Εάν δεν είχε γίνει η επανάσταση του '21 θα έπρεπε να την εφεύρουμε καθώς ο σύγχρονος "μύθος" της ελληνικής επανάστασης ένωσε τον κατακερματισμένο ελληνισμό με τις πολλές διαλέκτους και παραδόσεις κάτω από την λέξη έθνος και του έδωσε ένα σύγχρονο κράτος. Εάν όσοι κλήθηκαν να το κυβερνήσουν το ναυάγησαν αυτό είναι θέμα άλλης συζήτησης.
Ο Έλληνας αποκτάει ένα χωρικό προσδιορισμό, σημείο αναφοράς. Η συρρίκνωση του ελληνισμού στον χώρο δεν επετεύχθη παρά με την εσωστρέφεια όλων των κυβερνώντων.
Ωστόσο, υπήρχαν και υπάρχουν ελληνικές κοινότητες που αγωνίζονται να διατηρήσουν την ελληνικότητά τους βιώνοντάς την ως ταυτότητα και συνείδηση. Τα έθιμα είναι ένας τρόπος διατήρησης της συνέχειας ακόμη κι αν αυτά δεν ταυτοποιούνται απόλυτα με την αρχική σύλληψη και αποστολή τους.
Η γλώσσα κιβωτός μνήμης συνεχίζει το ταξίδι της στον χρόνο. Οι παραδόσεις είναι σπαρμένες μέσα στην ελληνική φύση όπως και η Ιστορία. Εάν η Ιστορία είναι γεγονότα αυτά χαράκτηκαν στους βράχους και τα ποτάμια στα στενά περάσματα και ακρογιάλια της ελληνικής γης, της τωρινής και της αλλοτινής.
Εάν ξεχάσαμε να μιλήσουμε γα ήρωες κι αν οι ήρωες έγιναν φαντάσματα που στοιχειώνουν ποιήματα ξεχασμένων ποιητών ή γεφύρια που γκρεμίζονται, υπήρξαν.
Το μέλλον αξιώνει χώρο κι ο χώρος μας λιγοστός σε μια ακρούλα δίπλα στο Αιγαίο αλλά ο Έλληνας είναι πια μια ιδέα. Μια ιδέα που σαρκώθηκε και ανάστησε πολλούς πολιτισμούς και θα αναστήσει κι άλλους.
Η Ελλάδα θα μείνει όπως ο Παρθενώνας. Ίσως αυτό να είναι η συμβολή της. Να βάζει το υλικό για να πλάθονται νέες αξίες. Η βάση κάθε νέου πολιτισμού θα είναι πάντοτε η Ελλάδα και οι μύθοι της παλαιοί και νέοι θα δείχνουν τον δρόμο σε όσους ονειρεύονται το άπιαστο, όσους κοιτάζουν τον κόσμο από ψηλά και όχι γονατισμένοι.
Η γλώσσα θα κυματίζει ακόμη κι όταν θα υποσταλεί η σημαία.
Ο Έλληνας αποκτάει ένα χωρικό προσδιορισμό, σημείο αναφοράς. Η συρρίκνωση του ελληνισμού στον χώρο δεν επετεύχθη παρά με την εσωστρέφεια όλων των κυβερνώντων.
Ωστόσο, υπήρχαν και υπάρχουν ελληνικές κοινότητες που αγωνίζονται να διατηρήσουν την ελληνικότητά τους βιώνοντάς την ως ταυτότητα και συνείδηση. Τα έθιμα είναι ένας τρόπος διατήρησης της συνέχειας ακόμη κι αν αυτά δεν ταυτοποιούνται απόλυτα με την αρχική σύλληψη και αποστολή τους.
Η γλώσσα κιβωτός μνήμης συνεχίζει το ταξίδι της στον χρόνο. Οι παραδόσεις είναι σπαρμένες μέσα στην ελληνική φύση όπως και η Ιστορία. Εάν η Ιστορία είναι γεγονότα αυτά χαράκτηκαν στους βράχους και τα ποτάμια στα στενά περάσματα και ακρογιάλια της ελληνικής γης, της τωρινής και της αλλοτινής.
Εάν ξεχάσαμε να μιλήσουμε γα ήρωες κι αν οι ήρωες έγιναν φαντάσματα που στοιχειώνουν ποιήματα ξεχασμένων ποιητών ή γεφύρια που γκρεμίζονται, υπήρξαν.
Το μέλλον αξιώνει χώρο κι ο χώρος μας λιγοστός σε μια ακρούλα δίπλα στο Αιγαίο αλλά ο Έλληνας είναι πια μια ιδέα. Μια ιδέα που σαρκώθηκε και ανάστησε πολλούς πολιτισμούς και θα αναστήσει κι άλλους.
Η Ελλάδα θα μείνει όπως ο Παρθενώνας. Ίσως αυτό να είναι η συμβολή της. Να βάζει το υλικό για να πλάθονται νέες αξίες. Η βάση κάθε νέου πολιτισμού θα είναι πάντοτε η Ελλάδα και οι μύθοι της παλαιοί και νέοι θα δείχνουν τον δρόμο σε όσους ονειρεύονται το άπιαστο, όσους κοιτάζουν τον κόσμο από ψηλά και όχι γονατισμένοι.
Η γλώσσα θα κυματίζει ακόμη κι όταν θα υποσταλεί η σημαία.
Νότα Χρυσίνα
