Το The Symptom Projects πραγματοποιεί για όγδοη συνεχόμενη χρονιά στην πόλη της Άμφισσας το εκθεσιακό του πρόγραμμα: Την Παρασκευή 6 Οκτωβρίου 2017 πραγματοποιούνται τα εγκαίνια της φωτογραφικής έκθεσης “Περί-λήψεως” σε επιμέλεια της Νίκης Παπασπύρου και μια μέρα μετά, το Σάββατο 7 Οκτωβρίου τα εγκαίνια της ομαδικής έκθεσης “Τουρισμός”, σε επιμέλεια Ελπίδας Καραμπά και Γλυκερίας Σταθοπούλου και στις 13 και 14 Οκτωβρίου λογοτεχνικές συναντήσεις σε επιμέλεια του Αποστόλη Αρτινού.
the symptom 08 / “Τουρισμός”
Επιμέλεια: Ελπίδα Καραμπά και Γλυκερία Σταθοπούλου
Παραγωγή: The Symptom Projects
Παλαιό Νοσοκομείο Άμφισσας
Εγκαίνια: Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2017, στο Παλαιό Νοσοκομείο Άμφισσας
Διάρκεια έκθεσης: 8 - 22 Οκτωβρίου, 2017
Ώρες λειτουργίας: καθημερινά 18.00 - 22.00
«Η ιδέα του τουρισμού είναι ιδιαίτερα συνδεδεμένη με την Ελλάδα, καθώς η Ελλάδα μαζί με την Ιταλία υπήρξαν παραδοσιακοί προορισμοί ταξιδιού πολύ πριν οργανωθεί η βιομηχανία του τουρισμού. Μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο τα ταξίδια προωθήθηκαν ως μέρος της διπλωματίας, ενώ η επανάσταση των μεσων μεταφοράς επέκτεινε στις μάζες το δικαίωμα του ταξιδιού, μέχρι το ταξίδι και ο τουρισμός να συνδεθούν άρρηκτα με την οικονομία του θεάματος και την παγκοσμιοποιημένη οικονομία, που σαρώνει με τον ίδιο τρόπο το Κολλοσαίο, τη Ντίσνεϊλαντ, το Τσερνομπίλ και το Νταχάου.
Ως ένα από τα σημεία διαπλοκής και αλληλεπίδρασης του τοπικού με το παγκόσμιο, ο τουρισμός φαίνεται να είναι το ιδανικό εκείνο πρίσμα, μέσω του οποίου μπορούν να εξεταστούν διάφορες εκφάνσεις του τοπικού, του υπερτοπικού, της ταυτότητας, της ετερότητας, της πολιτιστικής κληρονομιάς, της εμπορευματοποίησης και της παγκόσμιας κυκλοφορίας των ανθρώπων, εικόνων και κεφαλαίων. Διαμορφώνει το πεδίο πάνω στο οποίο εκφράζονται, σημασιολογούνται και επιτελούνται διάφορες εθνικές, τοπικές, έμφυλες, εργασιακές ταυτότητες και κοινωνικοί ρόλοι, καθώς και επαναπροσδιορίζονται οι ταυτότητες των χώρων και των τοπικών κοινοτήτων υποδοχής.
Οι τουριστικοί προορισμοί και τα αξιοθέατα, μπορούν να θεωρηθούν ως κόμβοι μιας επανάληψης επιτελεστικών πράξεων (ο θαυμασμός ενός αξιοθέατου, η ρομαντικοποίηση μια τοποθεσίας κ.α.). Οι τόποι εμπλέκονται σε πολύπλοκα δίκτυα σχεσιακότητας, όπου οικοδεσπότες, επισκέπτες, κτίσματα και αντικείμενα συνδέονται για να επιτελέσουν ορισμένες αναπαραστάσεις. Οι προορισμοί αυτοί συχνά αποτελούν ιζηματογενείς συσσωρεύσεις αυτών των επιτελέσεων.
Με την ευκαιρία της έκθεσης, καλούμε στην Άμφισσα καλλιτέχνες να παρουσιάσουν έργα πάνω στο θέμα του τουρισμού, θέτοντας φανερά και λανθάνοντα ζητήματα που συνδέονται με την ιδέα και την ιστορία του τουρισμού ως μέρους μιας ευρύτερης βιομηχανίας, της πολιτικής και της οικονομίας, που επεκτείνονται σε ζητήματα του τοπικού και του παγκόσμιου, σε ζητήματα ταυτότητας, κοινωνικών ρόλων, αναπαραστάσεων και φυσικών ή νοητικών κατασκευών.
Η Άμφισσα δεν γίνεται εδώ κατάνοητή απλά ως ένα γεωγραφικό σημείο αλλά μας παρέχει τη δυνατότητα να στοχαστούμε πάνω στην ειδυλλιακότητα και την αποκέντρωση. Γειτνιάζοντας με έναν βαρυσήμαντο συμβολικά τόπο, τους Δελφούς, μας παρέχει την αφορμή να σταθούμε κριτικά απέναντι στα θεωρούμενα ως αυτονόητα και να προβληματίσουμε καθιερωμένες και κυρίαρχες μορφές και συστήματα γνώσης και εμπειρίας.»
Ελπίδα Καραμπά και Γλυκερία Σταθοπούλου
Συμμετέχοντες: Μιχάλης Αδάμης, Νίκος Αρβανίτης, Εύα Γιαννακοπούλου, Θοδωρής Ζαφειρόπουλος, Γιώτα Ιωαννίδου, Νίκος Καναρέλης, Απόστολος Καραστεργίου, Ζήσης Κοτιώνης, Πάνος Κούρος, Μαρία Λάλου και Skafte Aymo-Boot, Νατάσα Μπιζά, Ραλλού Παναγιώτου, Πάνος Σκλαβενίτης, Κωνσταντίνος Χατζηνικολάου, Ινώ Βαρβαρίτη και Γιάννης Δελαγραμμάτικας, KaveCs, Οι αρχιτέκτονες της φάλαινας, Ευθύμης Θέου και Ηλέκτρα Αγγελοπούλου, Aysenur Babuna.
«Η αδύνατη εκφορά»
(επιτελεστικές αναγνώσεις)
Σάββατο, 14 Οκτωβρίου. 19.00.
Συμμετέχοντες: Δημήτρης Αμελαδιώτης, Φοίβη Γιαννίση, Αντώνης Γκρίτσης, Πατρίτσια Κολαίτη, Δημήτρης Λεοντζάκος, Βιργινία Μαστρογιαννάκη, Ιορδάνης Παπαδόπουλος, Χαρά Πιπερίδου
Δημήτρη Αμελαδιώτη: H performance «Γιατί είναι πλάσματα του νου», είναι βασισμένη σε αποσπάσματα έργων του Γ.Βιζυηνού και του Ν.Καζαντζάκη ( "Το αμάρτημα της μητρός μου"/ "Ασκητική" ), και επιχειρεί μίαν ανάγνωση των κειμένων αυτών διά της παρεκφοράς του λόγου και της εμψύχωσης ενός μπόγου σχοινιών, κατάλοιπο άλλων δοκιμών κι εμπειριών.
Φοίβη Γιαννίση: Θάλαμος
Μέσα σε θάλαμο τον έβαλε, κι εφάρμοσε τις φωτεινές τις πόρτες
κι εκείνου η φωνή έρεε δυνατή, αλλά ρώμη
δεν είχε όπως παλιά στα μέλη τα κυρτά
(Ομηρικός Υμνος στην Αφροδίτη)
Η θεική και η ζωική φωνή. Η Αφροδίτη και ο Τιθωνός.
Αντώνης Γκρίτσης
Ένα ποίημα για δύο φωνές, η φωνή του ηθοποιού και η φωνή του ποιητή. Ο Αντώνης Γκρίτσης διαβάζει στο μικρόφωνο ποιήματα από τις Ωδές στον Πρίγκιπα με την φωνή του Νίκου Αλέξη Ασλάνογλου.
Πατρίτσια Κολαίτη: «ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ Ή ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ"
Απαγγελία στα όρια του πνιγμού. Η σωματική καταγωγικότητα της φωνής αναδυόμενη από τα βάθη του αμνιακού σάκκου, της γυάλας, του νερού, του πηγαδιού. Η Περσεφόνη κόρη-χρυσόψαρο, η ασφυξία και η θραύση, σε μια υβριδική πειραματική περφόρμανς που συγκεράζει σωματική δράση, επιτελεστική απαγγελία και sound poetry.
Δημήτρης Λεοντζάκος: «Το τείχος / Η αδύνατη εκφορά».
Είναι υπάρξεις ακουστικές. Η φύση τους είναι μια φύση τείχους. Λεπτές και επίπεδες σαν αρμοί και γλείφουν τις πέτρες, τους τοίχους. Σαν βρύα, συναισθηματικές και θλιμμένες, σαν αδύνατη ανάμνηση γης.
Ανάγνωση, ήχοι και εικόνα σε σκηνικό ημίφως. Λεπτής, αδιέξοδης αιώρησης και λεκτικής συντριβής.
Βιργινία Μαστρογιαννάκη: «reading in/ reading out»
Το κείμενο της Α’ Εθνοσυνέλευσης αποτέλεσε τον θεμέλιο λίθο επάνω στον οποίο βασίστηκε η νομοθεσία της χώρας, αναφορικά στα δικαιώματα, τις υποχρεώσεις του πολίτη, αλλά και την οργάνωση και τους βασικούς λειτουργικούς κανόνες του κράτους και των θεσμών. Θα διαβαστεί απνευστί, τόσο κατά την εκπνοή, όσο και κατά την εισπνοή.
Χαρά Πιπερίδου: Το «Amor-logie plus éloignée» αποτελεί μια σύμφυρση αφηγήσεων του έρωτα - βασισμένη σε κείμενα του George Bataille ("Μαντάμ Εντουαρντά" / "Ο Ερωτισμός") και ποιήματα του Jalaluddin Rumi ( "Ο Αγαπημένος") - και συνθέτει ένα τοπίο ομολογίας και εξαΰλωσης του εαυτού. Η “Έρωτο-λογία" αυτή ενσαρκωμένη υπό τον μανδύα εικονοποιημένων υπαινικτικών λεκτικών στοιχείων, επιθυμεί να αποπνεύσει μία απόκοσμη αύρα.
