτης, εκτός του προσωπικού του δίσκου, έχει γράψει μουσική για θεατρικές και χορευτικές παραστάσεις με παρουσιάσεις σε μεγάλους χώρους όπως το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών καθώς και σύγχρονη μουσική για συναυλίες στην Ελλάδα και Αγγλία. Έργα του έχουν παιχτεί από το κουιντέτο Αίολος, τη Maria Garcia, τους Plus Minus Ensemble, το κουαρτέτο BIOS και άλλους. Το 2012 βραβεύτηκε στον πανελλήνιο διαγωνισμό σύνθεσης χορωδιακού έργου τηςΣτέγης Ελληνικών Χορωδιών.

Έχει παρακολουθήσει πολλά σεμινάρια σύθεσης, αυτοσχεδιασμού, κινηματογραφικής μουσικής, ενορχήστρωσης κ.α.. Έχει συνεργαστεί με διάφορους καλλιτέχνες διαφόρων ειδικοτήτων και αυτή η συνεργασία είναι που επιζητεί στην καλλιτεχνική του ζωή. Μουσικά κυμαίνεται ανάμεσα στην έρευνα της σύγχρονης μουσικής και στην καλλιτεχνική διάσταση της rock.

Γιάννης Καλαβριανός 

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Είναι απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής, του Τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ., υποψήφιος διδάκτωρ του ίδιου Τμήματος και από τα ιδρυτικά μέλη της Εταιρείας Θεάτρου Sforaris.

Έχει εργαστεί ως γιατρός, ως ηθοποιός για 6 χρόνια στην Πειραματική Σκηνή της Τέχνης στη Θεσσαλονίκη, ως βοηθός του Βασίλη Παπαβασιλείου και του Γιάννη Μόσχου και έχει γράψει τα κείμενα και σκηνοθετήσει τις παραστάσεις:David’s Formidable Speech on Europe (Deutsches Theater Berlin, Kunstfestspiele Herrenhausen Hannover), Γιοι και κόρες, μια παράσταση για την αναζήτηση της ευτυχίας (Φεστιβάλ Αθηνών, Sarajevo Winter Festival, CSS Teatro Stabile Udine), Παραλογές ή Μικρές καθημερινές τραγωδίες (Φεστιβάλ Αθηνών), Εγώ είμαι το Θείο βρέφος! (Θέατρο του Νέου Κόσμου), Πρακτόρισσες (Θέατρο του Ήλιου), Πάσχα, κείμενο με την Μαρία Κοσκινά (Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης), Ποιος είναι δίπλα μου; της Πένυς Φυλακτάκη (Πειραματική Σκηνή της Τέχνης), Μήδειας Υλικό, του Heiner Müller (Χοροροές) και Άουστρας ή η αγριάδα, της Λένας Κιτσοπούλου (Εθνικό Θέατρο, Theater Tri-bühne Stuttgart, Piccolo Teatro Milan, Heidelberger Stückemarkt).

Μαρία Καραθάνου 

Σπούδασε ζωγραφική, γλυπτική και σκηνογραφία στην ΑΣΚΤ, στο Πολυτεχνείο Κρήτης - Σχολή Καλών Τεχνών και Σύγχρονης Τεχνολογίας, καθώς και σε σεμινάρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Έχει υπάρξει μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών: Ψηφιακές Μορφές Τέχνης της Α.Σ.Κ.Τ. και υπότροφος του Ι.Κ.Υ. στον τομέα της γλυπτικής.

Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει συνεργαστεί με φορείς, μουσεία και οργανισμούς. Επίσης, στις πολιτιστικές Ολυμπιάδες του 2004 στην Αθήνα, και του 2008 στο Πεκίνο.

Κύριο χαρακτηριστικό της δουλειάς της είναι οι εγκαταστάσεις μεγάλης κλίμακας σε δημόσιους και θεατρικούς χώρους. Έχει εργαστεί ως σκηνογράφος, ενδυματολόγος και art director, σε περισσότερες από 80 παραγωγές στο σινεμά και το θέατρο.Έργα της φιλοξενούνται σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Σοφιάννα Θεοφάνους 

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Aπόφοιτος του Τμήματος Επικοινωνίας και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου, της Σχολής του Θεάτρου Τέχνης «Κάρολος Κουν», απ’ όπου αποφοίτησε με Άριστα, καθώς και του τριετούς Εργαστήριου Υποκριτικής και Σκηνοθεσίας της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου που διηύθυνε ο Στάθης Λιβαθινός.

Ως ηθοποιός έχει συμμετάσχει στις εξής παραστάσεις της Πειραματικής Σκηνής και του Εθνικού Θεάτρου: Κατά λάθος Πρόβες (σκηνοθ. Βασίλη Παπαβασιλείου), Με αφορμή το χιόνι που λιώνει: Διασκευή στις Σημειώσεις από το Υπόγειοτου Φ.Μ.Ντοστογιέβσκι (σκηνοθ. Ελένης Μποζά), Μολιέρος του Μιχαήλ Μπουλγκάκωφ (σκηνοθ. Στάθη Λιβαθινού),Όνειρο του Στρίντμπεργκ (σκηνοθ. Στάθη Λιβαθινού), Ταρτούφος του Μολιέρου (σκηνοθ. Λίλλυς Μελεμέ), Οι Δέκα Εντολές (σκηνοθ. Στρατή Πανούριου, Μάγιας Λυμπεροπούλου, Βίκυς Γεωργιάδου, Λέας Μαλένη, Θοδωρή Αμπαζή),Πλαστελίνη του Βασίλι Σίγκαρεφ (σκηνοθ. Κατερίνας Ευαγγελάτου), Παραμύθι χωρίς όνομα (σκην. Τάκη Τζαμαργιά),Rainbow (σκηνοθ. Έφης Θεοδώρου), Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης του Έντεν φον Χόρβατ (σκηνοθ. Γιάννη Χουβαρδά), Απολογία του Αλέξη Κέι Κάμπελ (σκην. Μαρία - Λουίζα Παπαδοπούλου-αναλόγιο )

Επίσης, έχει συμμετάσχει στις παραστάσεις Misterioso 114 του Κόφι Καουλέ (σκηνοθ. Έφης Θεοδώρου – Αναλόγιο για το Φεστιβάλ Αθηνών 2007), Στάχτη στα μάτια του Ευγένιου Λαμπίς (σκηνοθ. Νίκου Χατζόπουλου - Από Μηχανής Θέατρο), Ο βασιλιάς πεθαίνει του Ευγένιου Ιονέσκο (σκηνοθ. Μάνιας Παπαδημητρίου -Θέατρο Τέχνης), Η Κόρη της καταιγίδος του Θεόφραστου Σακελλαρίδη( σκην. Αλέξανδρου Ευκλείδη- Φεστιβάλ Αθηνών 2011/Δημοτικό Θέατρο Πειραιά 2013-2014), Unemployed (σκην. Ειρήνη Μαργαρίτη, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης), Χαίρετε κι αντίο του Άθολ Φούγκαρντ (σκην. Αλέξης Ρίγλης, Θέατρο 104), Τα κύματα της Βιρτζίνια Γουλφ (σκην. Αγγελίτα Τσούγκου, Σύγχρονο Θέατρο)

Στον κινηματογράφο έχει συνεργαστεί στις Νύφες σε σκηνοθεσία Παντελή Βούλγαρη, στο Dos και Alpha του Στάθη Αθανασίου, στο Διπλανό τραπέζι του Τάσου Γουδέλη και το Α-Blast του Σύλλα Τζουμέρκα. Το 2014 έγραψε τη διασκευή για τη Βασίλισσα του Χιονιού σε μορφή όπερας για παιδιά μετά από παραγγελία του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας.