Χριστίνα Ντουνιά "Το όνειρο και το πάθος, Κ.Γ. Καρυωτάκης"

 

ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΣΩΚΟΣ "ΕΝΘΑΔΕ" -ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ 24 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

 

Τάκης Παπατσώνης "BEATA BEATRIX"

 

                                                    Dante Gabriel Rossetti, Beata Beatrix, c.1863-1870, Tate Britain, London, UK.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΟΔΙΝΟΣ "Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΡΥΘΡΑΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ"

 

Νικηφόρος Βρεττάκος "Διονύσιος Σολωμός"

 

Νικηφόρος Βρεττάκος

Διονύσιος Σολωμὸς

Νέα Ἑστία, Χριστούγεννα 1978
Ἀπό τὸ Ποιητῶν ἀναθήματα στὸν Διονύσιο Σολωμό, ἐκδ. Μπάστας-Πλέσας, Ἀθῆναι 1998.


Τὸ πρόσωπό σου, τῆς Ἑλλάδας πρόσωπο, Ποιητή.
Τ' ἀχτινοβόλα μάτια σου, μάτια δικά της.
Οἱ στοχασμοί σου, στοχασμοὶ δικοί της καὶ δικό της
τὸ πέταγμά σου στὰ μεσούρανα τῆς ἀρετῆς, ἀπ' ὅπου
ἔβλεπες κάτω ἐδῶ τὶς περιούσιες πέτρες
νὰ βγάζουν ἄνθη ὅπως καὶ ἄλλοτε. Τὸ μέτωπό σου
μέτωπο τῆς ἀποφασισμένης Ἐλευθερίας
πού σκέπασε μὲ τὸ ἀνανεωμένο, κυματιστό της
φόρεμα τὴν ἱερὴ ἀπὸ πάντα, καλὴ κ' ἠγαπημένη
γῆς: Βουνὰ φτιαγμένα ἀπὸ γυαλὶ οὐρανοῦ,
ἔλατα, σκῆτες, καλύβια ποὺ καπνίζανε ταπεινοσύνη,
θάλασσες ποὺ λαμποκοποῦν θραύσματα ἥλιου πάνω τους,
πέτρες γιὰ φυλαχτά, πανάρχαιες ἐλιὲς
πού ἀκόμη στάζουνε λάδι γιὰ τοὺς θεούς,
ἅρματα ποὺ τὰ φύλαγε κάτω ἀπὸ τὸ φουστάνι της
ἡ Παναγιὰ στὰ εἰκονοστάσια, καὶ μιὰ γλώσσα
γλυκόλαλη ποὺ μύριζε ζεστὸ ψωμί, ρίγανη,
μέντα, ἀλιφασκιὰ καὶ γάλα Τζαβέλαινας,
κι ὅλα ὅσα δέθηκαν σφιχτά, γίναν ἕνα καὶ πέρασαν
μαζὶ μὲ ὅλους τοὺς αἰῶνες τοὺς μέσα σου
ὅσο ποὺ ἔγινες τέλος τόπος καὶ χρόνος.
Διονύσιε, θέλω νὰ εἰπῶ πὼς μετὰ τόσα χρόνια
ἀναμονῆς στὴν κοντινὴ θὰ βρεθεῖς ὄχθη, ἀπ' ὅπου
θ' ἀκούονται νὰ βουΐζουνε σπόροι ξεσηκωμένοι,
γιομάτοι μέθη, ἕτοιμοι νὰ τρυπήσουν τὸ χῶμα
καὶ τοὺς μακριοὺς τινάζοντας μίσχους νὰ πλημμυρίσουν
τὸ χάσμα ποὺ ἄνοιξε ὁ σεισμὸς καὶ ἐγιόμισε ἄνθη!

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

 

 Φωτο: Χρήστος Μποκόρος 

Κώστας Ουράνης "Τὰ φορτηγὰ καράβια συλλογίζομαι"

 

Τὰ φορτηγὰ καράβια συλλογίζομαι
ποῦ γέρασαν κὰ τώρα, λαβωμένα,
χωρὶς οὔτε μία βάρδια στὸ κατάστρωμα,
σαπίζουν στ᾿ ἀκρολίμανα δεμένα.

