Δύο ποιήματα – του Μπέρτολντ Μπρεχτ

 Πηγή:http://frear.gr/?p=8297

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής

ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ

Αντί στο δάσος

με τα συνομήλικά του τα παιδιά να παίζει

ο μικρότερός μου γιος,

πάνω απ’ τα βιβλία είναι συνεχώς σκυμμένος,

μιας και πιο πολύ του αρέσει να διαβάζει

για των λεφτάδων τις απάτες

και για τα μακελειά των στρατηγών.

Όταν διαβάζει τη φράση πως οι νόμοι μας

σε πλούσιους και φτωχούς εξίσου απαγορεύουν

κάτω απ’ τα γεφύρια να κοιμούνται,

τον ακούω να γελάει ευτυχισμένος.

Κι όταν ανακαλύπτει

ότι κάποιου βιβλίου ο συγγραφέας τα ’χει πιάσει

για να γράψει ό,τι έγραψε,

το νεανικό μουτράκι του φωτίζεται και λάμπει.

Εγώ, απ’ τη μεριά μου επιδοκιμάζω την επιλογή του

μολονότι –το λέω– πολύ θα ήθελα

να ’μουν σε θέση να του χαρίσω μιαν εποχή καλή,

όπου ο γιόκας μου

στο δάσος θα πήγαινε να παίξει

παρέα με τους συνομηλίκους του.

ΤΟ ΝΕΟ ΣΟΥΔΑΡΙΟ

Όταν ο μέγας Αιμόφυρτος απερχόταν

ένοχος, που είχε υπομείνει

το να ’ρχεται από τη μι’ αγγαρεία και να πηγαίνει στην άλλη,

είδε απέναντί του

έναν χοντρομπαλά που κουνούσε το κεφάλι του

και μύριζε σάμπως ινδικό μοσχοκάρυδο, να βγάζει

από μέσα από την κάπως φουσκωμένη μέσα τσέπη του

ένα χαρτί και να του το δίνει: μπροστά σε όλο τον κόσμο

έδωσε ο χοντρός στον Αιμόφυρτο ένα φύλλο χαρτί. Κατόπιν,

μπροστά σε όλον τον κόσμο που χειροκροτούσε,

ο Αιμόφυρτος το πήρε και με μεγάλη υπομονή

εσκούπισε τον ιδρώτα του. Ύστερα ο χοντρός

πήρε πίσω το χαρτί που είχε δώσει και που πάνω του

είχε τώρα απεικονισμένη την όψη του Αιμόφυρτου•

το πήρε και, αφού το ανέμισε ενώπιον του πλήθους,

το έστειλε

στο νομισματοκοπείο.

[Μπέρτολντ Μπρεχτ, Η βαβυλωνιακή σύγχυση των λέξεων και άλλα 499 ποιήματα, μετάφραση Γιώργος Κεντρωτής, Gutenberg, Αθήνα 2014. Η φωτογραφία από Το μετέωρο βήμα του πελαργού του Θεόδωρου Αγγελόπουλου.]