Lord Byron "Βαδίζει στην ομορφιά"

Madame Barbe de Rimsky Korsakov by Franz Xavier Winterhalter

Βαδίζει στην ομορφιά

Βαδίζει στην ομορφιά, όπως η νύχτα

σε καθάρια κλίματα και έναστρους ουρανούς∙

Και ό,τι καλύτερο στο σκοτάδι και το φως

Συναντώνται στη μορφή και τα μάτια της∙

εμπλουτισμένα με εκείνο το τρυφερό φως

Που ο ουρανός στην ολόφωτη μέρα αρνείται.

Μια σκιά περισσότερη, μια ακτίνα λιγότερη

Σχεδόν χωρίς δύναμη η ανώνυμη χάρη

Που κυματίζει σε κάθε κατάμαυρη μπούκλα,

Ή απαλά φωτίζει το πρόσωπό της∙

Όπου σκέψεις γαλήνια γλυκά εκφράζουν

Πόσο αγνή, πόσο λατρευτή  η κατοικία τους.

Και πάνω στο μάγουλό της, και πάνω σ’ εκείνο το μέτωπο

Τόσο απαλό, τόσο ήρεμο, μα τόσο εκφραστικό

Τα χαμόγελα που κατακτούν, οι αποχρώσεις που λάμπουν

Όπως λένε για μέρες που μέσα στο καλό πέρασαν

Μυαλό συμφιλιωμένο με όλα στη γη

Καρδιά που η αγάπη της είναι αθώα!

απόδοση: Νότα Χρυσίνα

She Walks in Beauty

BY LORD BYRON (GEORGE GORDON)

She walks in beauty, like the night 

Of cloudless climes and starry skies; 

And all that’s best of dark and bright 

Meet in her aspect and her eyes; 

Thus mellowed to that tender light 

Which heaven to gaudy day denies. 

One shade the more, one ray the less, 

Had half impaired the nameless grace 

Which waves in every raven tress, 

Or softly lightens o’er her face; 

Where thoughts serenely sweet express, 

How pure, how dear their dwelling-place. 

And on that cheek, and o’er that brow, 

So soft, so calm, yet eloquent, 

The smiles that win, the tints that glow, 

But tell of days in goodness spent, 

A mind at peace with all below, 

A heart whose love is innocent!