Στην σπουδαία ποιήτρια Ζέφη Δαράκη για το σύνολο του έργου της απονεμήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου, κατά την τελετή έναρξης του 5ου Διεθνούς Φεστιβάλ ποίησης της Αθήνας, το νεοθεσπιζόμενο βραβείο του Κύκλου Ποιητών στη μνήμη της Βarbara Fields-Siotis.
Η B. Fields υπήρξε αφοσιωμένη στη στήριξη και διάδοση της σύγχρονης ελληνικής ποίησης έξω από τα σύνορά της και το βραβείο αυτό θα απονέμεται στο εξής εναλλάξ σε έναν Έλληνα και έναν ξένο ποιητή στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ που διοργανώνει ο Κύκλος Ποιητών κάθε χρόνο.
Το βραβείο συνοδεύτηκε από χρηματικό έπαθλο ύψους 2.000 ευρώ και από έναν πίνακα του ζωγράφου Κώστα Σιαφάκα.
Αγαπάμε Ζέφη Δαράκη.
ΑπάντησηΔιαγραφήμα τι να συνηθίσω να
συνηθίσω τι, μα
να συνηθίσω, τι
Επειδή το χέρι σου
έσφιγγε το τέλος της ζωής μες στο δικό μου
Επειδή όσα ζήσαμε παγώνουν σιγά σιγά
το χρόνο των ποιημάτων που δεν τα ενδιαφέρει
η αθανασία
αλλά το πώς θα διαπλεύσουμε αυτή τη σχισμή
του παγερού ρίγους που μας διασχίζει,
εσένα, ως το επέκεινα του αποχαιρετισμού
που κλέβει απ’ το σήμαντρο τη φωνή του
κι εμένα,
ως το επέκεινα ενός μισοφαγωμένου κατόπτρου
που στο εξής θα αποκαλείται ζωή
Και το ότι δεν θα ξανααπελπιστείς πια
μεσ’ απ’ τα μαύρα σεντόνια του λόγου
που σε τύλιγε σε ξετύλιγε αγάπη μου
ο εξ ύψους εφιάλτης,
ας είναι αυτό, ο παράδεισός σου
(6.8.2014)
ΖΕΦΗ ΔΑΡΑΚΗ, H σπηλιά με τα βεγγαλικά, Νεφέλη, Αθήνα 2014.
Ευχαριστούμε Rosa Mund. Την αγαπάμε πραγματικά και την ευχαριστούμε!
ΑπάντησηΔιαγραφή