28 Oκτωβρίου 1940. Του Ανδρέα Εμπειρίκου

Ο ποταμός ξεχείλισε

Ο,τι κι αν γράψω σήμερα

Ο,τι κι αν πω την ώρα ετούτη

Ο,τι κι αν κάμω όπου κι αν πάω

Το παν θάναι για μένα

Ενα τουφέκι που κρατώ στα χέρια κι αλαλάζω

Κάτω τα χέρια από την μάνα μας Ελλάδα.

Είμαι φιλήδονος και σοσιαλιστής

Κ' έχω την γνώμη πως έτσι κάποτε θα μείνω

Μ' αυτά που γίνηκαν και γίνονται στον κόσμο

Και κάποτε να σηκωθώ και να φωνάξω

Κάτω οι Εθνικοσοσιαλισταί

Κάτω οι Φασισταί

Κάτω οι βδελυροί υποκριταί της Μόσχας

Πράγματι νυν υπέρ πάντων ο αγών

Ζήτω η Ελλάς

Ζήτω η Αγγλία

Που πολεμάν γι' αυτά που αγαπάμε

Ενάντια σε όσα μάς είναι μισητά.

Νυν υπέρ πάντων ο αγών

Η Ελευθερία δεν έγινε ποτέ

Με ψέμματα ούτε με σκέτες θεωρίες

Μα με τις πράξεις και οσάκις ήτο ανάγκη με το αίμα

Εμπρός λοιπόν και να χτυπάμε στην καρδιά

Σύντροφοι εμπρός

Φωνάζω αλληλούια.

(Ανέκδοτο ποίημα από το αρχείο του ποιητή Ανδρέα Εμπειρίκου. Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Ο πολίτης, τ. 57, Οκτώβριος 1998]

e-poema.eu