Τὰ φορτηγὰ καράβια: ποὺ ταξίδεψαν
στῶν πέντε τῶν ἠπείρων τὰ πελάγη
-ἀπ᾿ τοῦ Μουρμὰνκ τὴ παγερὴ τὴ θάλασσα
ἴσαμε τοῦ Ἀμαζόνα τὰ τενάγη.

Τοὺς ναυτικούς τους γέρους συλλογίζομαι
ποῦ στὰ μεγάλα τῶν χειμώνων βράδια
μ᾿ ὑπομονὴ κι ἀγάπη -γιὰ τὰ ἐγγόνια του
(εἴτε γι᾿ αὐτούς;-) μικρὰ φτιάχνουν καράβια,

καὶ δὲν μποροῦνε πιὰ νὰ ταξιδέψουνε
μὰ κάθε μέρα ὡς τὸ λιμάνι πᾶνε
καί, ἄνεργοι, ἀνώφελοι καὶ πένθιμοι
σὰν κάτι τὶς νὰ χάσανε κοιτᾶνε.

Ζαχαρίας Παπαντωνίου "Η γυναίκα στο πάρκο"

  

Από το πάρκο επέρασεν η ώριμη κυρία
μέσα στους όρθιους των δεντρών, ολόρθη, τους κορμούς.
Φύλλα νεκρά της έριξε η χρυσή δεντροστοιχία
και μεις – τους μαραμένους μας συλλογισμούς.

Θα ‘ναι η γυναίκα που έκλαψε πολύ. Στα βλέφαρά της
η σκιά των τρισευγενικών κατέβη μαρασμών.
Τη λύπην εξεδίψασαν τα δάκρυά της
και την υδρία της γέμισε στη βρύση των λυγμών.

Τα φιλημένα, άλλον καιρό, κρατεί κλεισμένα χείλη,
κι απάνου απ’ τα ξερόφυλλα περνάει θαμπή, σβηστή,
στο μύρο της υπομονής, που απλώνουμε το δείλι
τα πληγωμένα απ’ την βροχή κλαριά, να ξεχαστή.

Κι εγώ, που από το μάταιο τον κόσμο αναχωρούσα,
την είδα κι είπα: “Είναι νωρίς· θα μείνω”. Μυστικά
στον πόνο και στη γνώση της να εμπιστευτώ, μπορούσα
τα δάκρυά του τα τωρινά και τ’ αναμνηστικά.

Τότε θα γύρωμε κι οι δυό σε μια βαθιά ησυχία,
οι κουρασμένοι, οι ώριμοι πολύ, να ιστορηθή
απ’τον καθέναν η παλιά πικρή του αποτυχία
τρυγώντας του άλλου τα φιλιά, οπού έχουν μαραθή.

Γλυκό χινόπωρο της ζωής, σοφή κι ατάραχη ώρα,
ξέρεις, τα φίλτρα πίνοντας της λύπης, να ευτυχής
και να γευτής τον έρωτα σαν τη χρυσήν οπώρα
βαριά απ’το μέλι των χυμών στα ρίγη της βροχής.

Την ίδια δόξα επόθησε τη χινοπωρινή
καθώς με είδεν η ώριμη γυναίκα, κι η καρδιά της
τα πληγωμένα ετάραξε για μια στιγμή φτερά της –
όμως τα ξαναδίπλωσε στην πρώτη υπομονή

Και προσπεράσαμε βουβοί, δειλοί κι αγνοημένοι.
Ο λόγος που δεν ήτανε γραφτό μας ν’ακουστή
καθώς ξερόφυλλο έπεσε λαμπρό στην κοιμισμένη
θάλασσα του ανεκπλήρωτου που τόσα μου κρατεί

Γιώργος Σαραντάρης "Δὲν εἴμαστε ποιητές"

 

Δὲν εἴμαστε ποιητὲς
Σημαίνει ἐγκαταλείπουμε τὸν ἀγῶνα
Παρατᾶμε τὴ χαρὰ στοὺς ἀνίδεους
Τὶς γυναῖκες στὰ φιλιὰ τοῦ ἀνέμου
Καὶ στὴ σκόνη τοῦ καιροῦ
Σημαίνει πὼς φοβόμαστε
Καὶ ἡ ζωή μας ἔγινε ξένη
Ὁ θάνατος βραχνάς.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ

 

Όλες οι πληροφορίες εδώ:

https://press.ert.gr/.../trito-programma-pagkosmia-imera.../

Τάκης Παπατσώνης "Τῶν θυρῶν κεκλεισμένων"

 

Συμβαίνει νὰ σωπαίνει κάποτε ἡ Ἐκκλησία,
παρ᾿ ὅλο ποὺ τελεῖται γιορτὴ ἐπιβλητική.
Μὴν ἔχοντας καμπάνες, ἄμφια καὶ λιτανεία,
ξεχύνεται ἡ διάθεση ὅλη ἡ ἑορταστικὴ
στὴν ἐσωτερικὴ πιὰ λατρεία, καθιερωμένη
σὲ τέτοιες περιστάσεις. Καθὼς ὁ διπλανός σου
ἀγνοεῖ τί πανηγύρι μέσα σου ἔχει στηθεῖ,
μιὰ καὶ δὲν συμμετέχει σὲ τίποτα γνωστό του,
ξυπνάει καὶ σ᾿ ἀντικρύζει κι εὐθὺς ἀναρωτᾶται:
πῶς ἔτσι ὁ γείτονας μοῦ ξανάνθισε ἀδοκήτως;
ποιὸ Πάσχα τοῦ Κυρίου, ἔξω ταγμένου χρόνου,
γιορτάζει ἐν ἀγνοίᾳ τῶν ἄλλων χριστιανῶν;
Ἀδιάφορος πρὸς ὅλα, ὁ κρύφιος ἑορταστής.
Paratum est cor ejus γιὰ τὴ σπουδαία θυσία.
Στολίζει τοὺς βωμούς του, ὑψώνει τὴ Χαρὰ
καὶ τὴ μετουσιώνει σὲ σκεύη ἀχτιδωτά.
Μ᾿ εὐλάβεια ἀναλίσκει τὸ περιεχόμενό τους
κι ὕστερα κάμνει ἀπόλυση, τελείως μεταρσιωμένος.
Σημαίνουν τότε ἐντός του μυριάδες οἱ καμπάνες,
μὲ τέτοιο ἀλαλαγμό τους, ποὺ οὐδέποτε χαλκὸς
τραγούδησε στὴ γῆ μας μὲ τόσην εὐφροσύνη,
μὲ τόση φωτεινότητα καὶ τόσο διαυγῶς.

* Paratum est cor ejus: ἑτοίμη ἡ καρδία του

Κώστας Καρυωτάκης "Στο άγαλμα της Ελευθερίας που φωτίζει τον κόσμο"

 

Λευτεριά, Λευτεριά, σχίζει, δαγκάνειτους ουρανούς το στέμμα σου. Το φως σου,χωρίς να καίει, τυφλώνει το λαό σου.Πεταλούδες χρυσές οι Αμερικάνοι, λογαριάζουν πόσα δολάρια κάνεισήμερα το υπερούσιο μέταλλό σου. Λευτεριά, Λευτεριά, θα σ’ αγοράσουνέμποροι και κονσόρτσια κι εβραίοι.Είναι πολλά του αιώνος μας τα χρέη, πολλές οι αμαρτίες, που θα διαβάσουνοι γενεές, όταν σε παρομοιάσουνμε το πορτρέτο του Dorian Gray. Λευτεριά, Λευτεριά, σε νοσταλγούνε,μακρινά δάση, ρημαγμένοι κήποι, όσοι άνθρωποι προσδέχονται τη λύπησαν έπαθλο του αγώνος, και μοχθούνε,και τη ζωή τους εξακολουθούνε,νεκροί που η καθιέρωσις τους λείπει.

ΤΕΛΕΤΗ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΒΡΑΒΕΙΟΥ ΕΞΑΙΡΕΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ 2025

 

Τελετή Απονομής των Ετήσιων Βραβείων Καθηγητών και Καθηγητριών του Πανεπιστημίου Αθηνών

 

Ο Πρύτανης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών καθηγητής Γεράσιμος Σιάσος έχει την τιμή να σας προσκαλέσει στην Τελετή Απονομής των Ετήσιων Βραβείων Καθηγητών και Καθηγητριών του Πανεπιστημίου Αθηνών για το ακαδημαϊκό έτος 2023-2024 στις κατηγορίες:

“Αναγνώρισης της Εξαιρετικής Προσφοράς στο Πανεπιστήμιο και την Κοινωνία“

“Εξαιρετικής Πανεπιστημιακής Διδασκαλίας“

“Αριστείας στην Έρευνα”.

Η τελετή θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη, 5 Μαρτίου 2025 και ώρα 19.00 στη Μεγάλη Αίθουσα του Πανεπιστημίου Αθηνών (κεντρικό κτήριο, Πανεπιστημίου 30).

Φιλοσοφική Σχολή

Δημήτριος Αγγελάτος, καθηγητής του Τμήματος Φιλολογίας

Σπυριδούλα Βαρλοκώστα, καθηγήτρια του Τμήματος Φιλολογίας

Link ιστοσελίδας: https://hub.uoa.gr/teleti-aponomis-ton-etision-vraveion-kathigiton-kai-kathigitrion-tou-panepistimiou-athinon/

 

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

 

ΚΩΣΤΑΣ ΟΥΡΑΝΗΣ “Θα πεθάνω ένα πένθιμο του φθινόπωρου δείλι…”

 

Στίχοι: Κώστας Ουράνης

Μουσική: Διάφανα Κρίνα Θα πεθάνω ένα πένθιμο του φθινόπωρου δείλι μες την κρύα μου κάμαρα όπως έζησα: μόνος. Στη στερνή αγωνία μου τη βροχή θε ν' ακούω και τους γνώριμους θόρυβους που σκορπάει ο δρόμος. Θα πεθάνω ένα πένθιμο του φθινόπωρου δείλι μέσα σ' έπιπλα ξένα και σε σκόρπια βιβλία. Θα με βρουν στο κρεβάτι μου, θε να `ρθει ο αστυνόμος. Θα με θάψουν σαν άνθρωπο που δεν είχε ιστορία. Απ' τους φίλους που παίζαμε πότε πότε χαρτιά, θα ρωτήσει κανένας τους έτσι απλά: «Τον Ουράνη μην τον είδε κανείς; Έχει μέρες που χάθηκε...». Θ' απαντήσει άλλος παίζοντας: «Μ' αυτός έχει πεθάνει!». Μια στιγμή θ' απομείνουνε τα χαρτιά τους κρατώντας, θα κουνήσουν περίλυπα και σιγά το κεφάλι. Θε να πουν: «Τι `ναι ο άνθρωπος! Χθες ακόμα εζούσε...» και βουβοί στο παιχνίδι τους θα βαλθούνε και πάλι. Κάποιος θα `ναι συνάδελφος στα «ψιλά» που θα γράψει πως «προώρως απέθανεν ο Ουράνης στην ξένην, νέος γνωστός εις τους κύκλους μας, κάποτε είχε εκδώσει μια συλλογή ποιήματα πολλά υποσχομένην». Κι αυτή θα `ναι η μόνη του θανάτου μου μνεία. Στο χωριό μου θα κλάψουνε μόνο οι γέροι γονιοί μου και θα κάνουν μνημόσυνο με περίσσιους παπάδες, όπου θα' ναι όλοι οι φίλοι μου κι ίσως ίσως οι οχτροί μου. Θα πεθάνω ένα πένθιμο του φθινόπωρου δείλι σε μια κάμαρα ξένη, στο πολύβοο Παρίσι. Και μια Καίτη θαρρώντας πως την ξέχασα γι' άλλην, θα μου γράψει ένα γράμμα και νεκρό θα με βρίσει...

Λεωνίδας Γαλάζης "Μες στο τετράδιο τ’ ουρανού"

 

Ο Όμιλος Λογοτεχνίας και Κριτικής, ο Όμιλος Φίλων Δημοτικής Βιβλιοθήκης Στροβόλου και οι εκδόσεις Ηλία Επιφανίου σας προσκαλούν στην παρουσίαση του δίγλωσσου βιβλίου του Λεωνίδα Γαλάζη Μες στο τετράδιο τ’ ουρανού / Dans le cahier du ciel, Επιλεγμένα ποιήματα 1979—2024, την Τρίτη, 19 Νοεμβρίου 2024, Ώρα 7:00 μ.μ., στο Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Στροβόλου—Αίθουσα Νικόλαου Μούντη, Λεωφ. Αρχ. Κυπριανού 34, Στρόβολος.

Το βιβλίο εκδόθηκε σε γαλλική μετάφραση από την Κλεοπάτρα Μακρίδου - Robinet και την Αγγέλα Jourdan. Επιμέλεια: Δέσποινα Πυρκεττή και Γεωργία Γαλάζη. Το σχέδιο του εξωφύλλου φιλοτέχνησε ο ζωγράφος Γιώργος Γαβριήλ. 

Καλωσόρισμα

Δρ Μαρία Μιχαηλίδου, πρόεδρος του Ομίλου Φίλων Δημοτικής Βιβλιοθήκης Στροβόλου

Χαιρετισμοί

Δρ Κυριάκος Ιωάννου, αντιπρόεδρος Ο.Λ.Κ.—διδάσκων στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου

Ηλίας Επιφανίου, εκδότης

Για το βιβλίο θα μιλήσουν

Κλεοπάτρα Μακρίδου—Robinet, ποιήτρια  

Γιώργος Μολέσκης, ποιητής

Σάββας Βαρναβίδης, λογοτέχνης        

      

Στην εκδήλωση θα παρουσιαστούν οπτικοποιημένα τα τραγούδια του Ανδρέα Α. Αρτέμη, σε στίχους Λ. Γαλάζη, «Ερωτικό» και «Ματωμένα κοράλλια».

Παρουσίαση και συντονισμός της εκδήλωσης

Δρ Έλενα Ματσάγγου, Β. Γραμματέας Δ.Σ. Ο.Λ.Κ.

Λεωνίδας Γαλάζης - Βιογραφικό Σημείωμα

Γεννήθηκε το 1962 στη Λευκωσία. Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Παρακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου. Είναι διδάκτωρ Νεοελληνικής Φιλολογίας του ίδιου Πανεπιστημίου με τη διατριβή Ποιητική και ιδεολογία στο κυπριακό θέατρο (1869-1925). Εργάζεται ως Επιθεωρητής Φιλολογικών Μαθημάτων στο Υπουργείο Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές Ματωμένα κοράλλια (1979), Ο λοιμός και άλλα ποιήματα (δίφυλλο, 1981), Ιατρική βεβαίωση (1982, Βραβείο Υπουργείου Παιδείας της Κύπρου για έργο νέου λογοτέχνη), Στυφά κυδώνια (1988), Φωτηλασία (1999), Παραδαρμός εν αλφαβήτω (2007), Λοκριγκάνα (2010), Δοκιμές συγκολλήσεως (2013), Ληξιπρόθεσμες επαγγελίες (2016) και Στρώσεις του ανέφικτου (1920). Εξέδωσε επίσης τις μελέτες-δοκίμια Η προσωποποίηση στο ποιητικό έργο του Κώστα Μόντη (2008), Κειμενικές διαθλάσεις (2012), Ποιητική και ιδεολογία στο κυπριακό θέατρο (2012), Κείμενα, τρόποι, σημασίες. Θέματα λογοτεχνίας (2018) και Άλλα νοήματα και μέσα κόσμοι (2022). Είχε τη φιλολογική επιμέλεια του βιβλίου Γιάννης Κατσούρης: Πολιτισμός υπόθεση ζωής (2012), της Ανθολογίας Δύο αιώνες επώνυμης κυπριακής ποίησης (2021) και άλλων συλλογικών τόμων. 

Ποιήματά του περιλαμβάνονται σε διάφορες ανθολογίες και συλλογικές εκδόσεις που έχουν εκδοθεί στην Κύπρο, την Ελλάδα, τη Γαλλία και την Ιταλία. Σε αγγλική μετάφραση έχει κυκλοφορήσει η συλλογή του Δοκιμές συγκολλήσεως, υπό τον τίτλο Trials of Welding (2015). Ακολούθησαν οι εκδόσεις μεταφράσεων ποιημάτων του στη ρωσική και στην ισπανική γλώσσα. Σε γαλλική μετάφραση κυκλοφόρησε το βιβλίο του Μες στο τετράδιο τ΄ουρανού (2024).

Το 2010 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για την ποιητική του συλλογή Λοκριγκάνα. Τον Οκτώβριο του 2019 τιμήθηκε, για την προσφορά του στη λογοτεχνία και στον πολιτισμό, με το Χρυσό Μετάλλιο Μεγάλου Αλεξάνδρου και με Δίπλωμα Τιμής από τον Διεθνή Πολιτιστικό Οργανισμό για την Ανάπτυξη του Πνεύματος και της Τέχνης «Το Καφενείο των Ιδεών» (Σαλαμίνα-Ελλάδα). Διετέλεσε μέλος της Κριτικής Επιτροπής των Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας (2015, 2016) και πρόεδρος της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου (2017-2018). Είναι πρόεδρος του Ομίλου Λογοτεχνίας και Κριτικής (2019 - ). 

--

Δρ Λεωνίδας Γαλάζης         Γαβριέλλα Παναγή
 Πρόεδρος ΔΣ ΟΛΚ             Γραμματέας ΔΣ ΟΛΚ
 
ΟΜΙΛΟΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΚΑΙ ΚΡΙΤΙΚΗΣ | LITERATURE AND CRITICISM ASSOCIATION
Τ.Θ. 28283, Στρόβολος 2092, Λευκωσία-Κύπρος | P.O. Box 28283, Strovolos 2092, Nicosia-Cyprus
email: olk@olk.com.cy | site: olk.com.cy

ΤΟΜΑΣ ΜΑΝ, 100 ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΓΙΚΟ ΒΟΥΝΟ

Τον Νοέμβριο του 1924 κυκλοφόρησε το αριστούργημα του Τόμας Μαν, το Μαγικό βουνό. Με την ευκαιρία του ιωβηλαίου στις 7 και 8 Νοεμβρίου θα γίνει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον διεθνές συνέδριο για τον μεγαλύτερο γερμανόφωνο πεζογράφο του 20ού αιώνα.

Ο καθηγητής Βασίλης Βερτουδάκης θα παρουσιάσει τη δική του εισήγηση με τίτλο: Απόλλων και Διόνυσος στο Χιόνι του Νταβός.

Για το πρόγραμμα του συνεδρίου και όλες τις πληροφορίες:

http://www.gs.uoa.gr/.../tomas-man-100-xronia-magiko...

 

ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ ΧΥΤΗΡΗΣ "Το ταξίδι"

 

Γιώτα Λαγουδάκου "Campari"

 Για τον Ανταίο! 

 

Campari

 

Η Λευκή Κορδέλα σπάει τις λέξεις

Τόσα πολλά σκαλιά κατεβήκαμε πριν;

Ας μη γυρίσουμε ακόμα.

Στο ξεχασμένο μπαρ

Ο Χάνεκε κρυμμένος στην αφήγησή σου

Ασπρόμαυρες λέξεις

Παραγγέλνεις τζιν φις κατ' εξαίρεση

Στις δημόσιες εμφανίσεις σου προτιμάς το Campari

Μου μιλάς για μυστικά

Χωρίς να ρωτήσω

Συγκοινωνούντα δοχεία

Διαρρηγνύονται με ένα φιλί στο μάγουλο

 Alpha Romeo και Campari

Τα χρόνια της νιότης σου

Ντόνα Λεόν και Σετσίλια Μπαρτόλι

Εξομολόγηση φαινομενικά άνευ λόγου

Μετά

Σε προδίδουν τα πόδια

Σε κρατάω αγκαζέ και περπατάμε αργά

Σε προδίδουν τα χέρια

Το ίδιο πονηρό χαμόγελο και φωνή που δεν βγαίνει

Σε προδίδουν οι λέξεις

Α – Άλφα; Άνοιξε; Να ανοίξω;

Τ – Ταυ; Τσάντα; Την τσάντα σου;

Δ – Δέλτα; Δώρο; Το δώρο μου;

Στην τσάντα σου είναι το δώρο μου

Σετσίλια Μπαρτόλι

Δεν ξέχασες τα γενέθλιά μου ούτε και φέτος

Του χρόνου θα είσαι αλλού.

 

Μάρτιος του 2016