Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2016

ΕΚΔΟΣΕΙΣ - ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΣΑΙΞΠΗΡΙΚόΝ




Πατριάρχου Ιωακείμ 8 Θεσσαλονίκη, Τηλ. 2310-220545




Γεωργία Τρούλη

ΠΟΙΗΣΗ ΣΕ ΕΝΑ ΟΒΑΛ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Ποίηση

Κυκλοφορία: Δεκέμβριος 2015




Το πέμπτο βιβλίο της ποιήτριας - εικαστικού Γεωργίας Τρούλη. 

Γεννήθηκε τον Νοέμβριο του 1979. Κατάγεται από την Κρήτη και ζει στην Θεσσαλονίκη.Σπούδασε Νοσηλευτική στην Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης και έπειτα σπούδασε Ψυχολογία στην Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. Μετά από μεταπτυχιακές σπουδές στην Ψυχολογία, εισήχθη στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ όπου και αποφοίτησε το 2015. Πραγματοποιεί ατομικές εκθέσεις, λαμβάνει μέρος σε ομαδικές καθώς και σε φεστιβάλ καλλιτεχνών. Έργα της επίσης έχουν κατά καιρούς φιλοτεχνήσει λογοτεχνικά περιοδικά (Εντευκτήριο, Ένεκεν, Θ.Ε.Α.)και βιβλία των εκδόσεων «Σαιξπηρικόν»(εξώφυλλα, βινιέτες κ.α). Από το 2008 δημοσιεύει ποιήματά της σε διάφορα έντυπα λογοτεχνικά περιοδικά καθώς και σε ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά και σε ιστοτόπους.Έχει εκδώσει πέντε ποιητικές ενότητες, τελευταία «Ποίηση σε ένα οβάλ περιβάλλον». Στο τριακοστό τρίτο συμπόσιο ποίησης Πάτρας παρουσιάστηκε το έργο της από τον ποιητή Αλέξανδρο Αραμπατζή.Είναι μέλος του συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων, της της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης και του Κύκλου Ποιητών.

____

[ Δείγμα γραφής ]

(ΚΟΥΑΡΚ ΚΟΥΑΡΚ)

Η κάθε ματαιοδοξία μέσα στην τραγικότητά της
Είναι πολύ αισιόδοξη
Και νιώθεις πως το μόνο
Που έχει συνέχεια
Είναι η ϕράουλα από το κοντόλαιμο κοτσάνι
Η σαύρα από την ουρά της
Ο κομήτης από το δευτερόλεπτο
Η εικόνα από τον τοίχο
Το βαμβάκι από τα σύννεϕα
Η κατσαρίδα από την μεταμόρϕωση
Η ϕυγή από την πραγματικότητα
Η μαϊμού από το έλλογο
Το άλογο από το χαλινάρι
Η κενότητα από το ϕως
Η πατούσα από το Βάρος
Το χαρτί από το Δέντρο
Το μελάνι από την Μοναξιά
Το πιρούνι από την Δημιουργία
Η χαρά από το Τραγικό
Μόνο
Και Αδιάσειστο
Είμαστε όλοι ένα Ον/είδος Μούχλας
Και
Ούτω καθεξής
Η ϕυγή
Επαναλαμβάνεται
Κουάρκ Κουάρκ
Φωνάζουν οι βάτραχοι
Στην Άκρη του
Πάντοτε
***

Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΠΗΧΤΟΥ

Είμαι λεκτικός θρόμβος
Μοιάζω να έχω ραϕτεί στα αγγεία
Κάθε λέξη αϕήνει στα αυτιά μου την αίσθηση του πηχτού
Αποσυντονίζομαι εύκολα
Συμπυκνώνομαι με ταχύτητα
Γίνομαι πίδακας ανενδοίαστα
Προκαλώ εμβολή στους αγαπημένους μου πνεύμονες
Ενίοτε δεν αναπνέω κανονικά αλλά ούτε με θόρυβο
Ψάχνω τότε μια σειρά από σημύδες
Τραχεία – Μεμβράνη και Τένοντα
Δένομαι εύκολα – Λύνομαι δύσκολα
Δεν προκαλώ πήξη του αίματος
Ούτε αϕηγούμαι ροή χωρίς τίμημα
Προκαλώ κορεσμό σε οξυγόνο
Και στον ύπνο παράλυση
Δεν εντοπίζομαι – γίνομαι ο ελάχιστος
Αλλάζω μορϕή σαν βουτηγμένη στο νερό πλαστελίνη
Δεν γίνομαι έμμηνος ρήση αλλά
Θαυμάζω όσους προσϕέρονται
Μία άχαρη νύξη προσπαθεί σε όλο το σώμα
Να με εντοπίσει
Διασπώμαι τότε σε μικρά σϕαιρίδια σημασίας
Οβάλ – ολοστρόγγυλη – ευθεία
Αναδιπλώνομαι σε στοιβάδες ενός γεωλογικού χρόνου
Που δεν έχω την γνώση
Όταν νιώσω την τριχοειδή υποψία
Για δέρμα σύνορο, όριο, εξαγωγή
Γίνομαι λεία στρώση νυχιού
Αποδημία πηχτού
Και
Αγαπώ
Τις νεροτσουλήθρες
***


_ΕΓΚΑΙΝΙΑΖΟΝΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ

Στην λιακάδα ξεκουράζονται
Τα χθεσινά βροχερά απομεινάρια
Μιας σκέψης
Σαν μακέτα ενός αρχιτέκτονα
Που
Μόλις
Κατάπιε
Μια
Αλυκή Αλίκη
Σε κολλώδη ήβη
Χαϊδεύει
Την
Κοιλιά
Του
Σε
Ένα
Μοντάζ
Αποτυχίας
Που
Διήρκησε
Μήνες
Οχτώ
Και
Συναπτές
Λέξεις
***

(ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΕΓΓΡΑΦΗΣ)

Ο ύπνος
Τσουβάλι
Γεμάτο
Λευκό
Αλεύρι
Που
Ρέει
Αργά
Και δεν
Βιάζεται
Να
Τελειώσει
Ήχος
Που
Προσπαθεί
Να
Κάνει
Ησυχία
Ένας ύπνος
Που θύμιζε
Αλεύρι απαλό
Τρέχει
Λίγο
Λίγο
Από
Μια



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου